ျမတ္စြာဘုရား သက္ေတာ္ထင္ရွားရွိစဥ္က အျဖစ္ကေလးတစ္ခုကို ေျပာျပပါဦးမယ္။ တစ္ေန႔ေတာ့ လူတစ္ဦးက ငိုေၾကြးျပီး ဘုရားထံ ခ်ဥ္းကပ္လာပါတယ္။ သူ႔အေဖၾကီးဆံုးသြားလို႔ နတ္ျပည္ နတ္ရြာလားႏုိင္လားလုိ႔ ရြတ္ဖတ္သရဇၥ်ာယ္မူေတြ လုပ္ရိုးလုပ္စဥ္ေတြ လုပ္ေပးဖုိ႔ရာ ဘုရားထံလာျပီး ေတာင္းပန္ပါတယ္။
ျမတ္စြာဘုရားကလည္း သူ႔ကိုတရားျပခ်င္တာနဲ႔ ေျမအုိး(၂)လံုး ၀ယ္ခုိင္းလုိက္ျပီး တစ္လံုးကို ေထာပတ္အျပည့္၊ ေနာက္တစ္လံုးကို ေက်ာက္ခဲကေလးေတြအျပည့္ ထည့္ေစျပီး အုိး ၂-လံုးစလံုးရဲ႕ အေပါက္ကို အ၀တ္နဲ႔ ျမဲျမဲစည္းပတ္ေစျပီး အနီးအနားမွာရွိတဲ့ ေရကန္ထဲကို ခ်ခိုင္းပါတယ္။
အုိးေတြက ေလးျပီးေတာ့ ေရထဲျမဳပ္သြားတဲ့အခါက်ေတာ့ တုတ္ရွည္ရွည္တစ္ေခ်ာင္းနဲ႔ ရုိက္ျပီး ခြဲခိုင္းပါတယ္။ ဒီေတာ့ ဒီလူက ၀မ္းသာသြားပါတယ္။ သူတို႔ဓေလ့ထံုးစံက လူတစ္ဦးတစ္ေယာက္ ေသသြားျပီး မီးသျဂိဳလ္တဲ့အခါမွာ သားၾကီးလုပ္သူက ေသသြားသူ မိဘရဲ႕ ဦးခြံကို ရုိက္ခြဲေပးရတယ္။ ဦးခြံကြဲသြားတဲ့အခ်ိန္မွာ ေသသူအတြက္ နိဗၺာန္တံခါးပြင့္သြားတယ္လုိ႔ ယံုၾကည္ခ်က္ေတြ ရွိေနၾကပါတယ္။ ဒီေတာ့ ဒီလူက ထင္လုိက္တာကေတာ့ “သူ႔အေဖကို မီးသျဂိဳလ္ျပီးျပီျဖစ္ေတာ့ ဦးေခါင္းအစား ေျမအုိးကိုစတိရိုက္ခြဲတာပဲ”လုိ႔ ယူဆျပီး ေက်နပ္သြားပါတယ္။
အုိးေတြကြဲသြားေတာ့ ေထာပတ္က ေပါ့ေတာ့ ေရေပၚေပၚလာပါတယ္။ ေက်ာက္ခဲ ေတြကေတာ့ ေရထဲ မွာျမဳပ္ေနပါတယ္။ ဒီအခါ ျမတ္စြာဘုရားက ဒီလူကိုေခၚျပီး ကဲ-ဆုေတာင္းၾက၊ မန္းၾက မူတ္ၾက “ေထာပတ္ေတြ ေရမွာ ျမဳပ္ေနျပီး ေက်ာက္ခဲေတြ ေရမွာေပၚပါ ေစသား”လုိ႔ ဆုေတာင္းခုိင္းပါတယ္။
ဒီေတာ့ ဒီလူက “အရွင္ဘုရား ဘယ္ျဖစ္ႏုိင္ပါ့မလဲ။ ေထာပတ္က ေရထက္ေပါ့တာ ဘယ့္ႏွယ္ေရေအာက္မွာ ျမဳပ္ႏုိင္ပါ့မလဲဘုရား။ ဒါက သဘာ၀ပဲ။ ေက်ာက္ခဲက ေရထက္ေလးတာ ဘယ့္ႏွယ့္ေရေပၚမွာ ေပၚႏုိင္မလဲ။ ေပါ့တာက ေရေပၚေပၚျပီးေတာ့ ေလးတာက ေရေအာက္မွာ ျမဳပ္ေနရ မွာဟာ ဒါသဘာ၀ဓမၼပါဘုရား”လုိ႔ ေလွ်ာက္ထားပါတယ္။
ဒီေတာ့ ျမတ္စြာဘုရားက “ဒကာ-သင္ဟာ အျပင္ပက သဘာ၀ဓမၼကိုေတာ့ ေကာင္းေကာင္း နားလည္သားပဲ။ အတြင္း သဘာ၀ကိုေတာ့ နားမေထာင္ခ်င္ဘူး။ လက္မခံခ်င္ဘူး။ သင့္ဖခင္ဟာ သူ႔တစ္သက္တာလံုး ေက်ာက္ခဲနဲ႔တူတဲ့ ေလးလံတဲ့အျပစ္ရွိတဲ့ အျပဳအမူေတြကို က်င့္သံုးခဲ့လုိ႔ရွိရင္ ေရေအာက္ထဲမွာ ျမဳပ္ရန္သာ ရွိတာေပါ့။ ဘယ္သူကမွ အေပၚကိုဆြဲတင္လုိ႔ မရႏုိင္ပါဘူး။ မဟုတ္လုိ႔ ေထာပတ္ကဲ့သို႔ ေပါ့ပါးတဲ့ အျပဳအမူေတြ ေလ့က်င့္ခဲ့ရင္ေတာ့ အထက္ကိုတက္ရမွာပဲ။ ဘယ္သူကမွ သူ႔ေျခေထာက္ကိုဆြဲျပီး မခ်ႏုိင္ပါဘူး”လို႔ အမိန္႔ေတာ္ရွိေတာ္မူပါတယ္။
ဒီအတုိင္းပါပဲ။ လူေတြဟာ အယံုမွားေတြနဲ႔ ကိုယ့္ကိုယ္ကို လွည့္စားျပီး ငါ့ကိုဘယ္သူ ဘယ္၀ါက ကယ္တင္လိမ့္မယ္လုိ႔ ယံုၾကည္ေနၾကပါတယ္။ ကိုယ့္ဟာကိုယ္ မွားယြင္းတာေတြကို ျပဳျပင္မယ္လုိ႔ေတာ့ မၾကိဳးစားၾကပါဘူး။ တရားေဘာင္အတြင္းမွာေနျပီး သီလေစာင့္ထိန္းျပီးေတာ့ေတာင္ မေနၾကပါဘူး။ တစ္ဘ၀ကေန တစ္ဘ၀ကူးကူးျပီးေတာ့ ေသာကေတြ ဒုကၡေတြနဲ႔ပဲ ေနခဲ့ၾကပါတယ္။
တရားကို ေစာေစာရျပီးစက်င့္ရင္ ဒုကၡနယ္ထဲက ေစာေစာထြက္ရမွာပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ ေယာဂီတုိ႔ မိမိတုိပကိုယ္တုိင္ၾကံစည္သလုိ လုပ္ကိုင္သလုိ အက်ိဳးေပးၾကမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ မ်ိဳးေစ့အတုိင္း အသီးသီးမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ေယာဂီတုိ႔ဟာ မိမိတုိ႔ရဲ႕ အျပဳအမူေတြကို အျမဲပဲသတိနဲ႔ ထိန္းသိမး္ရမွာျဖစ္ပါတယ္။
ေယာဂီမ်ားအတြက္ ဆရာၾကီးဦးဂိုအင္ကာ၏ အဂၤလိပ္ဘာသာျဖင့္ ေဟာေျပာခ်က္ကို ၾကည္ၾကည္၀ိန္ ျမန္မာဘာသာျပန္ စာအုပ္မွ ျပန္လည္ ေဖာ္ျပထားသည္။
အုိးေတြက ေလးျပီးေတာ့ ေရထဲျမဳပ္သြားတဲ့အခါက်ေတာ့ တုတ္ရွည္ရွည္တစ္ေခ်ာင္းနဲ႔ ရုိက္ျပီး ခြဲခိုင္းပါတယ္။ ဒီေတာ့ ဒီလူက ၀မ္းသာသြားပါတယ္။ သူတို႔ဓေလ့ထံုးစံက လူတစ္ဦးတစ္ေယာက္ ေသသြားျပီး မီးသျဂိဳလ္တဲ့အခါမွာ သားၾကီးလုပ္သူက ေသသြားသူ မိဘရဲ႕ ဦးခြံကို ရုိက္ခြဲေပးရတယ္။ ဦးခြံကြဲသြားတဲ့အခ်ိန္မွာ ေသသူအတြက္ နိဗၺာန္တံခါးပြင့္သြားတယ္လုိ႔ ယံုၾကည္ခ်က္ေတြ ရွိေနၾကပါတယ္။ ဒီေတာ့ ဒီလူက ထင္လုိက္တာကေတာ့ “သူ႔အေဖကို မီးသျဂိဳလ္ျပီးျပီျဖစ္ေတာ့ ဦးေခါင္းအစား ေျမအုိးကိုစတိရိုက္ခြဲတာပဲ”လုိ႔ ယူဆျပီး ေက်နပ္သြားပါတယ္။
အုိးေတြကြဲသြားေတာ့ ေထာပတ္က ေပါ့ေတာ့ ေရေပၚေပၚလာပါတယ္။ ေက်ာက္ခဲ ေတြကေတာ့ ေရထဲ မွာျမဳပ္ေနပါတယ္။ ဒီအခါ ျမတ္စြာဘုရားက ဒီလူကိုေခၚျပီး ကဲ-ဆုေတာင္းၾက၊ မန္းၾက မူတ္ၾက “ေထာပတ္ေတြ ေရမွာ ျမဳပ္ေနျပီး ေက်ာက္ခဲေတြ ေရမွာေပၚပါ ေစသား”လုိ႔ ဆုေတာင္းခုိင္းပါတယ္။
ဒီေတာ့ ဒီလူက “အရွင္ဘုရား ဘယ္ျဖစ္ႏုိင္ပါ့မလဲ။ ေထာပတ္က ေရထက္ေပါ့တာ ဘယ့္ႏွယ္ေရေအာက္မွာ ျမဳပ္ႏုိင္ပါ့မလဲဘုရား။ ဒါက သဘာ၀ပဲ။ ေက်ာက္ခဲက ေရထက္ေလးတာ ဘယ့္ႏွယ့္ေရေပၚမွာ ေပၚႏုိင္မလဲ။ ေပါ့တာက ေရေပၚေပၚျပီးေတာ့ ေလးတာက ေရေအာက္မွာ ျမဳပ္ေနရ မွာဟာ ဒါသဘာ၀ဓမၼပါဘုရား”လုိ႔ ေလွ်ာက္ထားပါတယ္။
ဒီေတာ့ ျမတ္စြာဘုရားက “ဒကာ-သင္ဟာ အျပင္ပက သဘာ၀ဓမၼကိုေတာ့ ေကာင္းေကာင္း နားလည္သားပဲ။ အတြင္း သဘာ၀ကိုေတာ့ နားမေထာင္ခ်င္ဘူး။ လက္မခံခ်င္ဘူး။ သင့္ဖခင္ဟာ သူ႔တစ္သက္တာလံုး ေက်ာက္ခဲနဲ႔တူတဲ့ ေလးလံတဲ့အျပစ္ရွိတဲ့ အျပဳအမူေတြကို က်င့္သံုးခဲ့လုိ႔ရွိရင္ ေရေအာက္ထဲမွာ ျမဳပ္ရန္သာ ရွိတာေပါ့။ ဘယ္သူကမွ အေပၚကိုဆြဲတင္လုိ႔ မရႏုိင္ပါဘူး။ မဟုတ္လုိ႔ ေထာပတ္ကဲ့သို႔ ေပါ့ပါးတဲ့ အျပဳအမူေတြ ေလ့က်င့္ခဲ့ရင္ေတာ့ အထက္ကိုတက္ရမွာပဲ။ ဘယ္သူကမွ သူ႔ေျခေထာက္ကိုဆြဲျပီး မခ်ႏုိင္ပါဘူး”လို႔ အမိန္႔ေတာ္ရွိေတာ္မူပါတယ္။
ဒီအတုိင္းပါပဲ။ လူေတြဟာ အယံုမွားေတြနဲ႔ ကိုယ့္ကိုယ္ကို လွည့္စားျပီး ငါ့ကိုဘယ္သူ ဘယ္၀ါက ကယ္တင္လိမ့္မယ္လုိ႔ ယံုၾကည္ေနၾကပါတယ္။ ကိုယ့္ဟာကိုယ္ မွားယြင္းတာေတြကို ျပဳျပင္မယ္လုိ႔ေတာ့ မၾကိဳးစားၾကပါဘူး။ တရားေဘာင္အတြင္းမွာေနျပီး သီလေစာင့္ထိန္းျပီးေတာ့ေတာင္ မေနၾကပါဘူး။ တစ္ဘ၀ကေန တစ္ဘ၀ကူးကူးျပီးေတာ့ ေသာကေတြ ဒုကၡေတြနဲ႔ပဲ ေနခဲ့ၾကပါတယ္။
တရားကို ေစာေစာရျပီးစက်င့္ရင္ ဒုကၡနယ္ထဲက ေစာေစာထြက္ရမွာပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ ေယာဂီတုိ႔ မိမိတုိပကိုယ္တုိင္ၾကံစည္သလုိ လုပ္ကိုင္သလုိ အက်ိဳးေပးၾကမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ မ်ိဳးေစ့အတုိင္း အသီးသီးမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ေယာဂီတုိ႔ဟာ မိမိတုိ႔ရဲ႕ အျပဳအမူေတြကို အျမဲပဲသတိနဲ႔ ထိန္းသိမး္ရမွာျဖစ္ပါတယ္။
ေယာဂီမ်ားအတြက္ ဆရာၾကီးဦးဂိုအင္ကာ၏ အဂၤလိပ္ဘာသာျဖင့္ ေဟာေျပာခ်က္ကို ၾကည္ၾကည္၀ိန္ ျမန္မာဘာသာျပန္ စာအုပ္မွ ျပန္လည္ ေဖာ္ျပထားသည္။
No comments:
Post a Comment