စိတ္ဆင္းရဲျခင္း၊ ပူေဆြးဒုကၡေရာက္ျခင္း၊ ေသာကေရာက္ျခင္းေတြဟာ တစ္ကမၻာလံုး စၾက၀ဠာတစ္ခုလံုးမွာ ျဖစ္ေနတဲ့ အမွန္သစၥာတရားပါပဲ။ ဒီသစၥာတရားက အရိယသစၥာ။ ဘယ္လိုျဖစ္လာတာလဲဆုိေတာ့ ဒီအမွန္တရားကို သိျပီးက်င့္သံုးတဲ့ ေယာဂီဟာ အရိယာပုဂၢိဳလ္ျဖစ္လာရင္ ဒီတရားဟာ အရိယသစၥာတရားျဖစ္လာတာပါပဲ။
ဘယ္လုိက်င့္ရမလဲဆုိေတာ့ စိတ္ရဲ႕ အနက္ရူိင္းဆံုးျဖစ္ေနတဲ့ အပိုင္းမွာ ျဖစ္ေပၚေနတဲ့ သိမ္ေမြ႕ေ၀ဒနာေတြရဲ႕ ျဖစ္ပ်က္ေနမူ၊ ျဖစ္လုိက္ပ်က္လုိက္ ခ်ဳပ္ျငိမ္းသြားလုိက္ ျဖစ္ေနတာေတြကို ဥေပကၡာနဲ႕ ရူေနတဲ့အခါမွာ ဆင္းရဲျခင္း ဒုကၡျဖစ္ရတဲ့ အေၾကာင္းအရင္းဟာ ေပၚထြက္လာပါလိမ့္မယ္။ မဟုတ္ရင္ေတာ့ အေပၚယံက အေၾကာင္းေတြပဲ ျဖစ္ေနမွာပါပဲ။ လူေတြဟာ ဒုကၡတစ္ခုခုနဲ႔ ၾကံဳရင္ “ငါစိတ္ညစ္ရတာ၊ ငါ့ရဲ႕ဒုကၡေတြဟာ ဒီဟာေၾကာင့္ျဖစ္ရတာ၊ ဟိုဟာေၾကာင့္ ျဖစ္ရတာ။ ဒီပုဂၢိဳလ္ေၾကာင့္၊ ဟိုပုဂၢိဳလ္ေၾကာင့္၊ ငါျဖစ္ေစခ်င္တာေတြ မျဖစ္လုိ႔ ငါမျဖစ္ေစခ်င္တာေတြက ျဖစ္ၾကလို႔ ဒုကၡျဖစ္ရတဲ့အေၾကာင္းရင္းေတြကို ဒီလုိေဖာ္ျပၾကပါတယ္။ ျပီးေတာ့ တစ္သက္သာလံုးပဲ အျပင္ေလာက ပတ္၀န္းက်င္က အေၾကာင္းကိစၥေတြပဲ ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲျပီး ေပးေနၾကပါတယ္။
ဒါေပမယ့္ ေယာဂီတုိ႔က မိမိတုိ႔ရဲ႕ ခႏၶာကိုယ္ေဘာင္အတြင္း အဇၥ်တၱကို စျပီးရူေနၾကျပီဆုိေတာ့ အတြင္းမွာရွိတဲ့ ဆင္းရဲျခင္း ဒုကၡေတြကို ေတြ႕ၾကျပီး ပိုမုိနက္နဲတဲ့ အနက္နဲဆံုးျဖစ္တဲ့ ဒုကၡရဲ႕ ျဖစ္ရျခင္းအေၾကာင္းရင္းကို ရွာေဖြသိရွိလာပါတယ္။ စိတ္ရဲ႕ အေပၚယံအပိုင္းေလာက္မွာ သာဆုိရင္ေတာ့ ဒုကၡျဖစ္ရျခင္းအေၾကာင္းတစ္ခုကို ရွင္းလင္းပယ္ေဖ်ာက္လုိက္ရင္ ဒီဒုကၡကေတာ့ ကြယ္ေပ်ာက္သြားပါတယ္။ ဒါေပမယ့္လဲ ေနာက္ဒုကၡတစ္ခုက ေပၚလာျပန္ေသးတာပါပဲ။ ေနာက္ ဒီေပၚလာတဲ့ ဒုကၡတစ္ခုကို ပယ္ခ်လုိက္ရင္လည္း ေနာက္ဒုကၡအသစ္ တစ္ခုက ေပၚလာျပန္ပါတယ္။ ဒီလုိနဲ႔ပဲ ဒုကၡေတြ တစ္ခုျပီးတစ္ခု၊ တစ္ခုျပီးတစ္ခု ေပၚေပၚေနၾကပါတယ္။ ဒုကၡသံသရာက ဆံုးေတာ့မွာ မဟုတ္ပါဘူး။ ဒုကၡရဲ႕အရင္းအျမစ္ကမွ မေပ်ာက္ေသးဘဲကိုး။ အတြင္းနက္နက္မွာရွိတဲ့ အျမစ္ေတြကို သုတ္သင္ဖုိ႔ရာ လုိပါတယ္။
ဒီလုိနဲ႔ ေယာဂီက ဆက္ဆက္ျပီးတရားရူရူသြားရင္ ဒုကၡျဖစ္ရျခင္း အေၾကာင္းရင္းျဖစ္တဲ့ ဒုတိယအရိယသစၥာတရားျဖစ္တဲ့ သမုဒယသစၥာ၊ ပယ္ခြာရတဲ့အဆင့္ကို ေရာက္ရွိ လာပါလိမ့္မယ္။ ဒုကၡရဲ႕ အင္မတန္ အတြင္းနက္တဲ့ အျမစ္ေတြကိုစျပီး ရူတယ္ဆုိရင္ ဆင္းရဲဒုကၡကို ျဖစ္ေစတတ္တဲ့ ကိေလသာအညစ္အေၾကးေတြဟာ အလႊာလုိက္ အလႊာလုိက္ ကြာကြာက်ျပီး အာရုံေတြ သခၤါရေတြ၊ ဒုကၡေတြ လံုး၀မရွိေတာ့ဘဲ ကင္းစင္သြားတဲ့အဆင့္ကို ေရာက္ရွိလာပါလိမ့္မယ္။ ဒီအဆင့္ဟာ ရုပ္နာမ္တရားကို ေက်ာ္လြန္ျပီး၊ အားလံုးေသာအစြဲေတြကို ေက်ာ္လြန္ျပီး အလံုးစံုေသာ အာရုံေတြကို ေက်ာ္လြန္ျပီးေတာ့ ဒုကၡေတြ ကင္းစင္သြားပါလိမ့္မယ္။ ဒီအဆင့္ဟာ အခုဒီဘ၀မွာပဲ ဆုိက္ေရာက္ျပီး ခံစားႏုိင္တာျဖစ္ပါတယ္။ ဒီအဆင့္ကို ပို႔ေဆာင္ေပးမယ့္ လမ္းစဥ္ေပၚမွာ ေလွ်ာက္ျပီးလွမ္းတဲ့ ေျခလွမ္းတုိင္း၊ ေျခလွမ္းတုိင္းဟာ တစ္လွမ္းခ်င္း၊ တစ္လွမ္းခ်င္း၊ နည္းနည္းခ်င္း၊ နည္းနည္းခ်င္းနဲ႔ အျမစ္နက္တဲ့ ဒုကၡဆင္းရဲေတြအကနု္ကို အျမစ္ကေန တြန္းႏုတ္ေပးပါလိမ့္မယ္။ ဒီလုိနဲ႔ အဆံုးပန္းတုိင္ကို ေယာဂီတုိ႔ ေရာက္ရွိပါလိမ့္မယ္။ လမ္းစဥ္တစ္ခုလံုးဟာ ဆင္းရဲဒုကၡက လြတ္ေျမာက္ေစျပီး တစ္လွမ္းခ်င္း၊ တစ္လွမ္းခ်င္းနဲ႔ ဒုကၡနယ္ထဲက လြတ္ကင္းလာမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒီလို ဒုကၡေတြကို ေက်ာ္လြန္လြတ္ေျမာက္ ရတာဟာ တတိယအရိယသစၥာတရားျဖစ္တဲ့ နိေရာဓသစၥာ ျဖစ္ပါတယ္။
ဒီေနာက္ ေယာဂီတုိ႔ဟာ ကိုယ္တုိင္ဓမၼလမ္းစဥ္ကို က်င့္သံုးၾကရပါတယ္။ လမ္းစဥ္အေၾကာင္းကို ေျပာဆုိေဆြးေႏြးေနရုံသာ မဟုတ္ဘဲ၊ လမ္းစဥ္ကို ကိုးကြယ္၀တ္ျပဳေနရုံသာ မဟုတ္ဘဲ၊ သုတမယဉာဏ္၊ စိႏၱမယဉာဏ္ေတြနဲ႔ ဉာဏ္ကစားေနရုံသာမဟုတ္ဘဲ၊ ေယာဂီတုိ႔ ကိုယ္တုိင္ကိုယ္ေတြ႕လက္ေတြ႕ ေတြ႕ထိခံစားျပီး ဒီလမ္းစဥ္ကို ေလွ်ာက္ေနခဲ့ၾကရပါတယ္။ ဒီဟာ စတုတၳအရိယသစၥာ မဂၢသစၥာျဖစ္ပါတယ္။ ဒီအဆင့္ေလးဆင့္စလံုးကို ဘာ၀နာမယဉာဏ္နဲ႔ ကိုယ္တုိင္ေတြ႕ထိခံစား သိရွိရမွာျဖစ္ပါတယ္။ လက္ေတြ႕ဘာ၀နာမယဉာဏ္နဲ႔ ခံစားေတြ႕ထိရတဲ့ ပုဂၢိဳလ္ဟာ အရိယာပုဂၢိဳလ္ပါပဲ။ ျမတ္စြာဘုရားကိုယ္ေတာ္တုိင္လဲ ဒီလိုပဲ စူးစမ္းရွာေဖြျပီး ဘာ၀နာမယဉာဏ္နဲ႔ လက္ေတြ႕ခံစားသြားျပီး အထြတ္အထိပ္ကို ေရာက္ေတာ္မူသြားျခင္း ျဖစ္ပါတယ္။
ေယာဂီမ်ားအတြက္ ဆရာၾကီးဦးဂိုအင္ကာ၏ အဂၤလိပ္ဘာသာျဖင့္ ေဟာေျပာခ်က္ကို ၾကည္ၾကည္၀ိန္ ျမန္မာဘာသာျပန္ စာအုပ္မွ ျပန္လည္ ေဖာ္ျပထားသည္။
ဒါေပမယ့္ ေယာဂီတုိ႔က မိမိတုိ႔ရဲ႕ ခႏၶာကိုယ္ေဘာင္အတြင္း အဇၥ်တၱကို စျပီးရူေနၾကျပီဆုိေတာ့ အတြင္းမွာရွိတဲ့ ဆင္းရဲျခင္း ဒုကၡေတြကို ေတြ႕ၾကျပီး ပိုမုိနက္နဲတဲ့ အနက္နဲဆံုးျဖစ္တဲ့ ဒုကၡရဲ႕ ျဖစ္ရျခင္းအေၾကာင္းရင္းကို ရွာေဖြသိရွိလာပါတယ္။ စိတ္ရဲ႕ အေပၚယံအပိုင္းေလာက္မွာ သာဆုိရင္ေတာ့ ဒုကၡျဖစ္ရျခင္းအေၾကာင္းတစ္ခုကို ရွင္းလင္းပယ္ေဖ်ာက္လုိက္ရင္ ဒီဒုကၡကေတာ့ ကြယ္ေပ်ာက္သြားပါတယ္။ ဒါေပမယ့္လဲ ေနာက္ဒုကၡတစ္ခုက ေပၚလာျပန္ေသးတာပါပဲ။ ေနာက္ ဒီေပၚလာတဲ့ ဒုကၡတစ္ခုကို ပယ္ခ်လုိက္ရင္လည္း ေနာက္ဒုကၡအသစ္ တစ္ခုက ေပၚလာျပန္ပါတယ္။ ဒီလုိနဲ႔ပဲ ဒုကၡေတြ တစ္ခုျပီးတစ္ခု၊ တစ္ခုျပီးတစ္ခု ေပၚေပၚေနၾကပါတယ္။ ဒုကၡသံသရာက ဆံုးေတာ့မွာ မဟုတ္ပါဘူး။ ဒုကၡရဲ႕အရင္းအျမစ္ကမွ မေပ်ာက္ေသးဘဲကိုး။ အတြင္းနက္နက္မွာရွိတဲ့ အျမစ္ေတြကို သုတ္သင္ဖုိ႔ရာ လုိပါတယ္။
ဒီလုိနဲ႔ ေယာဂီက ဆက္ဆက္ျပီးတရားရူရူသြားရင္ ဒုကၡျဖစ္ရျခင္း အေၾကာင္းရင္းျဖစ္တဲ့ ဒုတိယအရိယသစၥာတရားျဖစ္တဲ့ သမုဒယသစၥာ၊ ပယ္ခြာရတဲ့အဆင့္ကို ေရာက္ရွိ လာပါလိမ့္မယ္။ ဒုကၡရဲ႕ အင္မတန္ အတြင္းနက္တဲ့ အျမစ္ေတြကိုစျပီး ရူတယ္ဆုိရင္ ဆင္းရဲဒုကၡကို ျဖစ္ေစတတ္တဲ့ ကိေလသာအညစ္အေၾကးေတြဟာ အလႊာလုိက္ အလႊာလုိက္ ကြာကြာက်ျပီး အာရုံေတြ သခၤါရေတြ၊ ဒုကၡေတြ လံုး၀မရွိေတာ့ဘဲ ကင္းစင္သြားတဲ့အဆင့္ကို ေရာက္ရွိလာပါလိမ့္မယ္။ ဒီအဆင့္ဟာ ရုပ္နာမ္တရားကို ေက်ာ္လြန္ျပီး၊ အားလံုးေသာအစြဲေတြကို ေက်ာ္လြန္ျပီး အလံုးစံုေသာ အာရုံေတြကို ေက်ာ္လြန္ျပီးေတာ့ ဒုကၡေတြ ကင္းစင္သြားပါလိမ့္မယ္။ ဒီအဆင့္ဟာ အခုဒီဘ၀မွာပဲ ဆုိက္ေရာက္ျပီး ခံစားႏုိင္တာျဖစ္ပါတယ္။ ဒီအဆင့္ကို ပို႔ေဆာင္ေပးမယ့္ လမ္းစဥ္ေပၚမွာ ေလွ်ာက္ျပီးလွမ္းတဲ့ ေျခလွမ္းတုိင္း၊ ေျခလွမ္းတုိင္းဟာ တစ္လွမ္းခ်င္း၊ တစ္လွမ္းခ်င္း၊ နည္းနည္းခ်င္း၊ နည္းနည္းခ်င္းနဲ႔ အျမစ္နက္တဲ့ ဒုကၡဆင္းရဲေတြအကနု္ကို အျမစ္ကေန တြန္းႏုတ္ေပးပါလိမ့္မယ္။ ဒီလုိနဲ႔ အဆံုးပန္းတုိင္ကို ေယာဂီတုိ႔ ေရာက္ရွိပါလိမ့္မယ္။ လမ္းစဥ္တစ္ခုလံုးဟာ ဆင္းရဲဒုကၡက လြတ္ေျမာက္ေစျပီး တစ္လွမ္းခ်င္း၊ တစ္လွမ္းခ်င္းနဲ႔ ဒုကၡနယ္ထဲက လြတ္ကင္းလာမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒီလို ဒုကၡေတြကို ေက်ာ္လြန္လြတ္ေျမာက္ ရတာဟာ တတိယအရိယသစၥာတရားျဖစ္တဲ့ နိေရာဓသစၥာ ျဖစ္ပါတယ္။
ဒီေနာက္ ေယာဂီတုိ႔ဟာ ကိုယ္တုိင္ဓမၼလမ္းစဥ္ကို က်င့္သံုးၾကရပါတယ္။ လမ္းစဥ္အေၾကာင္းကို ေျပာဆုိေဆြးေႏြးေနရုံသာ မဟုတ္ဘဲ၊ လမ္းစဥ္ကို ကိုးကြယ္၀တ္ျပဳေနရုံသာ မဟုတ္ဘဲ၊ သုတမယဉာဏ္၊ စိႏၱမယဉာဏ္ေတြနဲ႔ ဉာဏ္ကစားေနရုံသာမဟုတ္ဘဲ၊ ေယာဂီတုိ႔ ကိုယ္တုိင္ကိုယ္ေတြ႕လက္ေတြ႕ ေတြ႕ထိခံစားျပီး ဒီလမ္းစဥ္ကို ေလွ်ာက္ေနခဲ့ၾကရပါတယ္။ ဒီဟာ စတုတၳအရိယသစၥာ မဂၢသစၥာျဖစ္ပါတယ္။ ဒီအဆင့္ေလးဆင့္စလံုးကို ဘာ၀နာမယဉာဏ္နဲ႔ ကိုယ္တုိင္ေတြ႕ထိခံစား သိရွိရမွာျဖစ္ပါတယ္။ လက္ေတြ႕ဘာ၀နာမယဉာဏ္နဲ႔ ခံစားေတြ႕ထိရတဲ့ ပုဂၢိဳလ္ဟာ အရိယာပုဂၢိဳလ္ပါပဲ။ ျမတ္စြာဘုရားကိုယ္ေတာ္တုိင္လဲ ဒီလိုပဲ စူးစမ္းရွာေဖြျပီး ဘာ၀နာမယဉာဏ္နဲ႔ လက္ေတြ႕ခံစားသြားျပီး အထြတ္အထိပ္ကို ေရာက္ေတာ္မူသြားျခင္း ျဖစ္ပါတယ္။
ေယာဂီမ်ားအတြက္ ဆရာၾကီးဦးဂိုအင္ကာ၏ အဂၤလိပ္ဘာသာျဖင့္ ေဟာေျပာခ်က္ကို ၾကည္ၾကည္၀ိန္ ျမန္မာဘာသာျပန္ စာအုပ္မွ ျပန္လည္ ေဖာ္ျပထားသည္။
No comments:
Post a Comment