ေစတီဆုိတဲ့ ေ၀ါဟာရက ေစတိယဆုိတဲ့ ပါဠိစကားလံုးကို ျမန္မာမႈျပဳထားတဲ့ ပါဠိသက္ေ၀ါဟာရ ျဖစ္တယ္။ မႈရင္းပါဠိ ေစတိယရဲ႕ အဓိပၸာယ္ကေတာ့ ပူေဇာ္စရာပစၥည္း၊ ပူေဇာ္ပသရာ ေနရာလို႔ အဓိပၸာယ္ ရတယ္။ ဘုရားရွင္ လက္ထက္ေတာ္မွာ ဘယ္ေစတီမွာ ဘာတရားေဟာတယ္ဆုိတာဟာ အဲဒီေခတ္က လူေတြ ပူေဇာ္ ပသေနၾကတဲ့ နတ္ကြန္းေတြကို ေစတီလုိ႔ ေခၚထားတာ ျဖစ္တယ္။ အဲဒီအခ်ိန္အခါမွာ ဘုရားရွင္ရဲ႕ ကုိယ္စား အုတ္ေက်ာက္ သံေတြနဲ႕ တည္ထားကိုးကြယ္တဲ့ ေစတီဆုိတာမရွိေသးဘူး။ ဗုဒၶသက္ေတာ္ထင္ရွား ရွိေတာ္မႈစဥ္မွာ ရံဖန္ရံခါ မိမိေရွ႕ေတာ္ေမွာက္တြင္ ပရိနိဗၺာန္ျပဳေတာ္မႈတဲဲ ့သာ၀ကေတြရဲ႕ ဓာတ္ေတာ္ေတြကို ေစတီတည္ထားေစေတာ္မႈတယ္။ ဘုရားရွင္ ပရိနိဗၺာန္စံျပီးတဲ့ အခါမွာေတာ့ ဘုရားရွင္ရဲ႕ ေစတီ (၄)မ်ိဳးနဲ႕ ေရွးေခတ္ ကိုးကြယ္ခံပစၥည္း၊ နတ္၊ ျဗဟၼာေတြနဲ႕ နတ္ကြန္းေတြကို ေစတီလုိ႔ ေခၚခဲ့ၾကတယ္။
ဒါေပမယ့္ ေ၀ါဟာရတစ္ခုဟာ ကာလ ေဒသ အေျခအေနအလုိက္ အဓိပၸာယ္ ေျပာင္းလဲတတ္တဲ့ သေဘာအရ ျမန္မာလူမ်ိဳးေတြဟာ အုတ္၊ ေက်ာက္၊ သဲ၊ အဂၤေတေတြနဲ႕ အထက္ကို ခြ်န္ခြ်န္တည္ထားတဲ့ အေဆာက္အံု ေစတီေတြကိုမွ ေစတီလုိ႔ ေခၚတယ္။ က်န္ေစတီ(၃)မ်ိဳးကို ေစတီလုိ႔ မေခၚၾကေတာ့ဘူး။ ျမန္မာျပည္မွာေတာ့ နတ္ကြန္၊ ဓမၼာရဳုံေတြကိုလဲ ေစတီလုိ႔မေခၚၾကေတာ့ပါဘူး။
No comments:
Post a Comment