၂ - နႏၵန၀ိမာန၀တၳဳ

၁၁၂၀။ (နတ္သား) တာ၀တိ ံသာ နတ္တုိ႔၏ ဥယ်ာဥ္ျမတ္ျဖစ္ေသာ စိတၱလတာ ဥယ်ာဥ္သည္ ျမတ္သည္ျဖစ္၍ ထြန္းလင္း ေတာက္ပသကဲ့သို႔ ထုိ႔အတူ သင္၏ ဤဗိမာန္သည္ ေကာင္းကင္၌ ထြန္းလင္း ေတာက္ပလ်က္ တည္ဘိ၏။



၁၁၂၁။ အာႏုေဘာ္ၾကီးေသာ နတ္တန္ခိုးႏွင့္ ျပည့္စံုေသာ သင္သည္ အဘယ္ကုသိုလ္ထူးကို ျပဳခဲ့သနည္း၊ အဘယ္ကုသုိလ္ထူးေၾကာင့္ သင္သည္ ဤသို႕ ထြန္းလင္းေတာက္ပေသာ အာႏုေဘာ္ရွိသနည္း၊ အဘယ္ကုသုိလ္ထူးေၾကာင့္ သင္၏ အေရာင္အဆင္းသည္လည္း အရပ္မ်က္ႏွာအားလံုးတုိ႔၌ ထြန္းလင္းေတာကပဘိသနည္း (ဟု အသွ်င္ေမာဂၢလႅာန္က ေမး၏)။



၁၁၂၂။ ထိုနတ္သားသည္ အသွ်င္မာေမာဂၢလႅာန္ ေမးအပ္သည္ျဖစ္၍ ၀မ္းေျမာက္၀မ္းသာ ဤ (မ်က္ေမွာက္ျဖစ္ေသာ) အက်ိဳး၏ အေၾကာင္းကံ ျပႆနာကို ေမးျမန္းသည္အားေလ်ာ္စြာ ေျဖၾကား၏။



၁၁၂၃။ (တန္ခိုးအာႏုေဘာ္ၾကီးေတာ္မူေသာ အရွင္ရဟန္း) အကြ်ႏု္ပ္သည္ လူတုိ႔ျပည္၀ယ္ လူျဖစ္ခဲ့စဥ္အခါက ဆင္းရဲ၍ မွီခိုရာမရွိေသာ အထီးက်န္ အမူလုပ္ ေယာက္်ား ျဖစ္ခဲ့ပါ၏၊ အုိမင္းၾကီးရင့္ေသာ မိဘတုိ႔ကိုလည္း လုပ္ေကြ်းေမြးျမဴခဲ့ပါ၏၊ အကြ်ႏု္ပ္သည္ သီလရွိကုန္ေသာ ပုဂၢိဳလ္တုိ႔ကိုလည္း ခ်စ္ျမတ္ႏုိးခဲ့ပါ၏၊ အကြ်ႏု္ပ္သည္ ၾကည္ညိဳေသာ စိတ္ရွိသည္ျဖစ္၍ ဆြမ္းကို၎၊ အေဖ်ာ္ကို၎ မ်ားျမတ္ေသာ (သကၤန္း အစရွိေသာ) အလွဴဒါနကို၎ ေပးလွဴခဲ့ပါ၏။



၁၁၂၄။ ထုိကုသုိလ္ထူးေၾကာင့္ အကြ်ႏု္ပ္အား ထုိသို႔ေသာ အေရာင္အဆင္း ျဖစ္ပါ၏။ပ။ ထုိကုသုိလ္ထူးေၾကာင့္ အကြ်ႏု္ပ္၏ အေရာင္အဆင္းသည္လည္း အရပ္မ်က္ႏွာ အားလံုးတုိ႔၌ ထြန္းလင္း ေတာက္ပပါ၏ (ဟု ေလွ်ာက္ထား၏)။

ေရွးဦးစြာေသာ နႏၵန၀ိမာန၀တၳဳ ျပီး၏။