သင္ လူေတာ မတုိးရဲဘူးလား

လူအခ်ိဳ႕တြင္ လူေၾကာက္သည့္ေရာဂါရွိ တတ္ၾက၏။ သူတုိ႔အဖုိ႔ သူစိမး္တစ္ရံစာအမ်ားၾကားတြင္ မေနတတ္ၾက။ စကားစျမည္းေျပာဆုိဆက္ဆံ၇မည္ကိုလည္း အလြန္အမင္းေၾကာက္ရြံ႕ေနၾက၏။ အမ်ိဳး သမီးတစ္ဦးဆိုလွ်င္ သူ၏ ခင္ပြန္းႏွင့္အတူသြားရာမွာပင္ ခင္ပြန္းသည္၏ မိတ္ေဆြအေပါင္းအသင္းမ်ား ႏွင့္ ဆက္ဆံရန္ စိုးရြံ႕ေနတတ္သည္။ ထုိမွ်မက သူ၏သားသမီးမ်ား ေက်ာင္းမွ ပြဲလမ္းမ်ားကိုလည္း တက္ေရာက္ရန္ ေၾကာက္ရြံ႕ေနေလ၏။
“ကြ်န္မလူေတြနဲ႕ ေတြ႕ဆံုေျပာဆုိရမယ့္ ပြဲလမး္မ်ိဳးကို တတ္ႏုိင္သမွ်ေရွာင္ပါတယ္။ သူစိမး္တစ္ေယာက္ နဲ႕ မ်က္ႏွာခ်င္းဆုိင္မိမွာကိုလည္း စိုးရိမ္တာအမွန္ပဲ။ မလႊဲသာလုိ႔ သာေရး၊ နာေရးသြားရျပန္ရင္လည္း ေရာက္တာနဲ႕ အိမ္ျပန္မယ့္အခ်ိန္ကိုသာ စိတ္တထင့္ထင့္နဲ႕ ေစာင့္ေနမိေတာ့တယ္” ဟု ေျပာဖူး၏။
ယခုေတာ့ သူထုိသို႔ မဟုတ္ေတာ့ပါ။ ပြလမး္သဘင္တုိင္းလုိပင္ တက္ေရာက္၍ လူေတာတုိးေနျပီ ျဖစ္သည္။ ရင္ေသြးငယ္မ်ားႏွင့္ပတ္သက္ေသာ ေက်ာင္းအစည္းအေ၀းမ်ား၊ ပညာရည္ခြ်န္ဆုေပးပြဲမ်ား သို႔လည္း တက္တက္ၾကြၾကြ ပါ၀င္လႈပ္ရွားေနပါျပီ။ ဤနည္းျဖင့္ သူ႔တြင္ မိတ္ေဆြ အေပါင္းအသင္းမ်ား ၀န္းရံေနျပီျဖစ္၏။
သူ႔တြင္ ရွက္ေၾကာက္စိုးရိမ္ျခင္း အလွ်င္းမရွိေတာ့ပါ။ ထုိသို႔ ရွက္ေၾကာက္စိုးရြံ႕ျခင္းသည္ လူအခ်ိဳ႕တြင္ အေတာ္မ်ားမ်ား ျဖစ္ေလ့ျဖစ္ထရွိေၾကာင္းလည္း သူသေဘာေပါက္ခဲ့သည္။ စင္စစ္ ရွက္ေၾကာက္စိုးရြံ႕မႈ သည္ ကေလးဘ၀တြင္ အမ်ားအားျဖင့္ ျဖစ္ေပၚေလ့ရွိၾကျပီး ထုိကေလးမ်ား ၾကီးျပင္လာေသာအခါတြင္ လည္း ရွက္ရြဲ႕မႈက ဆက္၍ပါလာတတ္ေပသည္ျဖစ္ရာ ရွက္ရြဲ႕မႈဆုိင္ရာ တြဲဖက္ညႊန္ၾကားေရးမႈးလည္းျဖစ္ သည္။ ၁၉၇၀ ျပည့္ႏွစ္မ်ားႏွင့္ ၁၉၈၀ ျပည္႔လြန္ႏွစ္မ်ားက ၁၀,၀၀၀ ေက်ာ္ကို စစ္တမ္းေကာက္ခဲ့ယူခဲ့ရာ ေလ့လာခဲ့သူတုိ႔အနက္ ၄၀ ၇ာခုိင္ႏႈန္းတုိ႔က သူတုိ႔ရွက္ေၾကာက္စိုးရြံ႕တတ္ေၾကာင္း ေဖာ္ဖုတ္ခဲ့သည္။ ဖီး လစ္သည္ “ရွက္ရြံ႕ျခင္းဆုိတာဘာလဲ။ ၇ွက္ရြံ႕မႈႏွင့္ ပတ္သက္ျပီး ဘယ္လုိရင္ဆုိင္မလဲ” ဟူေသာ စာအုပ္ကို ေရးသားခဲ့သူလည္းျဖစ္သည္။
စိတ္ပညာရွင္ “ဘာနာဒိုကာဒတ္စီ” သည္လည္း လူေပါင္း ၁,၆၀၀ ကို ေလ့လာခဲ့ရာ ၄၈ ရာခုိင္ႏႈန္း က ရွက္ရြံ႕တတ္ေၾကာင္း ေဖာ္ျပထား၏။ ဖီးလစ္၏ ေလ့လာခ်က္အရ ၁၅ ရာခုိင္ႏႈန္းသည္လည္း အျမဲတမး္ မဟုတ္ေသာ္လည္း အခါအားေလ်ာ္စြာ ရွက္ရြံ႕တတ္သည္ဟု သိရ၏။ ရွက္ရြံ႕တတ္ျခင္းမွာ အမ်ိဳးသမီးမ်ား၌သာမဟုတ္ပဲ အမ်ိဳးသားမ်ား၌ပါ ျဖစ္တတ္္ေၾကာင္း သုေတသနျပဳခ်က္အရ ေတြ႕ရွိထား ၾကသည္။
ရွက္ရြဲ႕ျခင္းကိုကုသရန္ နည္းလမး္မရွိပါေခ်။ သို႔ေသာ္ ထုိသူမ်ားအေနျဖင့္ မိမိ၏ခ်မ္းေျမ႕ေပ်ာ္ရႊင္မႈကို အေႏွာက္အယွက္မျဖစ္ေစပဲ ဤအခက္အခဲမ်ားကို ေက်ာ္လႊားေအာင္ျမင္ႏုိင္သည့္ နည္းလမး္မ်ားကို သုေတသီမ်ားက ေဖာ္ထုတ္တင္ျပႏိုင္ခဲ့ျပီျဖစ္ပါသည္။ ပါရဂူတုိ႔၏ အၾကံျပဳခ်က္မ်ားမွ အေကာင္းဆံုးဟု သတ္မွတ္ထားေသာ နည္းလမး္တခ်ိဳ႕ကို တင္ျပခ်င္ပါတယ္။

(၁) မိမိဘာေၾကက္သလဲဆုိသည့္ ဇာစ္ျမစ္ကိုသိရွိရန္ မိမိ၏ ရွက္ရြံ႕မႈကို မွတ္တမ္းတင္ထားပါ
“ေရးသား၍ မွတ္တမ္းျပဳစုထားျခင္းသည္ အကုန္အက်သက္သာဆံုးျဖစ္၍ အက်ိဳးအရွိဆံုးနည္းလည္း ျဖစ္သည္” ဟု စိတ္ေရာဂါကု ဆရာ၀န္ “ခရစၥတိုဖာမက္ကူလတ္ဖ္” ကဆုိ၏။ “ ကြ်ႏ္ုပ္တုိ႔၏ ေၾကာက္ရြံ႕စိတ္မ်ားႏွင့္ ေၾကာက္ရသည္အေတြးမ်ားကို စာဖင့္ခ်၍ ေရးလုိက္ေသာအခါ အံ့ဖြယ္ရာမ်ားကို မၾကာခဏ ေတြ႕ရေလေတာ့သည္” ဟု သူကေရးသားခဲ့၏။
သူ၏ လူနာအမ်ိဳးသမီးၾကီး တစ္ဦးမွာ အပ်ိဳၾကီးျဖစ္၍ အသက္ ၃၅ႏွစ္ ရွိျပီျဖစ္၏။ အပ်ိဳၾကီးခမ်ာ အျပင္ထြက္လည္ပတ္ရမည္ကို အလြန္အမင္းေၾကာက္ရြဲ႕တတ္၏။ ထုိ႔ေၾကာင့္ အျပင္ထြက္လည္ပတ္မႈ ႏွင့္ပတ္သတ္၍ အေသးစိတ္မွတ္တမ္း ေရးေစလုိက္ေသာအခါ သူအျပင္ထြက္လည္ပတ္ရာတြင္ သူႏွင့္ အတူ လုိက္ပါလည္ပတ္သည့္အမ်ိဳးသားက သူမခ်စ္မႏွစ္သက္ပဲ သူ႔ကို ခ်စ္ၾကိဳက္ေနလွ်င္ ဘာလုပ္ရမလဲဟု ေတြးေတာပူပန္၍ ေၾကာက္ရြံ႕ျခင္းျဖစ္ေၾကာ္ငး ေတြ႕ရွိရ၏။
ထုိသို႔ ေတြးေတာပူပန္ရန္မလုိေၾကာင္း၊ သူ႔ကို ခရစၥတုိဖာက ရွင္းလင္း ေျပာျပခဲ့၏။ ယခုမႈ ထုိအပ်ိဳၾကီး မမမွာ အခ်ိန္းအခ်က္ျပဳ၍ အျပင္ထြက္လည္ပတ္ရမည္ကို မေၾကာက္ေတာ့ပါ။

၂။ ပြဲတိုးသူအျဖစ္ကို ကို္ယ္ပြားဇာတ္ေကာင္ ဖန္ဆင္းပါ။ ရွက္ေၾကာက္ စိုးရြံ႕မႈ မျဖစ္ေအာင္ ၾကိဳးစားေလ့ က်င့္ပါ
မိမိ၏ ရွက္ေၾကာက္စိုးရြံ႕မႈကို အေျဖရွာရန္ အသက္ ၅၀ အရြယ္ အမ်ိဳးသမီးတစ္ဦးအေၾကာင္းကို “ ဖီးလစ္ဇ္ေဘာဒို” က ျပန္လည္တင္ျပေပးသည္။ သူကိုယ္တုိင္ေျပာသည္မွာ-
“ကြ်န္မကိုကြ်န္မ” ျပဇာတ္ထဲမွာ ပါ၀င္သရုပ္ေဆာင္ရတဲ့ ဇာတ္ေကာင္းတစ္ေကာင္လုိ သေဘာထား လုိက္တာနဲ႕ ေၾကာက္ရြံ႕စိတ္မရွိေတာ့ပဲအားလံုး အုိေကသြားေတာ့တာပဲ”
ဤသို႔ မိမိကိုယ္မိမိ ဇာတ္ေဆာင္တစ္ေယာက္ကဲ့သို႔ သရုပ္ေဆာင္ေနဟန္ ႏွလံုးသြင္းယူႏုိင္ျခင္းသည္ ပတ္၀န္းက်င္ကို ေၾကာက္တတ္သူမ်ား အေနျဖင့္ အမ်ားဆံုးအဆင္ေျပေစေသာ နည္းလမး္ျဖစ္၏။
ပတ္၀န္းက်င္ကို ရွက္ေၾကာက္တတ္သူမ်ားသည္ လူအမ်ားရွ႕ ေဟာေျပာရန္၊ ကျပရန္ ၊ ေတြ႕ဆံုရန္ စသည့္ လူမ်ားစုၾကားလႈပ္ရွားမႈတြင္ ရွက္ေၾကာက္စိုးရြံ႕မႈ မရွိၾကေသာ္လည္း တစ္ဦးစီေတြ႕စဥ္ ဆက္ဆံ ရန္ကိုမႈ ရွက္ေၾကာက္ေနတတ္ၾကေပသည္။
ရွက္ရြံ႕တတ္ေနသူမ်ားအေနျဖင့္ မိမိတုိ႔အမႈအရာသည္ မိမိအဖုိ႔ အလြန္အမင္း ရုပ္ပ်က္ဆင္း ပ်က္ျဖစ္မည္ ကို စိုးရိမ္တတ္ၾကသည္။ မိမိကိုယ္မိမိ သရုပ္ေဆာင္ေနသည္ဟု သေဘာပိုက္၍ လည္းေကာင္း၊ မိမိေျပာဆုိမည့္ စကားလံဳးမ်ားႏွင့္ ေျပာဆုိပံုမ်ားကိုလည္းေကာင္း၊ အျပန္အလွန္ခ်ေရး၍ ေလ့က်င့္ေမြးျမဴျခင္းျဖင့္ ေက်ာ္လႊားေအာင္ျမင္ႏိုင္ေၾကာင္း“ ဖိလစ္ဇဘာဒုိ” က ရွင္းလင္းျပဆုိခဲ့သည္။

၃။ မိမိဘာသာ အိမ္မွာေလ့က်င့္ပါ
မိမိအိမ္မွာ ၾကိဳတင္ေလ့က်င့္ချင္းကို “ လူမႈဆက္ဆံေရး ေရွ႕ေျပးကင္းေထာက္လုပ္ငန္း” ဟု “ဘာဒို” က အမည္ေပးထား၏။
ေတြ႕ဆံုပြဲတစ္ခုသို႔ သြားမည္ဆုိပါက ဘယ္သူႏွင့္ေတြ႕ဆံုရမည္၊ သူတို႔ ဘာေတြလုပ္ကိုင္ၾကမည္၊ ဘာကို စိတ္၀င္စားၾကမည္ စသည္တုိပကို ၾကိဳတင္ေလ့လာထားပါ။ မိမိမေတြ႕ဆံုဖူးေသးေသာသူမ်ားအား လုပ္ငန္းႏွင့္ ပတ္သတ္၍ တင္ျပရန္ရွိပါက၊ သူတုိ႔၏ ေနာက္ခံသမုိင္းကို ေလ့လာထားပါက လက္ငင္း ေတြ႕ဆံုရင္ဆုိင္ရာတြင္ အက်ိဳးရွိရွိ ေတြ႕ဆံုႏိုင္ေၾကာင္း ဘာဒိုက အၾကံျပဳတင္ျပထားသည္။
ဤနည္းျဖင့္ အသက္ ၄၃ ႏွစ္အရြယ္ရွိ ဂြမ္းေမြ႕ရာခ်ဳပ္ရန္ ၀ါသနာပါေသာ အမ်ိဳးသမီးၾကီးတစ္ဦးအား ေမြ႕ခ်ဳပ္သင္တန္းသို႔ တက္ေရာက္ရန္ႏွင့္ ေတြ႕ဆံုမည့္သူမ်ားအေၾကာင္းေလ့လာ၍ ၾကိဳတင္ေျပာဆုိမႈ ေလ့က်င့္ေစခဲ့ရာ သင္တန္းတြင္ စကားေျပာရာမွ မိတ္ေဆြမ်ား တိုးပြားလာခဲ့ျပီး ေပါင္းသင္းဆက္ဆံေရး က်ယ္ျပန္႔လာ၏။ ပထမဆံုးအၾကိမ္မွာပင္ ေအာင္ျမင္မႈရ၍ လူအမ်ားႏွင့္ ေပါင္းသင္းဆက္ဆံရျခင္းအေပၚ ႏွစ္ျခိဳက္ေပ်ာ္ရႊင္လာျပီး ယခင္ကေလာက္ ရွက္ေၾကာက္မႈ မရွိေတာ့ပါဟု ကယ္လီဖုိးနီးယားျပည္နယ္၊ ေၾကာက္ရြံ႕မႈႏွင့္ စိုးရိမ္မႈကုသေရးဌာန ညႊန္႕ၾကားေရးမႈးျဖစ္သူ ကိုဗန္းက ျပန္လည္တင္ျပခဲ့သည္။

၄။ ကိုယ္အမႈအရာကို ျပဳျပင္ပါ
ရွက္ရြံ႕တတ္သူမ်ားတြင္ မိမိကိုယ္တုိင္ သတိမထားမိေသာ္လည္း ေအးတိေအးစက္အမႈအရာႏွင့္ ေၾကာက္ရြံ႕ေနာက္တြန္႕သည့္ လကၡဏာတုိ႔ ေတြ႕ရေလ့ရွိ၏။
“ကြ်ႏု္ပ္တုိ႔ အလုိလုိေနရင္း ေၾကာက္ရြံ႕ေနမိတယ္။ ျခိမ္းေျခာက္ခံေနရသလုိပဲ” ဟု စိတ္ပညာရွင္ အာသာ၀မ္မာက ေဖာ္ျပသည့္ “ အမႈအရာမ်ိဳး ရွိေနတတ္ၾကသည္” ဟု စိတ္ပညာရွင္ အာသာ၀မ္မာက ေျပာဖူး၏။ အာသာမွာ “ ရွက္ရြံ႕မႈကို ေက်ာ္လႊားေအာင္ျမင္ေရး လမး္ညႊန္ျဖစ္သည့္ ဆက္သြယ္မႈျပဳျခငး္” အမည္ရွိ စာအုပ္ကို ေရးခဲ့သူျဖစ္သည္။
ရွက္ရြံ႕တတ္သူမ်ားအဖုိ႔ သူတုိ႔၏ အျပဳအမႈအေပၚ လူအမ်ားဟုက သေဘာမေပါက္ၾကဘဲ ဘ၀င္ျမင့္ သည္ဟု ယူဆကာ ေ၀ေ၀းေရွာင္တတ္ၾက၏။ ထုိအခါ ရွက္ရြံ႕သူမ်ားအဖိို႔ ပို၍ အားငယ္စရာ ျဖစ္ရသည္။
ထုိသို႔ေသာ ရွက္ရြံ႕သည့္ အမႈအရာမ်ားကို ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲလုိက္ျခင္းျဖင့္ အ့ံဖြယ္ေကာင္းေလာက္ေအာင္ အက်ိဳးေက်းဇူးမ်ား လက္ငင္းခံစား ရရွိႏုိင္ပါသည္။
အားလံုးေသာ ကိုယ္ႏႈတ္အမႈအရာမ်ားကို ကိုယ္စားျပဳႏုိင္ရန္ အဂၤလိပ္စကားလံုး တစ္လံုးကို အာသာက တီထြင္ အသံုးျပဳခဲ့သည္။ ထုိစကားလံုးမွာ SOFTEN ျဖစ္သည္။
S = Smile (ျပံဳးပါ)
O = Open Posturn ( လက္ခ်ိတ္ပါ)
F = Forward Lean (ကိုယ္ကိုင္းပါ)
T = Touch (လက္ဆြဲႏႈတ္ဆက္ပါ)
E = Eye Contact (မ်က္လံုးခ်င္းဆံုပါ)
N = Nod (ေခါင္းျငိမ့္ပါ)
ဤနည္းေျခာက္နည္းျဖင့္ လူေတာထဲတုိးရဲ ၀င္ေရာက္ႏုိင္ေၾကာင္း အာသာက အာမခံထားပါသည္။

၅။ မိမိ၏လွ်ိဳ႕၀ွက္ခ်က္မ်ားကို အသိေပးပါ
မိမိအလုပ္ကို တန္ဖုိးထားျမတ္ႏုိးပါလ်က္ လစဥ္ အစည္းအေ၀းမ်ားကို ရင္ဆုိင္ရန္ ေၾကာက္ရြံ႕ေနသူတစ္ ဦးက သူ၏ အခက္အခဲကို အထက္အရာရွိ ဖြင့္ဟ၀န္ခံ ေျပာၾကားခဲ့သည္။ အထက္အရာရွိက သူေျပာသမွ် နားေထာင္၍ သည့္အတြက္ ျပႆနာမရွိေၾကာင္း၊ နားလည္ခြင့္လႊတ္မႈ ျပသခဲ့ရာ ထုိအလုပ္သမားမ်ားမွာ စိတ္တည္ျငိမ္မႈရ၍ အစည္းအေ၀းတက္ေရာက္လာႏိုင္ရုံမက စိတ္ပါ၀င္စားစြာ ပါ၀င္ ေဆြးေႏြးႏိုင္လာသည္။
ရွက္ရြံ႕တတ္သူမ်ား၏ အဓိကမေက်နပ္မႈမွာ သူတုိ႔၏ ျပႆနာအေပၚ မိသားစုမ်ား၊ မိတ္ေဆြမ်ားႏွင့္ မိသားဟုဆရာ၀န္မ်ားကပင္ အေလးအနက္ မထားဟု ယူဆေသာေၾကာင့္ျဖစ္သည္။ ထုိ႔ေၾကာင့္ ရွက္ရြံ႕ တတ္သူမ်ားအေနျဖင့္ မိမိေျပာစကားကို မွားသည္ျဖစ္ေစ၊ မွန္သည္ျဖစ္ေစ ဆံုးျဖတ္မႈမျပဳပဲ ဂရုတစိုက္ နားေထာင္တတ္သူမ်ားကိုသာ ရွာေဖါ၍ ရင္ဖြင့္ရန္ အၾကံျပဳထားသည္။

၆။ အဆိုးဆံုးကိုပင္ ရင္ဆုိင္ရဲျပီ
ကာလီဖုိးနီးယားတကၠသိုလ္ရွိ လုပ္ငန္းဆုိင္ရာ စိုးရိမ္ကုသမႈဌာန ညႊန္႕ၾကားေရးမွဴးေဟာင္း ေဒါက္တာေပါက္ဘြန္က မိမိ၏ ေၾကာက္ရြံ႕မႈမ်ားကို အျခားသူမ်ားရွ႕တြင္ ေျပာရဲဆုိရဲရွိေစရန္ သူ၏ လူ နာမ်ားအား ေစခိုင္းခဲ့သည္။ လူအမ်ားစုမွာ သူတို႔ေျပာစကားကို ၀ိုင္း၍ ဟားတိုက္ခံရမွာ ေလွာင္ေျပာင္ သေရာ္မွာကို စိုးရိမ္ေနၾကျခင္းျဖစ္သည္။ အေလ့အက်င့္ျပဳလုပ္ေပးျခင္းျဖင့္ မိမိထင္သလုိမဟုတ္ပဲ အဆိုးဆံုးအေျခအေနကို မည္သည့္အခါမွ ေရာက္မလာတတ္ောကာ္ငး သက္ေသျပႏုိင္ခဲ့သည္။
လက္ေတြ႕ ရွက္ေၾကာက္စိုးရိမ္ေနေသာကိစၥမ်ာ ရုပ္ပိုင္းခ်ိဳ႕ယြင္းမႈကို မည္သူမွ် သတိမထားမိတတ္ၾက ေၾကာင္း သုေတသနျပဳခ်က္အရ သိရွရသည္။

၇။ ျဖည္းျဖည္းျခင္း ေလ့က်င့္ပါ
အသက္ ၃၅ႏွစ္အရြယ္ စာအုပ္တုိက္ပိုင္ရွင္ အမ်ိဳးသမီးတစ္ဦးသည္ စာရင္းကိုင္ဘြဲ႕အတြက္ တက္ေရာက္ သင္လုိရန္ ဆႏၵရွိေန၏။ သို႔ေသာ္ အတန္းတက္ရမွာကို သူရွက္ရြံ႕ေနသည္။ သူ႔ကို အတန္းေရွ႕ေခၚထုတ္ ျပီး စကားေျပာခိုင္းမွာကို စုိးေၾကာက္ေနသည္။ ဤသည္ ကိုဗန္းက တျဖည္းျဖည္းေလ့က်င့္ေပးႏုိင္ခဲ့ သည္။
ေရွးဦးစြာ ထုိအမ်ိဳးသမီးသည္ တကၠသိုလ္ပရ၀ုဏ္ကိုပတ္၍ လမး္ေလွ်ာက္၏။ ထုိ႔ေနာက္ ေဆြးေႏြးပြဲတစ္ ခုသို႔ တက္ေရာက္ရန္ စာရင္းေပးသြားခဲ့သည္။ ေဆြးေႏြးပြဲတါင္ ေနာက္ဆံုး၌ထုိင္ကာ တစ္စံုတစ္ဦးႏွင့္မွ် စကားမေျပာဆုိခဲ့ေခ်။ ေနာက္တစ္ၾကိမ္တြင္မႈ မိမိႏွင့္ ခံုျခင္းကပ္လ်က္လူအား စကားစျမည္းေျပာခဲ့သည္။ ေနာက္္ဆံုးတြင္ စာအုပ္ထိန္းသိမး္ေရးသင္တန္းသိုပ တက္ေရာက္ရန္ စာရင္းေပးသြင္းခဲ့သည္။ သူမကို ေရွ႕တန္းသို႔ ေခၚထုတ္၍ စကားေျပာဆုိရာ အလြယ္တကူ တံု႕ျပန္ေျပာဆုိႏုိင္ခဲ့သည္။ စာအုပ္ထိန္း သိမး္ေရးလုပ္ငန္းကို သူမကိုယ္တုိင္ကြ်မး္က်င္ခဲ့ရာ သူမ၏ ကြ်မ္းက်င္မႈအေပၚ သူမကိုယ္တုိင္ အံ့ၾသေနမိသည္။
ေနာက္ဆံုးတြင္ စာရင္ကိုင္သင္တန္းသို႔ တက္ေရာက္ရန္ စာရင္းေပးသြငး္လုိက္သည္။ ဤသို႔ျဖင့္ ရွက္ေၾကာက္ျခင္းကို ေအာင္ႏုိင္ခဲ့ျပီး နည္းျပဆရာမအျဖစ္ တာ၀န္ထမး္ေဆာင္ႏုိင္ခဲ့သည္။

ရွက္ရြံ႕တတ္သူမ်ားသည္ အလုပ္ကို တကယ္တမ္းလုပ္ၾကရာတြင္ ရွက္မေနေတာ့ပဲ အခက္အခဲကို ေက်ာ္ လႊားေအာင္ျမင္ႏုိင္ခဲ့ၾကသည္။ ဤသည္မွာ ရွက္ရြံ႕သူမ်ားအတြက္မႈ ေအာင္ပြဲပင္ျဖစ္သည္။
သုတစြယ္စံုမဂၢဇင္း (ေအာင္သစ္)