၂ - ပုရိသ၀ိမာန (၅ - မဟာရထ၀ဂ္ ၊ ၁ - မ႑ဴကေဒ၀ပုတၱ၀ိမာန၀တၳဳ)

၈၅၇။ တန္ခိုးအားျဖင့္၎၊ အျခံအရံ အေက်ာ္အေစာအားျဖင့္၎ ထြန္းေတာက္ပလ်က္ အလြန္ႏွစ္သက္ဖြယ္ရွိေသာ အေရာင္အဆင္းျဖင့္ အရပ္မ်က္ႏွာ အားလံုးတုိ႔ကို ထြန္းလင္း ေတာက္ပေစလ်က္ ငါ၏ ေျခေတာ္တုိ႔ကို ရွိခိုးေသာသူကား အဘယ္သူနည္း (ဟု ျမတ္စြာဘုရားက ေမးေတာ္မူ၏)။

၈၅၈။ အကြ်ႏု္ပ္သည္ ေရွးဘ၀က ေရ၌ ေပါက္ဖြား၍ ေရ၌ က်က္စားေသာ ဖားသတၱ၀ါ ျဖစ္ခဲ့ဘူးပါ၏၊ အရွင္ဘုရား၏ တရားေတာ္ကို နာေနစဥ္ ႏြားေက်ာင္းသာသည္ အကြ်ႏု္ပ္ကို ေသေစခဲ့ပါ၏။

၈၅၉။ တခဏမွ် စိတ္ၾကည္ညိဳျခင္း၏ အေၾကာင္းေၾကာင့္ျဖစ္ေသာ အကြ်ႏု္ပ္၏ျပည့္စံုျခင္းကို၎၊ အျခံအရံမ်ားျခင္းကို၎ ရူေတာ္မူပါေလာ့၊ အကြ်ႏု္ပ္၏ အာႏုေဘာ္ကိုလည္း ရူေတာ္မူပါေလာ့၊ အကြ်ႏု္ပ္၏ ကိုယ္ေရအဆင္းကို၎၊ အေရာင္အ၀ါကို၎ ရူေတာ္မူပါေလာ့။

၈၅၀။ ေဂါတမႏြယ္ဘြား ျမတ္စြာဘုရား တရားေတာ္ကို ရွည္ၾကာစြာေသာ ကာလပတ္လံုး နာကုန္ေသာ သတၱ၀ါတုိ႔သည္ကား စိုးရိမ္ပူပန္ျခင္းမရွိရာျဖစ္ေသာ မတုန္လူပ္ေသာ (နိဗၺာန္) အရပ္သို႔ (မခြ်တ္) ေရာက္ၾကရကုန္သည္သာတည္း (ဟု ေျဖၾကား၏)။

ေရွးဦစြာ မ႑ဴက၀ိမာန၀တၳဳ ျပီး၏။