ဒါနျပဳဖြယ္မလုိေသာ ပုဂၢိဳလ္တစ္မ်ိဳးပင္ ရွိေသး၏။ ထုိပုဂၢိဳလ္မ်ိဳးကား ယခုဘ၀၌ပင္ ခႏၶာ၀န္လက္စသိမ္း၍ ေအးျငိမ္းေအာင္ တရားအားထုတ္ေနေသာ ေယာဂီ ပုဂၢိဳလ္ၾကီးတည္း။ ထုိ ပုဂၢိဳလ္မွာ ဒါနျပဳေနလွ်င္ ထုိ ဒါနျပဳေနသည့္ အေတာ္အတြင္း၌ ကမၼ႒ာန္းအားထုတ္မူ လစ္ဟင္း၏။ ထုိ႔ေၾကာင့္ ယေန႔ မနက္ျဖန္ဆုိသလုိ တရားထူးရေအာင္ အားထုတ္ေနေသာ ပုဂၢိဳလ္အတြက္ ဒါနျပဳဖြယ္ မလုိပါ။
ငါတုိ႔ ဥပဇၥ်ာယ္ဆရာ မဟာဂႏၶာရုံ ဆရာေတာ္ ဘုရားအထံ၌ မႏၱေလးမွ ဒါန၀ါသနာပါေသာ ဆရာေတာ္ၾကီးတစ္ပါး ကမၼ႒ာန္းအားထုတ္ေနစဥ္ နံနက္ေစာေစာ၌ ဘုရားလွဴရန္ ပန္းေကာက္ေနသည္ကို ဆရာေတာ္ျမင္၍ “ပန္းကို ေနာက္မွ လွဴပါ၊ တရားအားထုတ္သည့္အခါ တရားကိုသာ ၾကိဳးစားေတာ္မူပါ”ဟု ေတာင္းပန္ဖူးေလသည္။
မဟာဂႏၶာရုံ ဆရာေတာ္ကိုယ္တုိင္ကား ခႏၶာ၀န္ လက္စသိမ္း၊ မသိမ္းမသိရေသာ္လည္း အားထုတ္ေတာ္မူစဥ္ကပင္ အမွန္ပင္ လက္စသိမ္းေအာင္ အားထုတ္ျခင္းျဖစ္သည္။ ထုိမွ် အားထုတ္ေသာ ဆရာေတာ္သည္ပင္ ဂူေအာင္း၍ ထြက္ေတာ္မူျပီးေနာက္ ရရွိသမွ် လာဘ္လာဘတုိ႔ကို ေ၀ဖန္ခြဲျခား၍ ဒါနျပဳေတာ္မူပါေသးသည္။
ထုိ႔ေၾကာင့္ တရားထူးေပါက္ေအာင္ အားထုတ္ေနခုိက္၌ ဒါနျပဳဖြယ္မလုိ။ အျခားအခါႏွင့္ အျခားသူမ်ားမွာ ေန႔ရွိသမွ် ဒါနျပဳသင့္ၾကေပသည္။
အရွင္ဇနကာဘိ၀ံသ ကိုယ္က်င့္အဘိဓမၼာစာအုပ္မွ ထုတ္ႏူတ္ေဖာ္ျပေပးထားပါသည္။
No comments:
Post a Comment