သတိပ႒ာန္းဆုိသည္မွာ ဆုိင္ရာအာရုံထဲ၌ သတိအျမဲျဖစ္ေနျခင္း၊ စြဲစြဲျမဲျမဲ အမွတ္ရေနျခင္းပင္ ျဖစ္သည္။ ရုပ္အစု(ကာယ)၊ ခံစားမူ(ေ၀ဒနာ)၊ သိမူ(စိတၱ)၊ သေဘာတရား(ဓမၼ)တုိ႔အေပၚ၌ အျမဲ အမွတ္ရေနျခင္း၊ ျဖစ္ေပၚလာတုိင္းေသာ ရုပ္နာမ္သဘာ၀မ်ားကို တစ္ခုမွ်မလြတ္ေစဘဲ သတိကပ္၍ အျမဲ ရူမွတ္ေနျခင္းဟု ဆုိလုိသည္။
ျပည္ေထာင္စု ျမန္မာႏုိင္ငံေတာ္အစိုးရ သာသနာေရး၀န္ၾကီးဌာန ဗုဒၶဘာသာတရားေတာ္ (အဆင့္ျမင့္) စာအုပ္မွ ထုတ္ႏူတ္ေဖာ္ျပသည္။
No comments:
Post a Comment