အာနာပါနကို အားထုတ္ေသာအခါ နိမိတ္မ်ားထင္လာတတ္သည္၊ ထင္လာသည့္နိမိတ္မ်ားမွာ ပရိကမၼနိမိတ္၊ ဥဂၢဟနိမိတ္၊ ပဋိဘာဂနိမိတ္တုိ႔ ျဖစ္သည္။ ယင္းတုိ႔အနက္ ဤအာနာပါနကမၼ႒ာန္း အရာ၌ မူလရူမွတ္ အားထုတ္သည့္ ထြက္ေလ ၀င္ေလကို ပရိကမၼနိမိတ္ဟုေခၚသည္။ မူလအေျခခံ အစဦးဆံုး အာရုံဟုဆုိလုိသည္။ ဥဂၢဟနိမိတ္ဆုိသည္မွာ စိတ္ျဖင့္မွန္း၍ ယူအပ္ေသာ အာရုံျဖစ္သည္၊ ဥဂၢဟနိမိတ္မ်ားမွာ အမ်ိဳးမ်ိဳး အဖံုဖံုရွိသည္။ လဲစု၊ ၀ါဂြမ္းစု၊ ၾကာပြင့္၊ လ၀န္း၊ ေန၀န္း တုိ႔ကဲ့သို႔ လူပ္ရွားသည့္ အျခင္းအရာျဖင့္ အမ်ိဳးမ်ိဳး ထင္တတ္သည္၊ မေရတြက္ႏုိင္ေအာင္ပင္ ရွိသည္။
ပဋိဘာဂနိမိတ္ဆုိသည္မွာ ဥဂၢဟနိမိတ္ထက္ အဆင့္ျမင့္လာေသာ အာရုံျဖစ္သည္၊ ဥဂၢဟနိမိတ္အဆင့္တြင္ မထင္းရွာ မွိန္၊ မတည္ျငိမ္ လူပ္ရွား ေပၚလုိက္ ေပ်ာက္လုိက္ျဖစ္ေနသည္။ ဤ ပဋိဘာဂနိမိတ္အဆင့္တြင္ ထင္ရွားပီျပင္၊ တည္ျငိမ္မလူပ္ရွား၊ မေပ်ာက္မပ်က္ ခိုင္ျမဲစြာ ျဖစ္ေပၚေနသည္၊ ဤအဆင့္တြင္ ရရွိထားေသာ သမာဓိကို ဥပစာရသမာဓိ(ဥပစာရစ်ာန္) ဟုေခၚသည္၊ ဤ ပဋိဘာဂနိမိတ္ကား ၾကယ္ေရာင္၊ ပတၱျမားေရာင္၊ ေနေရာင္၊ လေရာင္တုိ႔ကဲ့သို႔ ျငိမ္သက္စြာ ထင္သည္။
ထုိသို႔ ပဋိဘာဂနိမိတ္ထင္လာလွ်င္ ထိုနိမိတ္မ်ားမေပ်ာက္ပ်က္ေအာင္ စိတ္တည္ျငိမ္စြာျဖင့္ ေစာင့္ေရွာက္၍ ထုိပဋိဘာဂနိမိတ္၌ပင္ စိတ္စိုက္ထားလ်က္ ဆက္လက္ၾကိဳးစားအားထုတ္လွ်င္ ပါရမီအားေလ်ာ္စြာ စ်ာန္တရားမ်ားကို ရရွိႏုိင္ပါသည္။
ျပည္ေထာင္စု ျမန္မာႏုိင္ငံေတာ္အစိုးရ သာသနာေရး၀န္ၾကီးဌာန ဗုဒၶဘာသာတရားေတာ္ (အဆင့္ျမင့္) စာအုပ္မွ ထုတ္ႏူတ္ေဖာ္ျပသည္။
No comments:
Post a Comment