က်မ္းဂန္ထဲမွာပါတဲ့ ေရစက္ခ်နည္းကေတာ့ အလွဴခံပုဂၢိဳလ္ရဲ႕ လက္ထဲကို အလွဴရွင္က ရေလာင္းခ် လုိက္တယ္လုိ႔ ဆုိပါတယ္။ အဓိပၸာယ္ကေတာ့ ဆင္ျဖဴေတာ္ ေက်ာင္းေတာ္ၾကီးေတြဟာ မ,ခ်ီျပီး ကိုယ္ထိလက္ေရာက္ သာဟတၳိကဒါန ေျမာက္ဖုိ႔အတြက္ အဲဒီ မ,ခ်ီ မမႏူိင္တဲ့ ဆင္ၾကီး၊ ေက်ာင္းၾကီးေတြ အစားေရကို ကိုယ္ထိ လက္ေရာက္ လွဴတာျဖစ္ပါတယ္။
ျမန္မာျ့ပည္ ေရစက္ခ်ည္းကေတာ့ ကိုယ္ထိလက္ေရာက္ လွဴဒါန္းမူကို ကုိယ္စားမျပဳဘဲ အလွဴတကာ ကုိယ္စား ဘုန္းေတာ္ၾကီးက ဆုေတာင္း အမွ်ေ၀ေပးတဲ့အခါ အလွဴရွင္ဒကာက စိတ္မပ်ံ႕လြင့္ေအာင္ ေရကို တစ္စက္ တစ္စက္ ခ်ခိုင္းတယ္လုိ႕ ထင္ရပါတယ္။ ဒီလုိ တစ္စက္ တစ္စက္ ခ်တာကိုၾကည့္ျပီး ေရစက္ခ်တယ္လုိ႔ တြင္ေနတာ ျဖစ္ပါတယ္။ က်မ္းဂန္ေတြမွာေတာ့ ဒကၡိေဏာဒကံ = ျမတ္ေသာ အလွဴေရကို၊ ပါေတတြာ = က်ေစ၍၊ (၀ါ) ခ်၍လို႔သာ ဆုိတယ္။ ဥဒကဗီႏၵံဳ = ေရစက္ကို၊ ပါေတတြာ = က်ေစ၍၊ ၀ါ၊ ခ်၍လုိ႔ေတာ့ မေတြ႕ရပါဘူး။
ေျမႀကီးကိုသက္ေသတည္ဖို႔ ေရစက္မွန္ရင္ ေျမႀကီးေပၚ
ReplyDeleteတိုက္ရိုက္ခ်သင္႔တယ္ထင္တယ္ ကူးမမ ေရစက္ခ်တာရဲ႔
ရည္ရြယ္ခ်က္က အဲ့ဒါလားမသိဘူး ကူးမမ း)