ဗုဒၶါႏုႆတိဘာ၀နာ၏ ဂုဏ္ေက်းဇူးမ်ား

ဂုဏ္ေတာ္ကို ပြားမ်ားသျဖင့္ ရရွိလာေသာ သမာဓိသည္ ဥပစာရ သမာဓိမွ်ေလာက္သာ ျဖစ္သည္ဆုိ၍ အထင္မေသးသင့္ -

- ဂုဏ္ေတာ္ပြား၍ ျဖစ္ေပၚလာေသာ ပီတိသည္ပင္ စၾက၀ေတးမင္းစညး္စိမ္ႏွင့္ မလဲႏုိင္ေအာင္ အက်ိဳး ၾကီးမားလွ၏။

- သမထကမၼ႒ာန္းေလးဆယ္တြင္ ဗုဒၶါႏုႆတိကမၼ႒ာန္းသည္ စီးျဖန္းပြားမ်ားသူ၏ လုိရာဆႏၵ ေတာင့္တသမွ် ျပည့္၀ေစနုိင္၏။

- စိတ္ကို ရႊင္လန္းတက္ၾကြေအာင္၊ (စာက်က္လုိ႔ ရလြယ္ျခင္း၊ မွတ္ဉာဏ္ေကာင္းျခင္းစေသာ) သတိ၊ ပညာႏွင့္ သဒၶါတရား တုိးပြားေအာင္ ပို႔ေဆာင္ရာ၌ ဗုဒၶါႏုႆတိဘာ၀နာသည္ အင္အားအၾကီးမားဆံုး၊ အာနိသင္ အၾကီးမားဆံုး ျဖစ္သည္။

- ဗုဒၶါႏုႆတိပြားမ်ားသူသည္ ကိေလသာအပူအညစ္အေၾကးမ်ား ကင္းေ၀းေနသူ၊ ဘုရားဂုဏ္ရည္အေသြးမ်ား စုေ၀း ကိန္းေအာင္းေနသူျဖစ္၍ ဂႏၶကုဋီေက်ာင္း ေစတီသဖြယ္ အပူေဇာ္ခံထုိက္သူ၊ အမ်ား၏ ရုိေသေလးစားျခင္းခံရသူ ျဖစ္၏။

- ဘုရားရွင္ ကိုယ္ေတာ္ျမတ္ၾကီးႏွင့္ အျမဲထိေတြ႕ကာ အတူတကြ ေနရသူကဲ့သို႔ ျဖစ္၍ မေကာင္းမူကိစၥမွန္သမွ် ေျပာဆုိျပဳမူရန္ မဆုိထားဘိ၊ စိတ္ကူး၌မွ်ပင္ မထည့္ရဲေအာင္ ရွက္ေၾကာက္ တြန္႕ဆုတ္လာ၏။

အခ်ဳပ္အားျဖင့္ တေလာကလံုးက ဦးညြတ္ရသကဲ့သို႔ ဘုရားဂုဏ္ေတာ္တုိ႔ကို ပြားမ်ားထံုမြမ္ေနသူအတြက္ ရရွိႏုိင္ေသာ အက်ိဳးေက်းဇူးမ်ားကာ ဤေရြ႕ ဤမွ်သာဟု ကန္႕သတ္ေျပာဆုိ၍ မရ၊ ေကာင္းက်ိဳးအနႏၱပင္တည္း။

ထို႔ေၾကာင့္ ကမၼ႒ာန္းဘာ၀နာ ၀ိပႆနာတရား အားထုတ္သူတုိင္း ဤဗုဒၶါႏုႆတိဘာ၀နာကို မပြားမ်ားဘဲ မေနရ၊ အေျခခံ မတည္ကမၼ႒ာန္းအျဖစ္ အျခားဘာ၀နာတရား အားမထုတ္မီ ပထမဆံုးပင္ အားထုတ္ၾကရ၏။ ဤဗုဒၶႏုႆတိကမၼ႒ာန္းအျပင္ -

(၂) ေမတၱာကမၼ႒ာန္း၊

(၃) အသုဘကမၼ႒ာန္းႏွင့္

(၄) မရဏႆတိကမၼ႒ာန္း တုိ႔ကိုလည္း -

ဗုဒၶဘာသာ၀င္တုိင္း၊ ကမၼ႒ာန္း အားထုတ္သူတုိင္း (အျခားကမၼ႒ာန္မ်ား အားမထုတ္မီ) ဦးစြာလည္း ပြားမ်ားၾကရ၏။ လက္မလြတ္တမ္း အျမဲတမ္းလည္း ပြားမ်ားေနၾကရသည္။ “စတုရာရကၡတရား ေလးပါး” ဟု ေခၚ၏။ ေလးဘက္ ေလးတန္ တံတုိင္းၾကီးသဖြယ္ အေစာင့္အေရွာက္ အာကာအကြယ္ၾကီး ေလးမ်ိဳးဟု ဆုိလုိသည္။

ဤမွ် အက်ိဳးၾကီးမား ျမင့္ျမတ္လွေသာ ဗုဒၶါႏုႆတိဘာ၀နာ ကမၼ႒ာန္းၾကီးကို ခ်မ္းသာၾကီးပြားလုိသူတုိင္း လူၾကီး လူငယ္မေရြး ၾကိဳးစား အားထုတ္ သင့္လွေပေတာ့၏။