စ်ာန္၀င္စားေသာ သမာပဇၥန၀ီထိ

(မႏၵပညာ) န-ဒ-`မ-ပ-ဥ-ႏု-ေဂါ-စ်ာန္-စ်ာန္-စ်ာန္ မ်ားစြာ´ -ဘြင္-
(တိကၡပညာ) န-ဒ`မ-ဥ-ႏု-ေဂါ-စ်ာန္-စ်ာန္-စ်ာန္ မ်ားစြာ´ -ဘြင္-
(ရူပါ၀စရ စ်ာန္၀င္စားရန္) ကသိုဏ္းနိမိတ္အာရုံသည္ မေနာဒြါရ၌ ထင္လာသည္ရွိေသာ္ ဘ၀ဂၤစလန၊ ဘ၀ဂၤုပေစၧဒဟူ၍ ဘ၀င္ ၂-ၾကိမ္လူပ္၍ ျပတ္ျပီးလွ်င္ ကသိုဏ္းနိမိတ္ကို အာရုံျပဳ၍ မေနာဒြါရာ၀ဇၨန္းစိတ္ ျဖစ္၏။ ထုိ႔ေနာက္ မဟာကုသိုလ္ ဉာဏသမၸယုတ္ ေသာမနႆစိတ္( ပဥၥမစ်ာန္၀င္စားရန္ ဥေပကၡာစိတ္ယူ) ၂-ပါးတြင္ တစ္ပါးပါးသည္ မႏၵပညာပုဂၢိဳလ္ျဖစ္ေသာ္ ပရိကမ္၊ ဥပစာ၊ အႏုလံု၊ ေဂါၾတဘုဟု ၄-ၾကိမ္၊ (တိကၡပညာပုဂၢိဳလ္ျဖစ္ေသာ္ ဥပစာ၊ အႏုလံု၊ ေဂါၾတဘုဟု ၃-ၾကိမ္)ျဖစ္၍ ခ်ဳပ္၏။ ထို႔ေနာက္ ရူပါ၀စရ ကုသိုလ္ပထမစ်ာန္(သို႔မဟုတ္ ဒု-တ-စ-ပဥၥမစ်ာန္)စိတ္သည္ သပၸနာေဇာအျဖစ္ အၾကိမ္မ်ားစြာ ျဖစ္၍ ခ်ဳပ္၏။ ထုိ႔ေနာက္ ဘ၀င္က်ျပီး စ်ာန္မွထ၏။

(အရူပါ၀စရ စ်ာန္၀င္စားရန္) ကသိုဏ္းနိမိတ္ကိုခြာ၍ ရအပ္ေသာ ေကာင္းကင္ပညတ္အာရုံ (အထက္အရူပစ်ာန္အတြက္ သက္ဆုိင္ရာ အာရုံသည္) မေနာဒြါရ၌ ထင္လာသည္ရွိေသာ္ ဘ၀ဂၤစလန၊ ဘ၀ဂၤုပေစၧဒဟူ၍ ဘ၀င္ ၂-ၾကိမ္လူပ္၍ ျပတ္ျပီးလွ်င္ ထိုထင္လာေသာ အာရုံကို အာရုံျပဳ၍ မေနာဒြါရာ၀ဇၨန္းစိတ္ ျဖစ္၏။ ထုိ႔ေနာက္ မဟာကုသိုလ္ ဉာဏသမၸယုတ္ ဥေပကၡာစိတ္ ၂-ပါးတြင္ တစ္ပါးပါးသည္ မႏၵပညာပုဂၢိဳလ္ျဖစ္ေသာ္ ပရိကမ္၊ ဥပစာ၊ အႏုလံု၊ ေဂါၾတဘုဟု ၄-ၾကိမ္၊ (တိကၡပညာပုဂၢိဳလ္ျဖစ္ေသာ္ ဥပစာ၊ အႏုလံု၊ ေဂါၾတဘုဟု ၃-ၾကိမ္) ျဖစ္၍ ခ်ဳပ္၏။ ထုိ႔ေနာက္ အာကာသာနဥၥာယတနကုသိုလ္စိတ္ (အထက္စ်ာန္၀င္စားေသာ္ သက္ဆုိင္ရာစိတ္)သည္ အပၸနာေဇာအျဖစ္ အၾကိမ္မ်ားစြာျဖစ္၍ ခ်ဳပ္၏။ ထုိ႔ေနာက္ ဘ၀င္က်ျပီး စ်ာန္မွထ၏။

ေဒါက္တာမင္းတင္မြန္ စတုတၳအၾကိမ္ထုတ္ေ၀ေသာ ဗုဒၶအဘိဓမၼတရားေတာ္ အႏွစ္ခ်ဳပ္ စာအုပ္မွ ျပန္လည္ထုတ္ႏုတ္ ေဖာ္ျပေပးသည္။