ကသိုဏ္း ၁၀-ပါး

ကမၼ႒ာန္းရူသူက အၾကြင္းအက်န္မရွိ၊ အလံုးစံု အကုန္အစင္ တစ္ျပိဳင္နက္ထင္ျမင္ေအာင္ ဆင္ျခင္ၾကည့္ရူအပ္ေသာ အာရုံကို `ကသိုဏ္း´ဟု ေခၚ၏။ ကသိုဏ္း၀န္းသည္ အခ်င္း ၁-ထြာႏွင့္ လက္ ၄-သစ္ခန္႔ရွိသင့္၏။

၁။ ပထ၀ီကသိုဏ္း = ေျမကသိုဏ္း (ေျမသားျဒပ္အ၀န္း)

၂။ အာေပါကသိုဏ္း = ေရကသိုဏ္း (သပိတ္ဖံုးစသည္၌ ထည့္ထားေသာ ေရအ၀န္း)

၃။ ေတေဇာကသိုဏ္း = မီးကသိုဏ္း (အ၀န္းအ၀ိုင္းသဏၭာန္ စီထားေသာ မီးက်ည္းစု)

၄။ ၀ါေယာကသိုဏ္း = ေလကသိုဏ္း (ဆံပင္ဖ်ား၊ ျမက္ပင္ဖ်ားတုိ႔ကို ေလတုိးေ၀ွ႔သြားသည့္ အျခင္းအရာ)

၅။ နီလကသိုဏ္း = အညိဳေရာင္ အဆင္းကသိုဏ္း (အျဖဴခံေပၚ အညိဳေရာင္အ၀န္း)

၆။ ပီတကသိုဏ္း = ေရႊေရာင္အဆင္းကသိုဏ္း

၇။ ေလာဟိတကသိုဏ္း = အနီေရာင္အဆင္းကသိုဏ္း

၈။ ၾသဒါတကသိုဏ္း = အျဖဴေရာင္ အဆင္းကသိုဏ္း (အမည္းခံေပၚ အျဖဴေရာင္အ၀န္း)

၉။ အာကာသကသိုဏ္း = ေကာင္းကင္ဟင္းလင္းျပင္ကသိုဏ္း (နံရံေပါက္စသည္)

၁၀။ အာေလာကကသိုဏ္း = အလင္းေရာင္ကသိုဏ္း (နံရံေပါက္၀မွ၀င္လာေသာ ေနေရာင္ကြက္)

ေဒါက္တာမင္းတင္မြန္ စတုတၳအၾကိမ္ထုတ္ေ၀ေသာ ဗုဒၶအဘိဓမၼတရားေတာ္ အႏွစ္ခ်ဳပ္ စာအုပ္မွ ျပန္လည္ထုတ္ႏုတ္ ေဖာ္ျပေပးသည္။