ဤေနရာသည္ ဗုဒၶဘုရား၏ ေမတၱာရိပ္ေအာက္တြင္ တည္ရွိပါေသာေၾကာင့္ ေမတၱာရိပ္သို႔ လာေရာက္ခုိလူံရင္း အလည္အပတ္ ၾကြေရာက္လာၾကေသာ သူငယ္ခ်င္း မိတ္ေဆြမ်ားအားလံုး ေအးခ်မ္းသာယာၾကပါေစရွင္။
http://api.ning.com/files/bHmmkW-XxGLQN9yR1WXwM7O1jOooBj0ATQasYiGZcJYzT0d2lrE1J9qEhMfqfRVkukdniN63bkOYVZYa9iYcLY2YRiQVhTka/MTY2.gif

Thursday, 9 February 2012

စိတ္ကိုပစၥဳပၸန္မွာပဲထား

ဒါေပမယ့္ ေယာဂီတုိ႔ဟာ ပစၥဳပၸန္တည့္တည့္မွာပဲ ေနၾကရမွာပါ။ အတိတ္ထဲ ဘယ္ႏွယ္ေနလုိ႔ရပါ့မလဲ။ အတိတ္ဟာ ျဖစ္ျပီးျပီ မရွိေတာ့ဘူး၊ သြားျပီ၊ အျပီးအပိုင္ ကုန္ဆံုး သြားပါျပီ။ ကုန္ဆံုးျပီး သြားတဲ့အခ်ိန္ကို ျပန္ေခၚယူလုိ႔ မရႏုိင္ေတာ့ဘူး။



အဲဒီအခ်ိန္ထဲမွာ ျပန္ေနလုိ႔လည္း မရႏုိင္ေတာ့ပါဘူး။ ကမၻာေပၚမွာ ရွိရွိသမွ် ပိုက္ဆံေတြ၊ ေဒၚလာေတြေပးျပီး ၀ယ္လုိ႔လည္း ျပန္မရႏုိင္ေတာ့ပါဘူး။ တစ္ခါတည္း ျပန္လမ္းမရွိ ကုန္ဆံုးသြားပါျပီ။ အဲဒီအတုိင္းပဲ။ မျဖစ္ေသးတဲ့ ေရာက္မလာေသးတဲ့ အနာဂတ္ အခ်ိန္ထဲမွာလည္း ေနလုိ႔မရပါဘူး။ အနာဂတ္ကေနျပီး ပစၥဳပၸန္ျဖစ္လာမွ အခုျဖစ္ေနတဲ့ လက္ရွိအခ်ိန္ထဲမွာသာ ေနလုိ႔ရပါတယ္။

ဒါေပမယ့္ ၾကည့္စမ္းပါဦး၊ “စိတ္အာရုံဟာ ဘယ္လိုသူ႔အက်င့္၀သီရဲ႕ အက်ဥ္းသားျဖစ္ေနသလဲ”ဆုိတာ၊ တစ္ခ်ိန္လံုးပဲ အတိတ္ထဲေျပးလုိက္၊ အနာဂတ္ထဲ ေျပးလုိက္နဲ႕ ပစၥဳပၸန္တည့္တည့္မွာကို မေနႏုိင္ပါဘူး။ ဟိုေျပး ဒီေျပးနဲ႔ စိတ္ဟာ သိပ္လူပ္ရွားေနပါတယ္။ ဂယက္ရုိက္ေနပါတယ္။ ဘ၀ကို ဘယ္လုိေနထုိင္ရမယ္ဆုိတာကို မသိေသးပါဘူး။

ေယာဂီမ်ားအတြက္ ဆရာၾကီးဦးဂိုအင္ကာ၏ အဂၤလိပ္ဘာသာျဖင့္ ေဟာေျပာခ်က္ကို ၾကည္ၾကည္၀ိန္ ျမန္မာဘာသာျပန္ စာအုပ္မွ ျပန္လည္ ေဖာ္ျပထားသည္။

No comments:

Post a Comment