ရဟန္းတုိ႔ ! ဆုိလတံ့ေသာ တရား ၅-မ်ိဳးႏွင့္ ျပည့္စံုေသာ ရဟန္းသည္ သူတပါးအစီးအပြါးအလုိ႔ငွါ က်င့္သည္။ မိမိအစီးအပြါးအလုိ႔ငွါ မက်င့္။
ယင္း ၅-မ်ိဳးမွာ - ဤသာသနာေတာ္၌ ရဟန္းသည္-
၁။ မိမိကား သီလႏွင့္ မျပည့္စံု၊
သူတပါးကိုမူ သီလႏွင့္ ျပည့္စံုေစရန္ ေဆာက္တည္ေစသည္။
၂။ မိမိကား သမာဓိႏွင့္ မျပည့္စံု၊
သူတပါးကား သမာဓိႏွင့္ ျပည့္စံုေစရန္ ေဆာက္တည္ေစသည္။
၃။ မိမိကား ပညာႏွင့္ မျပည့္စံု၊
သူတပါးကိုမူ ပညာႏွင့္ ျပည့္စံုေစရန္ ေဆာက္တည္ေစသည္။
၄။ မိမိကား ၀ိမုတၱိႏွင့္ မျပည့္စံု၊
သူတပါးကိုမူ ၀ိမုတၱိႏွင့္ ျပည့္စံုေစရန္ ေဆာက္တည္ေစသည္။
၅။ မိမိကား ပစၥေ၀ကၡဏာဉာဏ္အျမင္ႏွင့္ မျပည့္စံု၊
သူတပါးကိုမူ ထုိဉာဏ္အျမင္ႏွင့္ ျပည့္စံုေစရန္ ေဆာက္တည္ေစသည္။
ေဆာင္ - သီလ, သမာ၊ ပညာ, ၀ိမုတၱိဉာ၊ ဤငါးျဖာကို၊ မိမိမွာက်င့္၊ တစ္ဆင့္ သူတပါး၊ က်င့္ေစျငားမူ၊ ထုိသည့္သူ၊ စြဲယူ သူက်ိဳးသာ က်င့္၊ ကုိယ္က်ိဳး မက်င့္မွတ္။
မွတ္ခ်က္ - ဤသုတ္၌ ဒုႆီလ အပၸႆုတ(ကိုယ္တုိင္လည္း သီလမရွိဘဲ သူတပါးအတြက္ ျဖန္႕ေ၀ႏုိင္ေလာက္သည့္ ဗဟုသုတရွိသူ) ကို ရည္ရြယ္၍ ေဟာသည္။
အ႒မသုတ္ ျပီး၏။
Friday, 18 February 2011
၈။ ဒုတိယ ဟိတသုတ္
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment