အာဋာနာဋိယသုတ္ေတာ္၀တၳဳျဖစ္စဥ္ ပါဠိေတာ္ အနက္ အက်ိဳးသြား

အာဋာနာဋိယသုတ္ေတာ္ ၀တၳဳျဖစ္စဥ္
ရာဇျဂိဳလ္ျပည္ၾကီး၏အနီး ဂိဇၥ်ကုဋ္ေတာင္တြင္ ျမတ္စြာဘုရား သီတင္းသံုးေနေတာ္မူစဥ္ တစ္ညေသာ သန္ေခါင္ယံ၌ ျမင္းမုိရ္ေတာင္၏ ေလးမ်က္ႏွာတြင္ ေနၾကကုန္ေသာ ဓတရ႒နတ္မင္း၊ ၀ိရူဠွကနတ္မင္း၊ ၀ိရူပကၡနတ္မင္း၊ ကုေ၀ရနတ္မင္း ဤနတ္မင္းၾကီးေလးပါးသည္ ျမတ္စြာဘုရားအား လာေရာက္ ဖူးေျမာ္ၾကေလသည္။

ဖူးေျမာ္ၾကျပီး နတ္မင္းၾကီးေလးပါးတုိ႔ ကိုယ္စား ကုေ၀ရနတ္မင္းၾကီးက ဦးေဆာင္ေလွ်ာက္ထားသည္မွာ လူေကာင္း လူဆုိး အမ်ိဳးမ်ိဳးရွိၾကသလုိ နတ္ေလာက၊ ဘီလူးေလာက၌လည္း အေကာင္းအဆိုး ႏွစ္မ်ိဳးရွိ ၾကပါသည္။

အရွင္ဘုရား၏ သာသနာေတာ္ အတြင္းရွိ တရားဓမၼေမြ႕ေလ်ာ္သူ ဥပါသကာ၊ ဥပါသကီ တုိ႔အား သာသနာေတာ္ကို မၾကည္ညိဳသူ ဘီလူးဆုိး၊ နတ္ဆုိးမ်ားက ၀င္ေရာက္ေႏွာက္ယွက္ ေျခာက္လွန္႕ျခင္း ျပဳပါက တပည့္ေတာ္မွာလည္း တာ၀န္မကင္း ျဖစ္ပါလိမ့္မည္။

သုိ႔အတြက္ေၾကာင့္ ထုိနတ္ဆုိးမ်ားအား ေၾကာက္ရြံ႕ေစေသာ၊ နာခံေစေသာ၊ တပည့္ေတာ္၏နာမည္ ပါေသာ၊ အာဋာနဋိယနတ္ျမိဳ႕ေတာ္မွ ထုတ္ျပန္လုိက္ေသာ အမိန္႕ေတာ္ ျပန္တမ္း စည္းကမ္းသဖြယ္ျဖစ္သည့္ အရံအတား ပရိတ္ေတာ္ တရားေဒသနာေတာ္ကို ေဟာၾကားေတာ္မူပါ ဟု နားေတာ္ေလွ်ာက္ေလ၏။

ထုိအခါ ျမတ္စြာဘုရားသည္ ၀ိပႆီ-စေသာ ျမတ္စြာဘုရား ခုႏွစ္ဆူအား ရွိခိုးျခင္းမွအစ နတ္မင္းၾကီးမ်ား၏ အမည္ပါေသာ အာဋာနာဋိယသုတ္ေတာ္ကို ထုတ္ေဖာ္ေဟာၾကား၍ ရြတ္ပြားသရဇၥ်ာယ္ခဲ့ၾကေလသတည္း။

၈။ အာဋာနာဋိယသုတ္ပါဠိ
၁၀၂။ အပၸသေႏၷဟိ နာထႆ၊ 
သာသေန သာဓု-သမၼေတ။
အ-မႏုေႆဟိ စေ႑ဟိ၊ 
သေဒါ ကိဗၺိသ ကာရိဘိ။

၁၀၃။ ပရိသာနံ စတႆႏၷံ၊ 
အဟိ ံသာယ စ ဂုတၱိယာ။
ယံ ေဒေသသိ မဟာ၀ီေရာ၊ 
ပရိတၱံ တံ ဘဏာမေဟ။

၁၀၄။ ၀ိပႆိႆ စ နမတၳဳ၊ 
စကၡဳမႏၱႆ သိရီမေတာ။
သိခိႆပိစ နမတၳဳ၊ 
သဗၺ-ဘူတာ ႏု ကမၸိေနာ။

၁၀၅။ ေ၀ႆဘုႆ စ နမတၳဳ၊
ႏွာတကႆ တပႆိေနာ။
နမတၳဳ ကကုသႏၶႆ၊ 
မာရ-ေသနာ-ပမဒၵိေနာ။

၁၀၆။ ေကာဏာဂမနႆ နမတၳဳ၊
ျဗာဟၼဏႆ ဗုသီမေတာ။
ကႆပႆစ နမတၳဳ၊
၀ိပၸမုတၱာႆ သဗၺဓိ။

၁၀၇။ အဂၤ ီရသႆ နမတၳဳ၊ 
သက်-ပုတၱႆ သိရီမေတာ။
ေယာ ဣမံ ဓမၼံ ေဒေသသိ၊ 
သဗၺဒုကၡာ ပႏူဒနံ။

၁၀၈။ ေယစာပိ နိဗၺဳတာ ေလာေက၊
ယထာ-ဘူတံ ၀ိပႆိသံု။
ေတ ဇနာ အပိသုဏထ၊
မဟႏၱာ ၀ီတ-သာရဒါ။

၁၀၉။ ဟိတံ ေဒ၀ မႏုႆာနံ၊ 
ယံ နမႆႏိၱ ေဂါတမံ။
၀ိဇၨာ-စရဏ-သမၸႏၷံ၊ 
မဟႏ ၱံ ၀ီတ-သာရဒံ။

၁၁၀။ ဧေတ စေည စ သမၺဳဒၶါ၊
အေနက သတ ေကာဋိေယာ။
သေဗၺ ဗုဒၶါ သမ-သမာ၊
သေဗၺ ဗုဒၶါ မဟိဒၶိကာ။

၁၁၁။ သေဗၺ ဒသ-ဗလူေပတာ၊ 
ေဒ၀သာရေဇၨ ဟု ပါဂတာ။
သေဗၺ ေတ ပဋိဇာနႏိ ၱ၊ 
အာသဘံ ဌာနမုတၱမံ။။

၁၁၂။ သီဟနာဒံ နဒေႏၱ ေတ၊ 
ပရိသာသု ၀ိသာရဒါ။
ျဗဟၼ-စကၠ ပ၀ေတၱႏိ ၱ၊
ေလာေက အပၸဋိ၀တၱိယံ။

၁၁၃။ ဥေပတာ ဗုဒၶ-ဓေမၼဟိ၊ 
အ႒ာရသဟိ နာယကာ။
ဗာတၱိ ံသ-လကၡဏူေပတာ၊ 
သီတာ ႏုဗ်ဥၨနာဓရာ။

၁၁၄။ ဗ်ာမပၸဘာယ သုပၸဘာ၊ 
သေဗၺ ေတ မုနိ-ကုဥၨရာ။
ဗုဒၶါ သဗၺညဳေနာ ဧေတ၊ 
သေဗၺ ခီဏာသ၀ါ ဇိနာ။

၁၁၅။ မဟာ-ပဘာ မဟာ-ေတဇာ၊
မဟာ-ပညာ မဟ-ဗၺလာ။
မဟာ-ကာရုဏိကာ ဓီရာ၊
သေဗၺသာနံ သုခါ ၀ဟာ။

၁၁၆။ ဒီပါ နာထာ ပဟိ႒ာ စ၊
တာဏာ ေလနာ စ ပါဏိနံ။
ဂတိ ဗႏၶဴ မေဟႆာသာ၊
သရဏာ စ ဟိေတသိေနာ။

၁၁၇။ သ-ေဒ၀ကႆ ေလာကႆ၊
သေဗၺ ဧေတ ပရာယဏာ။
ေတသာဟံ သိရသာ ပါေဒ၊
၀ႏၵာမိ ပုရိသုတၱေမ။

၁၁၈။ ၀စသာ မနသာ ေစ၀၊ 
၀ႏၵာေမ’ေတ တထာဂေတ။
သယေန အာသေန ဌာေန၊ 
ဂမေန စာပိ သဗၺဒါ။

၁၁၉။ သဒါ သုေခန ရကၡႏ ၱဳ၊
ဗုဒၶါ သႏိ ၱ-ကရာ တု၀ံ။
ေတဟိ တြံ ရကိၡေတာ သေႏ ၱာ၊
မုေတၱာ သဗၺ-ဘေယဟိ စ။

၁၂၀။ သဗၺေရာဂါ ၀ိနီမုေတၱာ၊ 
သဗၺ-သႏၱာပ ၀ဇၨိေတာ။
သဗၺ ေ၀ရ-မတိကၠေႏ ၱာ၊ 
နိဗၺဳေတာ စ တု၀ံ ဘ၀။

၁၂၁။ ေတသံ သေစၥန သီေလန၊ 
ခႏီ ၱ-ေမတၱာဗေလန စ။
ေတပိ အေမွ’ႏုရကၡႏ ၱဳ၊ 
အ-ေရာေဂန သုေခန စ။

၁၂၂။ ပုရတၳိမသိၼ ံ ဒီသာဘာေဂ၊ 
သႏိ ၱ ဘူတာ မဟိဒၶိကာ။
ေတပိ အေမွ’ႏုရကၡႏ ၱဳ၊ 
အ-ေရာေဂန သုေခန စ။

၁၂၃။ ဒကၡိဏသိၼ ံ ဒိသာဘာေဂ၊ 
သႏိ ၱ ေဒ၀ါ မဟိဒၶိကာ။
ေတပိ အေမွ’ႏုရကၡႏ ၱဳ၊ 
အ-ေရာေဂန သုေခန စ။

၁၂၄။ ပစိ ၦမသိၼ ံ ဒိသာ-ဘာေဂ၊ 
သႏိ ၱ နာဂါ မဟိဒၶိကာ။
ေတပိ အေမွ’ႏုရကၡႏ ၱဳ၊ 
အ-ေရာေဂန သုေခန စ။

၁၂၅။ ဥတၱရသိၼ ံ ဒိသာ-ဘာေဂ၊ 
သႏိ ၱ ယကၡာ မဟိဒၶိကာ။
ေတပိ အေမွ’ႏုရကၡႏ ၱဳ၊ 
အ-ေရာေဂန သုေခန စ။

၁၂၆။ ပုရတၳိေမန ဓတရေ႒ာ၊ 
ဒကၡိေဏန ၀ိရူဠွေကာ။
မစိ ၦေမန ၀ိရူပေကၡာ၊ 
ကုေ၀ေရာ ဥတၱရံ ဒိသံ။

၁၂၇။ စတၱာေရာ ေတ မဟာရာဇာ၊
ေလာက-ပါလာ ယသႆိေနာ။
ေတပိ အေမွ’ႏုရကၡႏ ၱဳ၊
အေရာေဂန သုေခန စ။

၁၂၈။ အာကာသ႒ာ စ ဘူမ႒ာ၊ 
ေဒ၀ါ နာဂါ မဟိဒၶိကာ။
ေတပိ အေမွ’ႏုရကၡႏ ၱဳ၊ 
အ-ေရာေဂန သုေခန စ။

၁၂၉။ ဣဒၶိမေႏ ၱာ စ ေယ ေဒ၀ါ၊ 
၀သႏ ၱာ ဣဓ သာသေန။
ေတပိ အေမွ’ႏုရကၡႏ ၱဳ၊ 
အ-ေရာေဂန သုေခန စ။

၁၃၀။ သဗၺီတိေယာ ၀ိ၀ဇၨႏ ၱဳ၊
ေသာေကာ ေရာေဂါ ၀ိနႆတု။
မာ ေတ ဘ၀န္တြႏ ၱရာယာ၊
သုခီ ဒီဃာယုေကာ ဘ၀။

၁၃၁။ အဘိ၀ါဒန-သီလိႆ၊ 
နိစၥံ ၀ုၯာ ပစာယိေနာ
စတၱာေရာ ဓမၼာ ၀ုၯႏီ ၱ၊ 
အာယု ၀ေဏၰာ သုခံ ဗလံ။

အာဋာနာဋိယသုတၱံ နိ႒ိတံ။


၈။ အာဋာနာဋိယသုတ္ အနက္

၁၀၂။ နာထႆ၊ ျမတ္စြာဘုရား၏။ သာဓု သမၼေတ၊ ေကာင္း၏ဟူ၍ သမုတ္အပ္ေသာ။ သာသေန၊ သာသနာေတာ္၌။ အပၸသေႏၷဟိ၊ မၾကည္ညိဳကုန္ထေသာ။ စေ႑ဟိ၊ ၾကမ္းၾကဳတ္ကုန္ထေသာ။ ယဒါ၊ ခပ္သိမ္းေသာ အခါ၌။ ကိဗၺိသကာရိဘိ၊ ၾကမ္းၾကဳတ္ေသာ အမူကိုျပဳတတ္ကုန္ထေသာ။ အမႏုေႆဟိ၊ ဘီလူးတုိ႔သည္။

၁၀၃။ စတႆႏၷံ၊ ေလးပါးကုန္ေသာ။ ပရိသာနံ၊ ပရိသတ္တုိ႔ကို။ အဟိ ံသာယစ၊ မညွဥ္းဆဲစိမ့္ေသာ ငွာ လည္းေကာင္း။ ဂုတၱိယာစ၊ ေစာင့္စိမ့္ေသာငွာလည္းေကာင္း။ မဟာ၀ီေရာ၊ ၾကီးျမတ္ေသာလံု႔လ ရွိေတာ္မူေသာျမတ္စြာဘုရားသည္။ ယံပရိတၱံ၊ အၾကင္အာဋာနာဋိယသုတ္ ပရိတ္ေတာ္ ကို။ ေဒေသသိ၊ ေဟာေတာ္မူျပီ။ တံပရိတၱံ၊ ထုိ အာဋာနာဋိယသုတ္ ပရိတ္ေတာ္ကို။ ေဟ၊ အရွင္သူေတာ္ေကာင္းတုိ႔။ မယံ၊ ငါတုိ႔သည္။ ဘဏာမ၊ ရြတ္ၾကကုန္အံ့။

၁၀၄။ စကၡဳမႏၱႆ၊ စကၡဳငါးပါးႏွင့္ ျပည့္စံုေတာ္မူထေသာ။ သိရီမေတာ၊ ဘုန္းက်က္သေရႏွင့္ ျပည့္စံုေတာ္မူ ထေသာ။ ၀ိပႆိႆစ၊ ၀ိပႆီ ျမတ္စြာဘုရားအားလည္း။ ေမ၊ ငါ၏။ နေမာ၊ ရွိခိုးျခင္းသည္။ အတၳဳ၊ ျဖစ္ေစသတည္း။ သဗၺ-ဘူတာ ႏုကမၸိေနာ၊ ခပ္သိမ္းေသာ သတၱ၀ါတုိ႔ကို သနားေတာ္မူတတ္ေသာ။ သိခိႆာပိစ၊ သိခီျမတ္ စြာဘုရားအားလည္း။ ေမ၊ ငါ၏။ နေမာ၊ ရွိခိုးျခင္းသည္။ အတၳဳ၊ ျဖစ္ေစသတည္း။

၁၀၅။ ႏွာတကႆ၊ မေကာင္းမူကို ေဆးျပီးထေသာ။ တပႆိေနာ-ျခိဳးျခံေသာ အက်င့္ကိုလည္း က်င့္တတ္ထေသာ။ ေ၀ႆသုႆစ၊ ေ၀ႆဘူ ျမတ္စြာဘုရားအားလည္း။ ေမ၊ ငါ၏။ နေမာ၊ ရွိခိုးျခင္းသည္။ အတၳဳ၊ ျဖစ္ေစသတည္း။ မာရေသနာပမဒၵိေနာ၊ မာရ္စသည္ကို ႏွိမ္ႏွင္းတတ္ေသာ။ ကကုသႏၶႆ၊ ကကုသန္ ျမတ္စြာဘုရားအားလည္း။ ေမ၊ ငါ၏။ နေမာ၊ ရွိခိုးျခင္းသည္။ အတၳဳ၊ ျဖစ္ေစသတည္း။

၁၀၆။ ျဗဟၼာဏႆ၊ မေကာင္းမူကို အပျပဳျပီးထေသာ။ ဂုသီမေတာ-ငါးပါးေသာ ၀သီေတာ္ႏွင့္ ျပည့္စံုထေသာ။ ၀ါ၊ သံုးပါးေသာ မဂ္ဟူေသာ သီတင္းလည္း ရွိထေသာ။ ေကာဏာဂဓနႆစ၊ ေကာဏာဂံု ျမတ္စြာဘုရားအားလည္း။ ေမ၊ ငါ၏။ နေမာ၊ ရွိခိုးျခင္းသည္။ အတၳဳ၊ ျဖစ္ေစသတည္း။ သဗၺဓိ၊ အလံုးစံုေသာအရာ၌။ ၀ါ၊ ခပ္သိမ္းေသာ ကိေလသာမွ။ ၀ိပၸမုတၱႆ၊ ကင္းလြတ္ေတာ္မူျပီးထေသာ။ ကႆပႆစ၊ ကႆပျမတ္စြာဘုရားအားလည္း။ ေမ၊ ငါ၏။ နေမာ၊ ရွိခိုးျခင္းသည္။ အတၳဳ၊ ျဖစ္သတည္း။

၁၀၇။ ေယာ၊ အၾကင္ေဂါတမ ဘုရားသခင္သည္။ သဗၺဒုကၡာပႏူဒနံ၊ အလံုးစံုေသာဆင္းရဲျခင္းကို ပယ္ေဖ်ာက္ေတာ္မူ၏။ အဂၤ ီရသႆ၊ ကိုယ္ေတာ္မွ ထြက္ေသာ အေရာင္ရွိထေသာ။ သိရီမေတာ၊ ဘုန္း က်က္သေရႏွင့္ ျပည့္စံုေတာ္မူထေသာ။ သက်-ပုတၱႆ၊ သာကီ၀င္မင္းသား ျဖစ္ေတာ္မူထေသာ။ တႆ၊ ထုိဂါတမ၊ ဘုရားသခင္အား။ ေမ၊ ငါ၏။ နေမာ၊ ရွိခိုးျခင္းသည္။ အတၳဳ၊ ျဖစ္ေစသတည္း။

၁၀၈။ ေလာေက၊ ေလာက၌။ နိဗၺဳတာ၊ ျငိမ္းေလကုန္ျပီးထေသာ။ ေယစာပိဇနာ၊ အၾကင္ျမတ္စြာဘုရားတို႔သည္။ ယထာဘူတံ၊ ဟုတ္ေသာအေလွ်ာက္။ ၀ိပႆိသံု၊ ျမင္ကုန္ျပီ။ ေတဇနာ၊ ထိုျမတ္စြာဘုရားတုိ႔သည္။ အ-ပိသုဏာထ၊ ေခ်ာပစ္ေသာ စကားကို မဆုိကုန္။ အထ၊ ထုိျမိဳ႕။ မဟႏၱာ၊ ျမတ္ကုန္၏။ ၀ီတသာရဒါ၊ ကင္းေသာ ရြံ႕ေၾကာက္ျခင္းရွိကုန္၏။

၁၀၉။ ၀ိဇၨာစရဏ-သမၸႏၷံ၊ ၀ိဇၨာသံုးပါး, ၀ိဇၨာရွစ္ပါး စရဏ တစ္ဆယ့္ငါးပါးႏွင့္ ျပည့္စံုေတာ္မူထေသာ။ မဟႏံၱ၊ ျမတ္စြာထေသာ။ ၀ီတသာရဒံ၊ ကင္းေသာ ရြံ႕ေၾကာက္ျခင္း ရွိထေသာ။ ေဒ၀မႏုႆာနံ၊ နတ္လူတို႔၏။ ဟိတံ၊ အစီးအပြားလည္းျဖစ္ထေသာ။ ေဂါတမံ၊ ေဂါတမ အမ်ိဳးလည္း ျဖစ္ထေသာ။ ယံဗုဒၶံ၊ အၾကင္ ျမတ္စြာဘုရားကို။ နမႆႏိၱ၊ ရွိခိုးကုန္၏။

၁၁၀။ ဧေတစ၊ ထုိ၀ိပႆီအစရွိေသာ ျမတ္စြာဘုရားခုႏွစ္ဆူတုိ႔သည္လည္းေကာင္း။ အေည၊ တစ္ပါးကုန္ေသာ။ အေနကသတ ေကာဋိေယာ၊ ကုေဋ အရာမက မ်ားကုန္ေသာ။ သမၺဳဒၶါစ၊ ျမတ္စြာဘုရားတုိ႔သည္လည္းေကာင္း။ သေဗၺ၊ ခပ္သိမး္ကုန္ေသာ။ ဗုဒၶါ၊ ျမတ္စြာဘုရားတုိ႔သည္ လည္းေကာင္း။ အသမ-သမာ၊ ပေစၥကဗုဒၶါ, သာ၀ကတုိ႔ႏွင့္ မတူကုန္သည္ျဖစ္၍ ဘုရားခ်င္းသာ တူကုန္၏။ သေဗၺ၊ ခပ္သိမ္းကုန္ေသာ။ ဗုဒၶါ၊ ျမတ္စြာဘုရားတုိ႔သည္။ မဟိဒၶိကာ၊ ၾကီးေသာတန္ခိုးရွိကုန္၏။

၁၁၁။ သေဗၺ၊ ခပ္သိမ္းကုန္ေသာ။ ဗုဒၶါ၊ ျမတ္စြာဘုရားတို႔သည္။ ဒသဗလူေပတာ၊ ဆယ္ပါးေသာ ဌာနာ ဌာနအစရွိေသာ အင္အားႏွင့္ ျပည့္စံုကုန္၏။ ေ၀သာရေဇၨဟိ၊ ေ၀သာရဇၨဉာဏ္တုိ႔ႏွင့္။ ဥပါဂတာ၊ ျပည့္စံုကုန္၏။ သေဗၺ၊ ခပ္သိမ္းကုန္ေသာ။ ေတ၊ ထုိျမတ္စြာဘုရားတုိ႔သည္။ ဥတၱမံ၊ ျမတ္စြာထေသာ။ အာသဘံ၊ ပုရိသဥသဘ၏ အျဖစ္တည္းဟူေသာ။ ဌာနံ၊ အရာျဖစ္ေသာ သဗၺညဳတဉာဏ္ကို။ ပဋိဇာနႏိၱ၊ ၀န္ခံကုန္၏။

၁၁၂။ ဧေတ၊ ထုိျမတ္စြာဘုရားတို႔သည္။ ပရိသာသု၊ ပရိသတ္တုိ႔၌။ ၀ိသာရဒါ၊ ရဲရင့္ကုန္သည္ျဖစ္၍။ သီဟနာဒံ၊ ေကသရာဇာျခေသၤ့ကဲ့သို႔ ရဲရင့္ေသာစကားကို။ နဒႏိၱ၊ ဆိုကုန္၏။ ေလာေက၊ ေလာက၌။ အပၸဋိ၀တၱိယံ၊ သူတစ္ပါးတုိ႔ မလည္ႏုိင္ေစေသာ။ ျဗဟၼစကၠံ၊ ျမတ္ေသာ ဓမၼစၾကာတရားေတာ္ကို။ ပ၀ေတၱႏိၱ၊ လည္ေစကုန္၏။

၁၁၃။ နာယကာ၊ လူသံုးပါးတုိ႔၏ ခရီးညႊန္ ျဖစ္ေတာ္မူေသာ။ ဘုရားရွင္တုိ႔သည္။ အ႒ာရသဟိ၊ တစ္ဆယ့္ရွစ္ပါးကုန္ေသာ။ ဗုဒၶဓေမၼဟိ၊ ဘုရား၏ ေက်းဇူးတရားတုိ႔ႏွင့္။ ဥေပတာ ျပည့္စံုကုန္၏။ ဗာတၱိ ံသလကၡဏူေပတာ၊ သံုးဆယ့္ႏွစ္ပါးေသာ လကၡဏာၾကီးႏွင့္လည္း ျပည့္စံုကုန္၏။ အသီတာ ႏုဗ်ဥၥနာဓေရာ၊ ရွစ္ဆယ္ေသာ လကၡဏာငယ္ တုိ႔ကိုလည္း ေဆာင္ကုန္၏။

၁၁၄။ သေဗၺ၊ ခပ္သိမ္းကုန္ေသာ။ ေတ၊ ထုိျမတ္စြာဘုရားတို႔သည္။ ဗ်ာမပၸဘာယ၊ တစ္လံမွ်ေလာက္ေသာ ကိုယ္ေတာ္၏ အေရာင္ျဖင့္။ သုပၸတာ၊ ေကာင္းစြာ ထြန္းပကုန္၏။ မုနိကုဥၨရာ၊ ရဟန္းတို႔ထက္လည္း ျမတ္ကုန္၏။ သေဗၺ၊ ခပ္သိမ္းကုန္ေသာ။ ဧေတဗုဒၶါ၊ ထုိျမတ္စြာ ဘုရားတုိ႔သည္။ သဗၺညဳေနာ၊ ခပ္သိမ္းေသာတရားတို႔ကို သိတတ္ကုန္၏။ ခီဏာအ၀ါ၊ ကုန္ျပီးေသာ အာသေ၀ါရွိကုန္၏။ ဇိနာ၊ မာရ္ငါးပါးကို ေအာင္ကုန္၏။

၁၁၅။ မဟာပဘာ၊ မ်ားေသာ ကိုယ္ေတာ္အေရာင္လည္းရွိကုန္၏။ မဟာေတဇာ၊ ၾကီးေသာ တန္ခိုးလည္း ရွိကုန္၏။ မဟာပညာ၊ ၾကီးေသာပညာလည္း ရွိကုန္၏။ မဟဗၺလာ၊ ၾကီးေသာခြန္အားလည္း ရွိကုန္၏။ ဓီရာ၊ လံု႔လလည္းရွိကုန္၏။ သေဗၺသေနံ၊ ခပ္သိမ္းကုန္ေသာ သတၱ၀ါတုိ႔၏။ သုခါ၀ဟာ၊ ခ်မ္းသာကို ေဆာင္တတ္ကုန္၏။

၁၁၆။ သေဗၺသံ၊ ခပ္သိမး္ကုန္ေသာ။ ပါဏီနံ၊ သတၱ၀ါတုိ႔၏။ ဒီပါစ၊ ကြ်န္းလည္းမည္ကုန္၏။ နာထာစ၊ ကိုးကြယ္ရာလည္း မည္ကုန္၏။ ပတိ႒ာစ၊ တည္ရာလည္း မည္ကုန္၏။ တာဏာစ၊ ေစာင့္ေရွာက္ရာလည္း မည္ကုန္၏။ ေလဏာစ၊ ပုန္းကြယ္ရာလည္း မည္ကုန္၏။ ဂတီစ၊ လားရာလည္း မည္ကုန္၏။ ဗႏၶဴစ၊ အေဆြခင္ပြန္းလည္း မည္ကုန္၏။ မေဟႆာသာ၊ ျမတ္ေသာေလးသမားလည္း မည္ကုန္၏။ သရဏာစ၊ ေအာက္ေမ့ရာလည္း မည္ကုန္၏။ ဟိေတသိ ေနာစ၊ စီးပြားကိုလည္း ရွာၾကေလ့ ရွိကုန္၏။

၁၁၇။ သေဗၺ၊ ခပ္သိမ္းကုန္ေသာ။ ဧေတ၊ ထုိျမတ္စြာဘုရားတုိ႔သည္။ ဘေဒ၀ကႆ၊ နတ္ႏွင့္တကြေသာ။ ေလာကႆ၊ လူ၏။ ပရာယဏာ၊ လဲေလ်ာင္းရာလည္း မည္ကုန္၏။ အဟံ၊ ငါသည္။ ပုရိသုတၱေမ-ပုရိသုတၱမာနံ၊ ေယာက္်ားတကာတုိ႔ထက္ ျမတ္ကုန္ေသာ။ ေတသံ၊ ထုိျမတ္စြာ ဘုရားတုိ႔၏။ ပါေဒ၊ ေျခေတာ္တုိ႔ကို။ သိရသာ၊ ဦးေခါင္းျဖင့္။ ၀ႏၵာမိ၊ ရွိခိုးပါ၏။

၁၁၈။ ဧေတ တထာဂေတ၊ ထုိျမတ္စြာဘုရားတို႔ကို။ သယေန၊ အိပ္ေသာအခါ၌ လည္းေကာင္း။ အာသေန၊ ထုိင္ေသာအခါ၌ လည္းေကာင္း။ ဌာေန၊ ရပ္ေသာအခါ၌ လည္းေကာင္း။ ဂမေန စာပိ၊ သြားေသာအခါ၌ လည္းေကာင္း။ သဗၺဒါ၊ ခပ္သိမ္းေသာအခါ၌။ ၀ စသာေစ၀၊ ၀စီဒြါရျဖင့္ လည္းေကာင္း။ မနသာေစ၀၊ မေနာဒြါရျဖင့္ လည္းေကာင္း။ ၀ႏၵာမိ၊ ရွိခိုးပါ၏။

၁၁၉။ သႏိၱကရာ၊ ကိေလသာ၏ ျငိမ္းျခင္းကိုလည္း ျပဳတတ္ကုန္ေသာ။ ဗုဒၶါ၊ ျမတ္စြာဘုရားတို႔သည္။ တု၀ံ၊ သင့္ကို။ သဒါ၊ ခပ္သိမ္းေသာ အခါ၌။ သုေခန၊ ခ်မ္းသာသျဖင့္။ ရကၡႏ ၱဳ၊ ေစာင့္ေစကုန္ သတည္း။ ေတဟိ၊ ထုိျမတ္စြာဘုရားတုိ႔သည္။ ရကၡိေတာ၊ ေစာင့္အပ္ေသာ။ တြံ၊ သင္သည္။ သေႏၱာစ၊ ျငိမ္သက္သည္ လည္းေကာင္း။ သဗၺဘေယဟိ၊ ခပ္သိမ္းေသာ ေဘးတို႔မွ။ မုေတၱာစ၊ ကင္းလြန္သည္လည္းေကာင္း။ ဘ၀ါဟိ၊ ျဖစ္ေစသတည္း။

၁၂၀။ တု၀ံ၊ သင္သည္။ သဗၺေရာဂ ၀ိနိမုေတၱာစ၊ ခပ္သိမ္းေသာ အနာမွ ကင္းလြတ္သည္ လည္းေကာင္း။ သဗၺသႏၱာ ပ၀ဇၨီေတာစ၊ ခပ္သိမ္းေသာ ပူပန္ျခင္းမွ ကင္းသည္လည္းေကာင္း။ သဗၺေ၀ရ၊ ခပ္သိမ္းေသာရန္ကို။ အတိကၠေႏၱာစ၊ လြန္ႏုိင္သည္လည္းေကာင္း။ နိဗၺဳေတာစ၊ ျငိမ္းသည္လည္းေကာင္း။ ဘ၀-ဘ၀ါဟိ၊ ျဖစ္ေစသတည္း။

၁၂၁။ ေတသံ၊ ထုိ ျမတ္စြာဘုရားတို႔၏။ သိေလနစ၊ သီတင္းျဖင့္လည္းေကာင္း။ သေစၥန၊ သစၥာျဖင့္လည္းေကာင္း။ ခႏိၱေမတၱာဗေလနစ၊ သည္းခံျခင္း, ေမတၱာဟူေသာ အစြမ္းျဖင့္ လည္းေကာင္း။ ေတပိ၊ ထုိျမတ္စြာဘုရားတို႔သည္လည္း။ အေရာေဂနစ၊ အနာမရွိသျဖင့္ လည္းေကာင္း။ သုေခနစ၊ ခ်မ္းသာသျဖင့္လည္းေကာင္း။ အေမွ၊ ငါတုိ႔ကို။ အႏုရကၡႏ ၱဳ၊ ေစာင့္ေစ ကုန္သတည္း။

၁၂၂။ ပုရတၳိမသိၼ ံဒိသာဘာေဂ၊ အေရွ႕မ်က္ႏွာ အဖုိ႔၌။ မဟိဒၶိကာ၊ ၾကီးေသာ တန္ခိုးရွိကုန္ေသာ။ ဘူတာ၊ ဂႏၶဗၺနတ္တို႔သည္။ သႏိၱ၊ ရွိကုန္၏။ ေတပိ၊ ထုိဂႏၶဗၺနတ္တို႔သည္လည္း။ အ-ေရာေဂနစ၊ အနာမရွိသျဖင့္ လည္းေကာင္း။ သုေခနစ-ခ်မ္းသာသျဖင့္လည္းေကာင္း။ အေမွ၊ ငါတုိ႔ကို။ အႏုရ ကၡႏ ၱဳ၊ ေစာင့္ေစကုန္သတည္း။

၁၂၃။ ဒကၡိဏသိၼ ံဒိသာဘာေဂ၊ ေတာင္မ်က္ႏွာအဖုိ႔၌။ မဟိဒၶိကာ၊ ၾကီးေသာ တန္ခိုးရွိကုန္ ထေသာ။ ေဒ၀ါ၊ ကုမၻဏ္နတ္ တုိ႔သည္။ သႏိၱ၊ ရွိကုန္၏။ ေတပိ၊ ထုိကုမၻဏ္နတ္တုိ႔ သည္လည္း။ အေရာေဂန၊ အနာမရွိသျဖင့္ လည္းေကာင္း။ သုေခနစ၊ ခ်မ္းသာသျဖင့္လည္းေကာင္း။ အေမွ၊ ငါတုိ႔ကို။ အႏုရ ကၡႏ ၱဳ၊ ေစာင့္ေစကုန္သတည္း။

၁၂၄။ ပစိၦမသိၼ ံဒိသာဘာေဂ၊ အေနာက္မ်က္ႏွာအဖို႔၌။ မဟိဒၶိကာ၊ ၾကီးေသာ တန္ခိုးရွိကုန္ေသာ။ နာဂါ၊ နဂါးတုိ႔သည္။ သႏိ ၱ၊ ရွိကုန္၏။ ေတပိ၊ ထုိနဂါးတို႔သည္လည္း။ အေရာေဂနစ၊ အနာမရွိသျဖင့္ လည္းေကာင္း။ သုေခနစ၊ ခ်မ္းသာသျဖင့္လည္းေကာင္း။ အေမွ၊ ငါတုိ႔ကို။ အႏုရကၡႏ ၱဳ၊ ေစာင့္ေစ ကုန္သတည္း။

၁၂၅။ ဥတၱရသိၼ ံဒိသာဘာေဂ၊ ေျမာက္မ်က္ႏွာအဖုိ႔၌။ မဟိဒၶိကာ၊ ၾကီးေသာတန္ခိုး ရွိကုန္ေသာ။ ယကၡာ၊ ဘီလူးတုိ႔သည္။ သႏိၱ၊ ရွိကုန္၏။ ေတပိ၊ ထုိဘီလူးတုိ႔သည္လည္း။ အ-ေရာေဂနစ၊ အနာမရွိသျဖင့္ လည္းေကာင္း။ သုေခနစ၊ ခ်မ္းသာသျဖင့္လည္းေကာင္း။ အေမွ၊ ငါတုိ႔ကို။ အႏုရ ကၡႏ ၱဳ၊ ေစာင့္ေစကုန္သတည္း။

၁၂၆။ ပုရတၳိေမန၊ အေရွ႕မ်က္ႏွာအရပ္၌။ ဓတရေ႒ာ၊ ဂႏၶဗၺနတ္တို႔ကို အစိုးရေသာ ဓတရ႒နတ္မင္း လည္းေကာင္း။ ဒကၡိေဏန၊ ေတာင္မ်က္ႏွာအရပ္၌။ ၀ိရုဠုေတာစ၊ ကုမ ၻဏ္နတ္တုိ႔ကို အစိုးရေသာ ၀ိရုဠကနတ္မင္းလည္းေကာင္း။ ပစိၦေမန၊ အေနာက္မ်က္ႏွာအရပ္၌။ ၀ိရူပေကၡာစ၊ နဂါးတုိ႔ကို အစိုးရေသာ ၀ိရူပကၡနတ္မင္းလည္းေကာင္း။ ဥတၱရံ ဒိသံ၊ ေျမာက္မ်က္ႏွာအရပ္၌။ ကုေ၀ေရာစ၊ ဘီလူးတုိ႔ကို အစိုးရေသာ ကုေ၀ရနတ္မင္းလည္းေကာင္း။

၁၂၇။ ေလာကပါလာ၊ လူတုိ႔ကို ေစာင့္တတ္ကုန္ထေသာ။ ယသႆိေနာ၊ အေျခံအရံမ်ားကုန္ထေသာ။ စတၱာေရာ၊ ေလးေယာက္ကုန္ေသာ။ ဧေတမဟာရာဇာ၊ ထုိနတ္မင္းၾကီးတုိ႔သည္။ ၀သႏိၱ၊ ေနကုန္၏။ ေတပိ၊ ထုိနတ္မင္းၾကီး တုိ႔သည္လည္း။ အေရာေဂနစ၊ အနာမရွိသျဖင့္ လည္းေကာင္း။ သုေခနစ၊ ခ်မ္းသာသျဖင့္လည္းေကာင္း။ အေမွ၊ ငါတုိ႔ကို။ အႏုရု ကၡႏ ၱဳ၊ ေစာင့္ေစကုန္သတည္း။

၁၂၈။ အာကာသ႒ာ၊ ေကာင္းကင္၌ တည္ကုန္ေသာ။ ေဒ၀ါစ၊ နတ္တုိ႔သည္လည္းေကာင္း။ နာဂါစ၊ နဂါးတုိ႔သည္လည္းေကာင္း။ မဟိဒၶိတာ၊ ၾကီးေသာ တန္ခိုးရွိကုန္၏။ ေတပိ၊ ထုိနတ္, နဂါးတုိ႔သည္လည္း။ အေရာေဂနစ၊ အနာမရွိသျဖင့္ လည္းေကာင္း။ သုေခနစ၊ ခ်မ္းသာသျဖင့္ လည္းေကာင္း။ အေမွ၊ ငါတုိ႔ကို။ အႏုရကၡႏ ၱဳ၊ ေစာင့္ေစကုန္သတည္း။

၁၂၉။ ဣဒၶိမေႏၱာစ၊ တန္ခိုးၾကီးသည္လည္း ျဖစ္ကုန္ေသာ။ မယေဒ၀ါစ၊ အၾကင္နတ္တို႔သည္လည္း။ ဣဓ သာသေန၊ ဤသာသနာေတာ္၌။ ၀သႏာၱ၊ ေနကုန္၏။ ေတပိ၊ ထုိနတ္တုိ႔သည္လည္း။ အ-ေရာေဂနစ၊ အနာမရွိသျဖင့္ လည္းေကာင္း။ သုေခနစ၊ ခ်မ္းသာသျဖင့္ လည္းေကာင္း။ အေမွ၊ ငါတုိ႔ကို။ အႏုရကၡႏ ၱဳ၊ ေစာင့္ကုန္သတည္း။

၁၃၀။ သဗၺီတိေယာ၊ ခပ္သိမ္းေသာ ဥပဒၵေ၀ါတုိ႔သည္။ ၀ိ၀ဇၨ ႏၱဳ၊ ကင္းေစကုန္သတည္း။ ေသာေကာ၊ စိုးရိမ္ျခင္းသည္ လည္းေကာင္း။ ေရာေဂါ၊ အနာသည္လည္းေကာင္း။ ၀ိနႆတု၊ ေပ်ာက္ေစ သတည္း။ ေတ၊ သင့္အား။ အႏၱရာယာ၊ အႏၱရာယ္တုိ႔သည္။ မာဘ၀ႏ ၱဳ၊ မျဖစ္ေစကုန္ သတည္း။ သုခီ၊ ခ်မ္းသာျခင္းႏွင့္ ျပည့္စံုသည္ျဖစ္၍။ ဒီဃာယူေကာ၊ ရွည္ေသာအသက္ရွိသည္။ ဘ၀၊ ျဖစ္ေစသတည္း။

၁၃၁။ အဘိ၀ါဒနသီလိႆ၊ ရတနာသံုးပါးအား ရုိေသစြာရွိခိုးေသာ အေလ့ရွိထေသာ။ နိစၥံ၊ အျမဲလွ်င္။ ၀ုၯာ-ပစာယိေနာ၊ သီလစေသာ ေက်းဇူးျဖင့္ ၾကီးေသာသူကို ရုိေသေသာ အေလ့အထရွိေသာ။ ပုဂၢလႆ၊ ပုဂၢိဳလ္အား။ အာယု၊ အသက္သည္လည္းေကာင္း။ ၀ေဏၰာ၊ အဆင္းသည္လည္းေကာင္း။ သုခံ၊ ခ်မ္းသာသည္လည္းေကာင္း။ ဗလံ၊ ခြန္အားသည္လည္းေကာင္း။ စတၱာေရာ၊ ေလးပါးကုန္ေသာ။ ဓမၼာ၊ ေက်းဇူးတရားတို႔သည္။ ၀ုၯႏိ ၱ၊ ပြားကုန္၏။

အာဋာနာဋိယသုတၱံ၊ အာဋာနာဋိယသုတ္ ပရိတ္ေတာ္သည္။ 

နိ႒ိတံ၊ ျပီးျပီ။

 

အာဋာနာဋိယသုတ္ေတာ္ ရြတ္ဖတ္ျခင္း အက်ိဳး
ဤသုတ္ေတာ္ကို ေန႔စဥ္မျပတ္ ရြတ္ဖတ္ သရဇၥ်ာယ္ျခင္းျဖင့္ နတ္တို႔က ေစာင္မသည္၊ အကာအကြယ္ ေပးသည္၊ အေမွာင့္ ပေယာဂမ်ား မကပ္ေရာက္ႏုိင္၊ မိစၦာ၀ါဒီ ပညာသည္တုိ႔ ျပဳစားျခင္းမွ ကာကြယ္ႏုိင္၏။ မေကာင္းေသာ ျဂိဳလ္စီး ဒသာကံၾကမၼာ တုိ႔မွ လြတ္ကင္းခ်မ္းသာ ေစႏုိင္ေသာ အက်ိဳး သတၱိရွိေလသည္။ 

အထက္ေဖာ္ျပပါ ရတနသုတ္ေတာ္ပါဠိေတာ္ကို ရြတ္ဖတ္ရန္ အသံထြက္ႏွင့္ စာလံုးေပါင္းမ်ား အခက္ခဲရွိေနပါက ေအာက္တြင္ေဖာ္ျပထားေသာ လင့္ခ္ေလးကေန တစ္ဆင့္ မိမိရွာေဖြလုိေသာစာလံုး အကၡရာစဥ္အလုိက္ သြားေရာက္ရွာေဖြ ေလ့လာ ဖတ္ရူႏုိင္ပါတယ္ရွင္။

ပါဠိပါဌ္ဆင့္ အသံထြက္ ရြတ္ဖတ္ပံု အညႊန္း

ကိုးကား

သစၥာမ႑ိဳင္ ဆယ္ေစာင္တြဲစာအုပ္

ပါဠိဆရာၾကီးဦးေအာင္တင္ ဗုဒၶပရိတ္ေတာ္ႏွင့္ အႏၱရာယ္ကင္း ဂါထာေပါင္းခ်ဳပ္စာအုပ္