ဗုဒၶဘာသာ၀င္ ျမန္မာလူမ်ိဳးတုိ႔သည္ ဘုရား၊ တရား၊ သံဃာ ရတနာ ျမတ္သံုးပါးတို႔အေပၚ၌ သံသယမ၀င္ေသာ ယံုၾကည္မူ (အေ၀စၥပသာဒ အစလသဒၶါတရား) ျဖင့္ မတုန္မလူပ္ သက္၀င္ယံုၾကည္ ၾကသည္။ ရတနာသံုးပါး ဂုဏ္ေတာ္တုိ႔ကိုလည္း မိမိစြမ္းအားရွိသမွ် က်က္မွတ္ ရြတ္ဆုိၾကသည္။ ရွိခိုးပူေဇာ္ၾကသည္။ ႏွလံုးသြင္းပြားမ်ားၾကသည္။ “အစိေႏ ၱယ် - အစိေႏၱယ်၊ အပၸေမယ် - အပၸေမယ်၊ ေက်းဇူးေတာ္အစံု ဂုဏ္ေတာ္အနႏၱ၊ ဘုန္းေတာ္အနႏၱ၊ ကံေတာ္အနႏၱ၊ ဉာဏ္ေတာ္အနႏၱ၊ စၾက၀ဠာ ကမၻာေျမမုိး ျဖန္းျဖန္းက်ိဳးမွ် တန္ခိုးေတာ္အနႏၱတုိ႔ႏွင့္ ျပည့္စံုးေတာ္မူေသာ ျမတ္စြာဘုရား” စသျဖင့္ ဘုရားရွိခိုးၾကသည္။
မိမိတို႔ ကိုးကြယ္အားထားရာျဖစ္ေသာ ျမတ္စြာဘုရားရွင္၏ ေတြးေတာ ၾကံဆ၍မကုန္ တုိင္းထြာ တြက္ခ်က္၍ မမီႏုိင္ေလာက္ေအာင္ ၾကီးမား မ်ားျပား၍ ထူးျခားဆန္းၾကယ္ အံ့ၾသဖြယ္ကာင္းလွေသာ ဘုန္းေတာ္ ကံေတာ္ ဉာဏ္ေတာ္ တန္ခိုးေတာ္ ဂုဏ္ေတာ္တုိ႔ႏွင့္ ျပည့္စံုေတာ္မူသည္ကိုလည္း ယံုၾကည္မူ သက္သက္ျဖင့္ လက္ခံၾကသည္မဟုတ္၊ ခိုင္မာေသာ စာေပ အေထာက္အထားကို ရွာရ၏။ စာေပ အေထာက္အထားမွ်ႏွင့္လည္း အားထားေလာက္သည္မဟုုတ္။ ထုိစာေပအရ စြမ္းအားရွိသမွ် လက္ေတြ႕ စမ္းသပ္ယူရသည္၊ ထုိအခါက်မွ အသိဉာဏ္ပါေသာ ယံုၾကည္မူ ျဖစ္လာႏုိင္၏။
ဘုရားရွင္၏ ေက်းဇူးေတာ္ ဂုဏ္ေတာ္မ်ားႏွင့္စပ္၍ က်မ္းဂန္တုိ႔၌ “ဘုရားရွင္သည္ အျခားေသာ တရားေတာ္မ်ားကို မေဟာၾကားဘဲ ဘုရားရွင္တစ္ဆူ၏ ေက်းဇူးေတာ္ ဂုဏ္ေတာ္တုိ႔ကိုသာ ေဟာၾကားေနမည္ဆုိပါက သက္တမ္းေတာ္သာ ကုန္ဆံုးသြားမည္၊ ေက်းဇူးေတာ္ ဂုဏ္ေတာ္တုိ႔ကား မကုန္ဆံုးႏုိင္” ဟူ၍ပင္ မိန္႕ဆုိၾကကုန္၏။
ျမတ္စြာဘုရား၏ ဂုဏ္ေတာ္တုိ႔သည္ အာရုံယူေျမွာ္ ပူေဇာ္၍ မကုန္ႏုိင္ေအာင္ အမွန္ပင္မ်ားျပားလွသည္။ ေက်းဇူးေတာ္တုိ႔သည္ ဆပ္၍ မကုန္ႏုိင္ေလာက္ေအာင္ ၾကီးမားမ်ားျပားလွသည္။ ျမတ္စြာဘုရားသည္ ထိုမွ် ဂုဏ္ေက်းဇူးၾကီးမားလွေသာ ဘုရားရွင္အျဖစ္ကို လြယ္လင့္တကူ ရေတာ္မူလာသည္ မဟုတ္၊ အျခားသူတစ္ဦးဦး၏ ကူညီပ့့့့ံပိုးမူ၊ ေနာက္ပါ တပည့္ပရိသတ္တုိ႔၏ တင္ေျမွာက္မူေၾကာင့္ ျဖစ္လာသည္ လည္းမဟုတ္၊ တစ္ခိုးရွင္ တစ္ဦးဦး၏ ကိုယ္စားလွယ္ ကိုယ္ပြားလည္းမဟုတ္။ ဘ၀မ်ားစြာ အနစ္နာခံလ်က္ ကိုယ္တုိင္အားထုတ္မူေၾကာင့္ ျဖစ္လာရေၾကာင္း ခုိင္မာေသာ စာေပအေထာက္အထားရွိ၏။
ဘုရားအေလာင္းေတာ္သည္ သုေမဓာရေသ့ဘ၀မွာပင္ နိဗၺာန္ထုတ္ေခ်ာက္ ကူးေျမာက္ႏုိင္ေသာ စြမ္းပကားအျပည့္ရွိေနပါလ်က္ တစ္ကိုယ္ေတာ္တည္း နိဗၺာန္ခ်မ္းသာကို ရယူေတာ္မမူခဲ့၊ သံသရာ၌ နစ္ေမ်ာေနၾကကုန္ေသာ သတၱ၀ါတုိ႔အား ကယ္တင္ေခ်ခြ်တ္ရန္ ဘုရားဆုကို ပန္ဆင္ေတာ္မူခဲ့သည္၊ သတၱ၀ါတို႔အား ကယ္မႏုိင္မည့္အင္အားကို ရွာေဖြရန္ စတင္ ဆံုးျဖတ္ လုပ္ေဆာင္ေတာ္မူခဲ့ျခင္း ျဖစ္၏။
ထုိ႔ေနာက္ ဒီပကၤရာျမတ္စြာဘုရား၏ ထံေတာ္ေမွာက္၀ယ္ နိယကဗ်ာဒိတ္ (မလြဲမေသြ ဘုရားျဖစ္မည္ဟု ၾကိဳတင္မိန္႕ၾကားခ်က္) ခံယူရရွိျပီးသည့္ အခ်ိန္မွစ၍ ဘုရားအေလာင္းေတာ္သည္ ဒါန၊ သီလ၊ ေနကၡမၼ၊ ပညာ၊ ၀ီရိယ၊ ခႏၱီ၊ သစၥာ၊ အဓိ႒ာန၊ ေမတၱာ၊ ဥေပကၡာဟူေသာ ပါရမီဆယ္ပါး အျပားသံုးဆယ္ တို႔ကိုလည္းေကာင္း၊ စြန္႕ျခင္းၾကီးငါးပါး။ စရိယာသံုးပါး တုိ႔ကိုလည္းေကာင္း မေနမနား၊ ဘ၀မျခား အခ်ိန္အားမရွိ စြမ္းအားအျပည့္ျဖင့္ ျဖည့္က်င့္ဆည္းပူး စုေဆာင္းခဲ့ရသည္။
ဘုရားအေလာင္းေတာ္၏ ပါရမီျဖည့္က်င့္မူသည္ လူသာမန္တုိ႔အဖုိ႔ ၾကံစည္ေတြေတာ ၾကည့္ရုံမွ်ပင္ ၾကက္သီးထဖြယ္ ေၾကာက္လန္႕စဖြယ္ ေကာင္းေလာက္ေအာင္ ခဲယဥ္းလွ၏။ ျပင္းထန္လွ၏။ အဆင္းရဲ အပင္ပန္းခံရေသာ အလုပ္ကိစၥၾကီးမ်ားျဖစ္သည္။
ဤကဲ့သို႔ သတၱ၀ါမ်ားအတြက္ အနစ္နာလည္းခံ စြန္႕လႊတ္မူကိုလည္းျပဳ ေကာင္းေသာအမူမွန္သမွ်ကို ျပဳလုပ္စုေဆာငး္ခဲ့သျဖင့္ ေနာက္ဆံုး ပါရမီျပည့္၀ေသာ သိဒၶတၳမင္းသားဘ၀ကား ေနာက္ဆံုးအက်ိဳးေပးရမည့္ အခ်ိန္ျဖစ္သည္။ ျပဳျပဳခဲ့သမွ် ကုသိုလ္ ပုညတုိ႔သည္ သူ႔ထက္ငါ အစြမး္ကုန္ အက်ိဳးေပးရေတာ့သည္။ ဘ၀ေပါင္း မေရမတြက္နုိင္ေအာင္ စုေဆာင္းျဖည့္က်င့္ခဲ့ေသာ ပါရမီေတာ္ ကံအစြမ္းတုိ႔ေၾကာင့္ ျဖစ္ေပၚလာသမွ် အက်ိဳးတရားတို႔သည္ကား ၾကံေတြးမွန္းဆ တြက္၍ မရနုိင္ေလာက္ေအာင္ ဘာမွ်လုိေလေသးမရွိ အဘက္ဘက္က ျပည့္စံုလာေတာ့သည္။
မ်ိဳးရုိးဇာတိ ျမင့္ျမတ္စင္ၾကယ္၏၊ ဘ၀အဆင့္အတန္း ျမင့္မား၏၊ တစ္ေလာကလံုးကို အုပ္ခ်ဳပ္၍ မင္းလုပ္လိုက လုပ္ႏုိင္ေသာ စၾက၀ေတးမင္း ဘုန္းကံရွိသူျဖစ္သည္။ ရူပကာယေခၚ ခႏၶာကိုယ္အဆင္းေတာ္ႏွင့္ စပ္၍လည္း ဆုိဖြယ္မရွိ၊ ထူးျခားလွေသာ လကၡဏာၾကီးငယ္ အသြယ္သြယ္ တုိ႔ကား အံ့ဖြယ္အတိ ျဖစ္သည္။
ေတာထြက္၍ တရားက်င့္ေသာအခါ၌လည္း အထူးျမတ္ဆံုးျဖစ္ေသာ သဗၺညွတဉာဏ္ေတာ္အပါအ၀င္ ဉာဏ္ေတာ္မ်ားကို ရရွိေတာ္မူခဲ့သည္။ ဘုရားအျဖစ္သို႔ ေရာက္ေတာ္မူေသာအခါ အတုလံ - အတု အတူမရွိသည့္ ဘုန္းေတာ္အနႏၱပုိင္ရွင္ တန္ခိုးေတာ္အနႏၱသခင္ ျဖစ္ေတာ္မူလာရသည္။
ဤကဲ့သို႔ ဘုန္းေတာ္အနႏၱ ဉာဏ္ေတာ္အနႏၱ တန္ခိုးေတာ္အနႏၱတုိ႔ကို ရရွိေတာ္မူလာသည္မွာ တစ္စံုတစ္ဦးေသာ တန္ခိုးရွင္ ဖန္ဆင္းရွင္ေၾကာင့္ ျဖစ္ေပၚလာသည္မဟုတ္၊ ေနာက္လုိက္ ေနာက္ပါတုိ႔က တင္ေျမွာက္၍ ဘုရားျဖစ္လာရသည္လည္းမဟုတ္၊ တမင္ခ်ဲ႕ကားျပီး ဂုဏ္ေျမာက္ေအာင္ ေရးသားထားျခင္းလည္းမဟုတ္၊ ေၾကာင္းက်ိဳးဆက္စပ္မူ ဆီေလ်ာ္မူမရွိဘဲ တန္ခိုးေတာ္ အနႏၱတို႔ကို အလုိလုိ ပိုင္ဆုိင္လာျခင္းမွာ မည္သို႔မွ် မျဖစ္ႏိုင္ေခ်။
အမွန္စင္စစ္မွာမူ ဘ၀ေပါင္းမ်ားစြာ ကမၻာေပါင္းမ်ားစြာ အမ်ားသတၱ၀ါတို႔အတြက္ အနစ္နာခံကာ ပါရမီေတာ္မ်ားကို ျဖည့္က်င့္မူဟူေသာအေၾကာင္း ကံေတာ္အနႏၱတုိ႔ေၾကာင့္ ဘုန္းေတာ္အနႏၱ၊ ဉာဏ္ေတာ္အနႏၱ၊ တန္ခိုးေတာ္အနႏၱဟူေသာ အနႏၱ အက်ိဳးတရားမ်ားကို ရရွိေတာ္မူျခင္းျဖစ္သည္။
သတၱ၀ါအမ်ား ေကာင္းစားခ်မး္သာေရးအတြက္ ဘ၀ေပါင္းမ်ားစြာ အနစ္နာခံ၍ ေကာင္းေသာ ကံအေၾကာင္းတရားမ်ားကို မ်ားစြာျပဳလုပ္ ဆည္းပူးထားျခင္းကိုပင္ “ဘုန္းကံၾကီးမားသူ - ဘဂ၀ါဂုဏ္ေတာ္ရွင္” ဟု ဆုိရ၏။ ျပဳလုပ္ခဲ့ေသာအလုပ္ အေၾကာင္းကံမ်ားေလ ရရွိေသာအက်ိဳးရလဒ္ ၾကီးမားေလျဖစ္သည္မွာ အနည္းငယ္မွ် သံသယျဖစ္ဖြယ္မရွိ၊ သေဘာတရားတုိ႔၏ နိယာမပင္တည္း။
မွတ္ခ်က္။ ။ ျပည္ေထာင္စု ျမန္မာႏုိင္ငံေတာ္ အစိုးရ သာသနာေရး၀န္ၾကီးဌာန ဗုဒၶဘာသာ တရားေတာ္ အေျခံခံအဆင့္ စာအုပ္မွ ထုတ္ႏုတ္ေဖာ္ျပထားသည္။
No comments:
Post a Comment