(ယာစိတကူ ပမာ ကာမာ)၊ ဥပမာ ေသာ္ကာ…
လူတစ္ေယာက္သည္ ၎၏ မိတ္ေဆြသူေဌးတစ္ဦးထံမွ အထက္တန္းက်ေသာ သူတို႔သာလွ်င္ စီးနင္းေသာ ယာဥ္ရထား၊ ပတၱျမားနားေတာင္း၊ ၀တ္ေကာင္း စားလွတုိ႔ကို ငွားရမ္း ၀တ္ဆင္လ်က္ လူစည္ကားေသာ ေစ်းအတြင္းသို႔ လွည့္လည္ သြားလာ၍ ေနရာ၏။ ထုိသူအား ျမင္ရသူအေပါင္းတုိ႔က အခ်င္းတုိ႔... ဤေယာက္်ားသည္ ပစၥည္းဥစၥာ ခ်မ္းသာေလစြတကား၊ ခ်မ္းသာေသာ သူမ်ားသည္ ဤသို႔ပင္ ခံစားၾကကုန္၏ဟု အံ့ၾသေသာ အေနျဖင့္ ခ်ီးမြမ္းၾကကုန္၏။
ထုိသို႔ လူအေပါင္းတုိ႔ ခ်ီးက်ဴးေနသည့္ ေနရာ၌ပင္လွ်င္ ပစၥည္း၏ မူလပိုင္ရွင္ျဖစ္ေသာ သူေဌးသည္ လာ၍ ထုိမိမိ ငွားရမ္းလုိက္ေသာ ပစၥည္းတုိ႔ကို ပရိသတ္ အလယ္တြင္ သိမ္းယူေလရာ၏။
ယင္းသို႔ သိမ္းယူသျဖင့္ အရွက္ရကား တစ္မ်ိဳးတစ္ဖံု ျဖစ္သြားေပသည္။ ထို႔အတူ ကာမတရားတုိ႔သည္ သူတစ္ပါးထံမွ ငွားရမ္းထားေသာ ပစၥည္းႏွင့္တူသည္ဟု ျမတ္စြာဘုရားေဟာေတာ္မူထားသည္ကို သေဘာေပါက္နားလည္ေသာ တပည့္သား သာ၀ကသည္ မိမိ၏ အပိုင္ပစၥည္း မဟုတ္ေသာ အငွားပစၥည္း ျဖစ္သည့္ ထုိကာမတရားတုိ႔ကို ေရွာင္ရွားစြန္႔ပစ္ေလရာ၏။
ဆရာၾကီး ဦးၾကည္ (သစၥာဒီပက-မူလဓမၼာစရိယ) မဟာဒုကၡကၡႏၶသုတ္ အဖြင့္စာအုပ္မွ ျပန္လည္ ထုတ္ႏုတ္ ေဖာ္ျပေပးထားပါသည္။
No comments:
Post a Comment