နည္း(၃)အရ အားထုတ္ျပီးေသာအခါ သတိ သမာဓိမ်ား လြန္စြာေကာင္းလာသည္။ သို႔ေသာ္ ထြက္ေလ ၀င္ေလကို ရူမွတ္သူ၏ အလုိဆႏၵအတုိင္း မျဖစ္ေစႏုိင္ေသးေပ၊ သို႔ျဖစ္၍ ရူမွတ္သူ၏ အလုိဆႏၵအတုိင္း ျဖစ္လာႏုိင္ဖုိ႔အတြက္ နည္း(၄)အရ ဆက္လက္အားထုတ္ရန္ျဖစ္သည္။ ဤနည္းကား ထြက္သက္ ၀င္သက္ေလကို တျဖည္းျဖည္း သိမ္ေမြ႕၍ ျငိမ္သက္သြားေအာင္ ေလ့က်င့္သည့္နည္း ျဖစ္သည္။
ထြက္သက္ ၀င္သက္သည္ ခႏၶာကိုယ္ကို အမွီျပဳျပီး ခႏၶာကိုယ္ႏွင့္ ဆက္စပ္ေန၏၊ ယင္းထြက္သက္ ၀င္သက္ကို ကာယသခၤါရဟုေခၚ၏။ ထြက္သက္ ၀င္သက္ ၾကမ္းလွ်င္ ခႏၶာကုိယ္ၾကမ္း၍ ထြက္သက္ ၀င္သက္သိမ္ေမြ႕လွ်င္ ခႏၶာကိုယ္ သိမ္ေမြ႕၏၊ ကိုယ္စိတ္၏ ပူပန္ျခင္း၊ ပင္ပန္းျခင္းမ်ား ကင္းေစရန္ ထြက္သက္ ၀င္သက္ေခၚ အာနာပါနကို ရူမွတ္ရသည္။ ထြက္သက္၀င္သက္ကို စိတ္တုိင္းက် ႏုိင္ႏုိင္နင္းနင္း ရူမွတ္ႏုိင္ေသာအခါ ကိုယ္စိတ္ပူပန္ျခငး္မ်ား ေပ်ာက္ကင္းျငိမ္းေအးလာသည္။
အာနာပါန အားမထုတ္မီကာလ၌ ကိုယ္စိတ္သည္ ျငိမ္းေအးမူမရွိဘဲ ၾကမ္းတမ္းပူပန္ေနတတ္၏၊ ထိုအခါ ထြက္သက္ ၀င္သက္ေလသည္လည္း ျငိမ္သက္ျခင္း၊ သိမ္ေမြ႕ျခင္းမရွိဘဲ ၾကမ္းတမ္းေနသည္။ တခါတရံတြင္ ႏွာေခါင္းျဖင့္ ရွဴရူိက္၍ အားမရသည့္အတြက္ ပါးစပ္ျဖင့္ ရွဴရူိက္ရသည္အထိပင္ ၾကမ္းတမ္း ေနတတ္သည္၊ အာနာပါန ကမၼ႒ာန္းကို ရူမွတ္ပြားမ်ားဖန္ မ်ားလာေသာအခါ ကိုယ္စိတ္တုိ႔ ျငိမ္သက္ေအးခ်မ္းလာျပီး ထြက္သက္ ၀င္သက္ေလတုိ႔သည္လည္း အဆင့္ဆင့္ တျဖည္းျဖည္း သိမ္ေမြ႕လာၾကသည္။ ေနာက္ဆံုးတြင္ “ငါ့မွာ ထြက္သက္ ၀င္သက္ရွိမွ ရွိေသးရဲ႕လား”ဟု စူးစမ္းဆင္ျခင္ရသည္အထိ ျဖစ္သြားတတ္ေလသည္။ ဤသည္မွာ ပါဠိေတာ္လာ အာနာပါန အားထုတ္နည္းမ်ား ျဖစ္သည္။
ဤပါဠိေတာ္နည္းျဖင့္ အားထုတ္၍ သမာဓိမရခဲ့ေသာ္ အ႒ကထာလာ ေအာက္ပါနည္းမ်ားျဖင့္လည္း အားထုတ္ႏုိင္သည္ -
(က) ေရတြက္၍ ရူမွတ္နည္း(ဂဏနာ)၊
(ခ) မေရတြက္ဘဲ ထြက္သက္ ၀င္သက္ေလသို႔ အစဥ္လုိက္၍ ရူမွတ္နည္း (အႏုဗႏၶနာ)၊
(ဂ) ထိသိနည္း (ဖုသနာ) – တုိ႔ ျဖစ္သည္။
ျပည္ေထာင္စု ျမန္မာႏုိင္ငံေတာ္အစိုးရ သာသနာေရး၀န္ၾကီးဌာန ဗုဒၶဘာသာတရားေတာ္ (အဆင့္ျမင့္) စာအုပ္မွ ထုတ္ႏူတ္ေဖာ္ျပသည္။
No comments:
Post a Comment