Tuesday, 4 October 2011

လူပ်င္း (အေတြးအျမင္ပံုျပင္)


“ဘဲဥမ ေရေႏြးတစ္ပန္ကန္ေလာက္ငွဲ႕ေပးစမ္းပါ”

သူငယ္ခ်င္းတစ္စု လက္ဖက္ရည္ဆုိင္ထုင္ခိုက္ မဲတူးက ဘဲဥမကို ခုိင္းတယ္၊ ေရေႏြးကရားက မဲတူးေရွ႕နားတြင္။

“မင္း ေတာ္ေတာ္စီးပိုးတဲ့လူ” ကိုေကာက္က ၀င္ေျပာတယ္။

“စီးပုိးတာမဟုတ္ပါဘူး၊ အပ်င္းထူတာပါ”

မဲတူက သြားျဖီးေလးနဲ႕ ျပန္ေျပာတယ္။

“ဟန္က်ျပီ၊ ငပ်င္းပံုျပင္ေျပာ စရာရွိတယ္”

ပံုျပင္သမားရႊီးက သူေျပာစရာ ပံုျပင္ ေမ့ေနတာ သတိရသြားပံုနဲ႕ ထေအာ္တယ္။ သူ႕အသံနည္းနည္း က်ယ္သြားေတာ့ ေဘး၀ုိင္းေတြကေတာင္ သူတို႔၀ုိင္းကို ေစာင္းငဲ့ၾကည့္ၾကတယ္။

“တစ္ခါက လူပ်င္းတစ္ေယာက္ သစ္ပင္ေအာက္မွာ အိပ္ေနသတဲ့၊ သစ္သီးေလးတစ္လံုးက သူ႕ရင္ဘတ္ေပၚကို ေၾကြက်လာတယ္။ ဒါေတာင္မွ သစ္သီးကိုယူျပီးပါးစပ္ထဲထည့္ဖုိ႔ သူက ပ်င္းေနေသးတယ္တဲ့”

“ပ်င္းလဲပ်င္းပါ့ကြာ”

“ခဏၾကာေတာ့ ဟုိးေ၀းေ၀းမွာ ကုလားအုတ္စီးလာတဲ့ လူတစ္ေယာက္ကို လွမ္းျမင္တယ္တဲ့၊ ကိုလူပ်င္းကလဲ ကုလားအုတ္သမားရပ္ပါဦး လွမ္းေအာ္တယ္”

“ဘာလုပ္ခိုင္းမွာလဲ”

“ကုလားအုပ္သမားကေတာ့ ဆင္းရဲသားတစ္ေယာက္ နာဖ်ားေနျပီး ေရေသာက္ခ်င္ရွာလုိ႔ ဒါမွမဟုတ္ အကူအညီတစ္ခုခုေတာင္းခ်င္လုိ႔ ေခၚတာပဲဆုိျပီးေတြးတယ္၊ ဒါေၾကာင့္ ကုလားအုတ္ကို ရပ္ျပီး အိပ္ေနသူရွိရာ လမ္းေလွ်ာက္လာတာေပါ့”

“.........................”

“ဘာလုပ္ေပးရမလဲေမးေတာ့ လဲေလ်ာင္းေနတဲ့ လူပ်င္းက သစ္သီးဟာ ကြ်န္ေတာ့္ရင္ဘတ္ေပၚကို ေၾကြက်ေနပါတယ္၊ အၾကင္နာတရားေရွ႕ထားျပီး ကြ်န္ေတာ့္ပါးစပ္ထဲ ထည့္ေပးပါလုိ႔ေျပာတယ္”

“ျဖစ္မွ ျဖစ္ရေလကြာ”

“ကုလားအုပ္သမားက ခြတုိက္ခ်င္စိတ္ျဖစ္လာတယ္၊ က်ဳပ္က ကုလားအုတ္ေပၚက ဆင္းျပီး လယ္ကြငး္တစ္၀က္ ခင္ဗ်ားဆီ လမ္းေလွ်ာက္လာခဲ့ရတယ္၊ ခင္းဗ်ားက်ဳပ္ကို လွမ္းေခၚတာ ဒီကိစၥတစ္ခုတည္းအတြက္လား ေမးတယ္၊ ေဒါသထြက္ထြက္နဲ႔ ျပန္လွည့္ထြက္သြားတယ္”

“ျဖစ္ရမယ္ေလ”

“လူပ်င္းကေတာ့လွမ္းေအာ္ေျပာတယ္၊ ခင္ဗ်ားကေတာ့ တကယ့္ငပ်င္းပဲ၊ ခင္ဗ်ားလုပ္ေပးရမွာက က်ဳပ္ပါးစပ္ထဲ သစ္သီးေကာက္ထည့္ေပးလုိက္ရုံပဲဟာကို”

“စံပဲကြာ”

“စဥ္းစားသာၾကည့္ေပါ့၊ လူပ်င္းဟာ ရင္ဘတ္ေပၚက သစ္သီးေလးေကာက္ယူျပီး ပါးစပ္ထဲထည့္ေပးဖို႔အတြက္ သူမ်ားကို လွမ္းေခၚတယ္၊ တုိ႔ကိုယ္တုိင္ေရာ ပါးစပ္၀ေရာက္ေနတဲ့ သစ္သီးကို ယူမစားဘဲ သူမ်ားကို ေမွ်ာ္ေနမိသလား”

“စဥ္းစားစရာပဲ”

ေဖလင္းသစ္

No comments:

Post a Comment