“ အေမမ်ား ”

အေမမ်ား တဲ့ - - -

ခ်မး္သာတဲ့ အေမ၊ ဆင္းရဲတဲ့ အေမ

ဂုဏ္ရွိတဲ့ အေမ၊ ဂုဏ္မဲ့တဲ့ အေမ

ပညာရွိတဲ့ အေမ၊ ပညာမဲ့ အေမ

ရုပ္ရွိတဲ့ အေမ၊ ရုပ္ႏြမး္တဲ့ အေမ။


အေမေတြ - - - -

အေမေတြ - - - -

အေမေတြ - - - -


ေျခေနကြဲျပား၊ မတူျငားလည္း

ကိုယ္ပြားဟူက၊ ဘယ္ေရြ႕မွ်ထိ

မ၀ ခ်စ္ခင္၊ ထပ္တူပင္တည့္

စြမး္အင္ရွိလြန္းၾက တကား။


ပင္ညိဳ ေထြးသိပ္၊ ေအးျမရိပ္မွာ

ေခြ်းသိပ္ခုိနား၊ ခရီးသြားမ်ား။


ေဖ ေမ ေထြးသိပ္၊ ေမတၱာရိပ္မွာ

ေမွးမွိတ္ခိုနား၊ သမီးသားမ်ာ။


အသက္ရွစ္ဆယ္

ဇရာနယ္ခုိ၊ အေမအို။


ျပန္ခ်ိန္တန္လ်က္

ျပန္မလာေသး၍၊ တေငြ႕ေငြ႕ေတြး

ေမွ်ာ္ေငးရင္မ၊ စိတ္မခ်ျဖစ္

ေၾကာင့္ၾကရစ္ႏြယ္

သက္ေျခာက္ဆယ္နီး သားၾကီးကို။


ေၾသာ္ - - -

ဘယ္သား သမီး၊ ဘယ္မွ်ၾကီး၍

ဇရာေငြ႕ျခယ္၊ ဘယ္အရြယ္ျဖစ္ေစ

အေမသည္ကား၊ ႏွလံုးသားထဲ

အေတြးထဲမွာ၊ ေငးျမဲေငးရွာ

“ကေလး” ဟုပဲ၊ ထင္မွတ္ဆဲေလ။