ျမန္မာႏုိင္ငံသို႔ ေထရ၀ါဒ ဗုဒၶသာသနာေတာ္ ေရာက္ရွိ ထြန္းကား ျပန္႕ပြားလာပံု

လြန္ခဲ့ေသာ ႏွစ္ေပါင္း ၂၆၀၀-ေက်ာ္က မဇၥ်ိမေဒသတြင္ ျမတ္စြာဘုရား ပြင့္ေတာ္မူသည္မွစ၍ ၄၅-၀ါပတ္လံုး တရားေတာ္မ်ားကို ေဟာၾကားေတာ္မူခဲ့သည္။ ျမတ္စြာဘုရား၏ တရားေတာ္မ်ားကို နာၾကားၾကရသျဖင့္ လူ နတ္ ျဗဟၼာ သတၱ၀ါမ်ားစြာတုိ႔ သံသရာ၀ဋ္ဒုကၡမွ ထြက္ေျမာက္ ၾကကုန္၏။ ျမတ္စြာဘုရား၏ တပည့္သာ၀က အဆက္ဆက္မ်ားကလည္း တရားေတာ္မ်ားကို ဆက္လက္ ေဟာၾကားၾကျပန္သျဖင့္ ဗုဒၶသာသနာေတာ္သည္ ကမၻာအႏွံ႕ျပန္႕ပြား တုိးတက္လာသည္။ သာသနာေတာ္သည္ ကမၻာအရပ္ရပ္သို႔ ျပန္႕ႏွံ႕သည့္နည္းတူ ျမန္မာႏုိင္ငံသို႔လည္း ေရာက္ရွိထြန္းကား ျပန္႕ပြားလာခဲ့သည္။

ပုဂ့ံေခတ္တြင္ သန္႕စင္ပ်ိဳးေထာင္ခဲ့ေသာ ေထရ၀ါဒ ဗုဒၶဘာသာေၾကာင့္ ျမန္မာတုိ႔၏ အမ်ိဳးသားယဥ္ေက်းမူၾကီး ျဖစ္လာသည္အထိ ျမန္မာႏုိင္ငံကို ဗုဒၶဘာသာတရားေတာ္က သြန္သင္ခဲ့သည္။ ျမန္မာတုိ႔၏ စည္းလံုးညီညြတ္ေသာ အမ်ိဳးဘာသာ သာသနာစိတ္ဓာတ္အားမာန္ကို ဗုဒၶဘာသာတရားေတာ္က ျပဳစုပ်ိဳးေထာင္ေပးခဲ့သည္။ ဗုဒၶဘာသာတရားေတာ္သည္ ျမန္မာျပည္ဖြား တုိင္းရင္းသားတုိပ၏ အက်ိဳးစီးပြားကို အျမဲ ေဆာင္ရြက္ေပးေတာ္မူသျဖင့္ သာသနာ့သမုိင္း အျပည့္အ၀ကို စနစ္တက် ေလ့လာသင္ေပးသည္။

ျမတ္စြာဘုရား ပြင့္ေတာ္မမူမီ ေရွးအခါက အိႏၵိယႏုိင္ငံတြင္ ပဥၥာလမင္းႏွင့္ သာကီ၀င္မ်ားျဖစ္ေသာ ေဒ၀ဒဟ၊ ကပိလ၀တ္၊ ေကာလိယမင္းတုိ႔ စစ္ျဖစ္ၾကရာ သာကီ၀င္မင္းမ်ိဳးတုိ႔ စစ္ပြဲတြင္ အေရးနိမ့္ခဲ့သည္။ ကပိလ၀တ္ျပည္မွ အဘိရာဇာ သာကီ၀င္မင္းသည္ စစ္သည္ အလံုးအရင္းႏွင့္ ျမန္မာႏုိင္ငံ တေကာင္းအရပ္သို႔ ထြက္ခဲ့သည္။ သကၤႆနဂုိရ္ဟု အမည္သမုတ္ျပီး တေကာင္းျပည္ကို တည္ေထာင္စိုးစံသည္။ တေကာင္းသို႔ ေရာက္ႏွင့္ေနေသာ ေရွးဦး ျမန္မာလူမ်ိဳးတုိ႔ႏွင့္ မဇၥ်ိမမွ ေနာက္ေရာက္လာေသာ သာကီ၀င္ အဘိရာဇာတုိ႔မွာ တိဗက္ျမန္မာအုပ္စုတူ လူမ်ိဳးခ်င္းျဖစ္၍ ေပါင္းစုေနႏုိင္ၾကသည္။ အဘိရာဇာ တေကာင္းျပည္ကို တည္ေထာင္ခ်ိန္မွာ ဘီစီ ၆-ရာစုေက်ာ္ အခ်ိန္ျဖစ္သည္။