သီလဟာ ဘာေၾကာင့္ရွိဖုိ႔ လုိသလဲ။ ကိုယ့္ကို သူမ်ားကလာျပီး တရားလုပ္ အႏုိင္က်င့္မယ္ဆုိရင္ ကိုယ္က မၾကိဳက္သလုိ မခံခ်င္သလုိ သူမ်ားကိုလည္း ကိုယ္က မတရားမလုပ္အပ္ပါဘူး။ အနုိင္မက်င့္အပ္ပါဘူး။ ဘာအလုပ္ကိုပဲလုပ္လုပ္ ဘယ္လုိဘဲ ၀မ္းစာရွာရွာ “ငါ့ရဲ႕ အသက္ေမြး၀မ္းေက်ာင္းဟာ ငါ့ကိုမွီခိုေနတဲ့သူေတြ အတြက္ ေငြေၾကး အေထာက္အပံ့အကူအညီ ရေစဖုိ႔သာမက တျခားလူေတြကိုလည္း အေထာက္အပံ့ျဖစ္ေစႏုိင္ဖုိ႔” ဆုိရင္ ဒါဟာ ေကာင္းတဲ့ မြန္ျမတ္တဲ့ သေဘာထား ရည္မွန္းခ်က္ပါပဲ။
ဒါေပမယ့္ စိတ္ထား ရည္မွန္းခ်က္က မတရားလုပ္ဖုိ႔ ကိုယ့္အတြက္ ပိုက္ဆံအမ်ားၾကီးရဖုိ႔ တစ္ခုတည္းသာဆုိရင္ ဒါဟာ သမၼာအာဇီ၀ မဟုတ္ပါဘူး။ အိမ္ေထာင္ဦးစီး တစ္ေယာက္အေနနဲ႔ အလုပ္ကိုၾကိဳးၾကိဳးစားစား လုပ္ဖုိ႔ရာ လုိပါတယ္။ ရုိးသားစြာ သစၥာရွိစြာ ပိုက္ဆံရွာဖုိ႔ သူမ်ားေတြကို အားကိုးမေနဘဲနဲ႔ ကိုယ့္ကိုယ္ကို အားကိုးျပီး ရပ္တည္ႏုိင္ဖုိ႔ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ပိုက္ဆံရွာလုိ႔ရတဲ့အခါ ၀င္ေငြေကာင္းစျပဳလာေတာ့ မာနတတ္လာတတ္ၾကပါတယ္။ ငါတစ္လံုး ျဖစ္လာပါတယ္။ ဒါဟာ ဂုရုၾကီးရဲ႕ ကိုယ္ေတြ႕ပါပဲ။
အလုပ္အကိုင္မွာ ေအာင္ျမင္ေလေလ၊ ကိုယ့္ကိုယ္ကို အထင္ၾကီးေလေလ၊ ငါ ငါ ငါ့ဟာ ငါ့ဟာ ျဖစ္ေလေလပါပဲ။ ငါလုပ္တာ၊ ငါရွာတာ၊ ငါေတာ္လုိ႔ ငါလုပ္တတ္ ကိုင္တတ္လုိ႔ေပါ့။ ငါဟာ သူမ်ားေတြထက္ ပိုေတာ္တာပဲ ထူးတာပဲဆုိတဲ့ စိတ္ရူး စိတ္မုိက္ေတြ ေပၚလာတတ္ပါတယ္။ ပိုက္ဆံကိုလည္း ပိုပိုျပီး တပ္မက္ေမာလာပါတယ္။ ဒီလုိဆုိရင္ သံသရာ၀ဋ္ဆင္းရဲက လြတ္ေျမာက္ေရးလမ္းဆံုး ပန္းတုိင္ရဲ႕ ေျပာင္းျပန္ဘက္ကို ေျပးေနတာပါပဲ။ လမ္းဆံုးပန္းတုိင္ကေတာ့ ငါဆုိတဲ ့အစြဲမရွိေတာ့ပါဘူး။ ငါအစြဲဟာ လံုး၀ အရည္ေပ်ာ္ဆင္းသြားတဲ့ အဆင့္က အတၱ လံုး၀ကင္းစင္သြားတဲ့အဆင့္ ျဖစ္ပါတယ္။
လူတစ္ဦးအေနနဲ႔က အလုပ္လုပ္ရမယ္။ ပိုက္ဆံရွာရမယ္ဆုိတဲ့ အစြဲတစ္ခုတည္းပဲ ဆုိရင္ေတာ့ ဒီလူဟာဘယ္ႏွယ္လုပ္ျပီး ဘ၀ဆင္းရဲမွ လြတ္ေျမာက္ေရးရႏုိင္ပါ့မလဲ။ ဒီေတာ့ ဉာဏ္ပညာၾကီးတဲ့ ပုဂၢိဳလ္ၾကီးေတြက အေျဖရွာေပးခဲ့ပါတယ္။ လူတစ္ဦး တစ္ေယာက္ဟာ အလုပ္လုပ္ျပီး ပိုက္ဆံရွာေဖြလုိ႔ရျပီးရင္ ဒီပိုက္ဆံကိုရွာတာဟာ ငါ့အတြက္၊ င့ါကိုမွီခိုေနတဲ့ လူေတြအတြက္သာ ရွာေဖြေနတာမ ဟုတ္ဘူး။ အျခားလူေတြအတြက္လည္း ပါပါတယ္။ ငါရွာေဖြလုိ႔ရတဲ့ ပိုက္ဆံထဲက တခ်ိဳ႕တစ္၀က္ဟာ သူတစ္ပါးအက်ိဳ အတြက္ ျဖစ္ေစရမယ္လုိ႔ ေအာက္ေမ့ရမယ္လုိ႔ ေျပာခဲ့ပါတယ္။
အလုပ္အကိုင္မွာ ေအာင္ျမင္ေလေလ၊ ကိုယ့္ကိုယ္ကို အထင္ၾကီးေလေလ၊ ငါ ငါ ငါ့ဟာ ငါ့ဟာ ျဖစ္ေလေလပါပဲ။ ငါလုပ္တာ၊ ငါရွာတာ၊ ငါေတာ္လုိ႔ ငါလုပ္တတ္ ကိုင္တတ္လုိ႔ေပါ့။ ငါဟာ သူမ်ားေတြထက္ ပိုေတာ္တာပဲ ထူးတာပဲဆုိတဲ့ စိတ္ရူး စိတ္မုိက္ေတြ ေပၚလာတတ္ပါတယ္။ ပိုက္ဆံကိုလည္း ပိုပိုျပီး တပ္မက္ေမာလာပါတယ္။ ဒီလုိဆုိရင္ သံသရာ၀ဋ္ဆင္းရဲက လြတ္ေျမာက္ေရးလမ္းဆံုး ပန္းတုိင္ရဲ႕ ေျပာင္းျပန္ဘက္ကို ေျပးေနတာပါပဲ။ လမ္းဆံုးပန္းတုိင္ကေတာ့ ငါဆုိတဲ ့အစြဲမရွိေတာ့ပါဘူး။ ငါအစြဲဟာ လံုး၀ အရည္ေပ်ာ္ဆင္းသြားတဲ့ အဆင့္က အတၱ လံုး၀ကင္းစင္သြားတဲ့အဆင့္ ျဖစ္ပါတယ္။
လူတစ္ဦးအေနနဲ႔က အလုပ္လုပ္ရမယ္။ ပိုက္ဆံရွာရမယ္ဆုိတဲ့ အစြဲတစ္ခုတည္းပဲ ဆုိရင္ေတာ့ ဒီလူဟာဘယ္ႏွယ္လုပ္ျပီး ဘ၀ဆင္းရဲမွ လြတ္ေျမာက္ေရးရႏုိင္ပါ့မလဲ။ ဒီေတာ့ ဉာဏ္ပညာၾကီးတဲ့ ပုဂၢိဳလ္ၾကီးေတြက အေျဖရွာေပးခဲ့ပါတယ္။ လူတစ္ဦး တစ္ေယာက္ဟာ အလုပ္လုပ္ျပီး ပိုက္ဆံရွာေဖြလုိ႔ရျပီးရင္ ဒီပိုက္ဆံကိုရွာတာဟာ ငါ့အတြက္၊ င့ါကိုမွီခိုေနတဲ့ လူေတြအတြက္သာ ရွာေဖြေနတာမ ဟုတ္ဘူး။ အျခားလူေတြအတြက္လည္း ပါပါတယ္။ ငါရွာေဖြလုိ႔ရတဲ့ ပိုက္ဆံထဲက တခ်ိဳ႕တစ္၀က္ဟာ သူတစ္ပါးအက်ိဳ အတြက္ ျဖစ္ေစရမယ္လုိ႔ ေအာက္ေမ့ရမယ္လုိ႔ ေျပာခဲ့ပါတယ္။
ေယာဂီမ်ားအတြက္ ဆရာၾကီးဦးဂိုအင္ကာ၏ အဂၤလိပ္ဘာသာျဖင့္ ေဟာေျပာခ်က္ကို ၾကည္ၾကည္၀ိန္ ျမန္မာဘာသာျပန္ စာအုပ္မွ ျပန္လည္ ေဖာ္ျပထားသည္။
No comments:
Post a Comment