ယမမင္းဆုိတာက အကုသိုလ္ကံေၾကာင့္ ငရဲက်ခံရမယ့္ သတၱ၀ါေတြကုိ ငရဲဂိတ္၀က လြတ္ႏုိင္တဲ့ ကုသုိလ္ျပဳဖူး မျပဴဖူး စစ္ေဆး ေမးျမန္းကာ ကုသုိလ္ေကာင္းမႈ ျပဳဖူးသူ ျဖစ္ပါက ငရဲမွလြတ္ကာ လူ႔ျပည္ နတ္ျပည္သို႔ တင္ပို႔တဲ့ ပုဂၢိဳလ္ကို ယမမင္းလုိ႔ ေခၚပါတယ္။ ငရဲမက်သင့္တဲ့ သူေတြ မက်ေအာင္ စစ္ေဆးကယ္တင္သူ ျဖစ္ပါတယ္။
ယမမင္းဟာ ငရဲကိုေရာက္လာတဲ့ လူကို သူအုိ၊ သူနာ၊ သူေသ ကေလးေတြကို ေတြ႕တဲ့အခါ တရားသံေ၀ဂရျပီး ကုသုိလ္ေကာင္းမူ ျပဳဖူး မျပဳဖူး ေမးပါတယ္။ ကုသုိလ္ေကာင္းမႈ တစ္ခုျပဳဖူးတာကို သတိရျပီး ေဖာ္ျပႏုိင္ရင္ ငရဲကေနလြတ္ခြင့္ျပဳပါတယ္။ ကုသုိလ္ေကာင္းမႈျပဳစဥ္က ယမမင္းကို အမွ်အတမ္း ေပးေ၀မယ္ဆုိရင္ ကုသုိလ္ျပဳသူ ကာယကံရွင္က ေမ့ေနသည္တုိင္ေအာင္ အမွ်ေ၀ျခင္းခံရတဲ့ ယမမင္းၾကီး ကုိယ္တုိင္က သတိရျပီး သင္ဟာ ဘယ္ေန႕ ဘယ္ရက္က ဘယ္ေနရာ ဘယ္လုိ ေကာင္းမႈေတြကို ျပဳလုပ္ျပီး ကြ်ႏူ္ပ္ ယမမင္းကိုေတာင္ အမွ်ေ၀ခဲ့ေသးတယ္ မဟုတ္လားလုိ႔ ထုတ္ေဖာ္သတိေပးပါတယ္။ ကိုယ္ျပဳခဲ့တဲ့ ကုသုိလ္ကုိ ကုိယ္တုိင္ ေမ့ေနရင္ေတာင္မွ ယမမင္းၾကီးက သတိေပးႏုိင္ဖုိ႔အတြက္ ကုသုိလ္ေကာင္းမႈျပဳတုိင္း အမွ်ေ၀တဲ့အခါတုိင္း ယမမင္းၾကီးကို အမွ်ေပးေ၀ရမယ္လုိ႔ ဥပရိပဏၰာတ အ႒ကထာမွာ ဖြင့္ျပထားပါတယ္။
သူၾကြယ္တစ္ဦးဟာ မဟာေစတီကို ျမတ္ေလးပန္းကံုး တစ္ခုကိုလွဴျပီး ယမမင္းၾကီးကိုပါ အမွ်ေပးေ၀ခဲ့ပါ တယ္။ ေသတဲ့အခါ အဲဒီကုသိုလ္က္ုိ ေမ့ျပီး ငရဲဂိတ္၀ကို ေရာက္သြားတယ္။ ကုသုိလ္ေကာင္းမႈ လုပ္ခဲ့ဖူးတာကို သတိမရဘူး။ ဒီေတာ့ ယမမင္းၾကီးက ျမတ္ေလးပန္း တစ္ကံုးကို မဟာေစတီကို ပူေဇာ္ျပီး ကြ်ႏူ္ပ္ ယမမင္းၾကီးကိုပါ အမွ်ေ၀ဘူးေသးတာပဲလုိ႔ သတိေပးေတာ့မွ သတိရျပီး ငရဲကေန လြတ္သြားဖူးတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ကုသုိလ္ေကာင္းမႈျပဳျပီးရင္ အမွ်ေ၀ပါ။ ယမမင္းကို သီးျခားနာမည္ေခၚျပီး အမွ်ေ၀ေပးၾကဖို႔ မေမ့ၾကပါေစနဲ႕လုိ႔။
No comments:
Post a Comment