၁။ နိဗၺာန္သည္ ရာဂ၊ ေဒါသ၊ ေမာဟဟူေသာ ကိေလသာတုိ႔ႏွင့္ တကြ ရုပ္ခႏၶာ၊ နာမ္ခႏၶာတုိ႔မွ သုဥ္း၏။ ကင္းဆိတ္၏။ ဤသို႔ ကိေလသာႏွင့္ ရုပ္နာမ္အားလံုးတုိ႔မွ ဆိတ္သုဥ္းေနျခင္းေၾကာင့္ နိဗၺာန္သည္ `သုညတနိဗၺာန္´ ဟူေသာ ဂုဏ္ပုဒ္ကိုရ၏။
၂။ ရုပ္ခႏၶာသည္ ကလာပ္ရုပ္မ်ား ေပါင္းဖြဲ႕ေနျခင္းေၾကာင့္ ပံုသဏၭာန္ အမ်ိဳးမ်ိဳးရွိ၏။ နာမ္ခႏၶာသည္လည္း ဘုရားရွင္တုိ႔၏ ဉာဏ္ေတာ္တြင္ ပံုးသဏၭာန္ မဟုတ္ေသာ္လည္း ပံုသဏၭာန္ကဲ့သို႔ပင္ ထင္ရွားေပၚလြင္ရာ၏။ နိဗၺာန္ကား ဤသို႔ေသာ ပံုသဏၭာန္မ်ိဳး မရွိေခ်။ သို႔အတြက္ `အနိမိတၱနိဗၺာန္´ ဟူေသာ ဂုဏ္ပုဒ္ကိုရ၏။
၂။ ရုပ္ခႏၶာသည္ ကလာပ္ရုပ္မ်ား ေပါင္းဖြဲ႕ေနျခင္းေၾကာင့္ ပံုသဏၭာန္ အမ်ိဳးမ်ိဳးရွိ၏။ နာမ္ခႏၶာသည္လည္း ဘုရားရွင္တုိ႔၏ ဉာဏ္ေတာ္တြင္ ပံုးသဏၭာန္ မဟုတ္ေသာ္လည္း ပံုသဏၭာန္ကဲ့သို႔ပင္ ထင္ရွားေပၚလြင္ရာ၏။ နိဗၺာန္ကား ဤသို႔ေသာ ပံုသဏၭာန္မ်ိဳး မရွိေခ်။ သို႔အတြက္ `အနိမိတၱနိဗၺာန္´ ဟူေသာ ဂုဏ္ပုဒ္ကိုရ၏။
၃။ နိဗၺာန္ကို တဏွာျဖင့္ မေတာင့္တအပ္၊ နိဗၺာန္တြင္ ေတာင့္တအပ္ေသာ တဏွာလည္း မရွိေခ်။ ဤသို႔ ပူပူဆာဆာ တဏွာျဖင့္လည္း မေတာင့္တအပ္၊ ပူပူဆာဆာ ေတာင့္တတတ္ေသာ တဏွာလည္း မရွိျခင္းေၾကာင့္ နိဗၺာန္သည္ `အပၸဏိဟိတနိဗၺာန္´ ဟူေသာ ဂုဏ္ပုဒ္ကိုရ၏။
ေဒါက္တာမင္းတင္မြန္ စတုတၳအၾကိမ္ထုတ္ေ၀ေသာ ဗုဒၶအဘိဓမၼတရားေတာ္ အႏွစ္ခ်ဳပ္ စာအုပ္မွ ျပန္လည္ထုတ္ႏုတ္ ေဖာ္ျပေပးသည္။
ေဒါက္တာမင္းတင္မြန္ စတုတၳအၾကိမ္ထုတ္ေ၀ေသာ ဗုဒၶအဘိဓမၼတရားေတာ္ အႏွစ္ခ်ဳပ္ စာအုပ္မွ ျပန္လည္ထုတ္ႏုတ္ ေဖာ္ျပေပးသည္။
No comments:
Post a Comment