ေရွ႕အခန္း၌ ျပခဲ့ေသာ အစီအစဥ္ျဖင့္ စုေတျပီးေနာက္ ကံအားေလ်ာ္စြာ ဘ၀သစ္၌ ပထမဆံုး စိတ္ ေစတသိက္ႏွင့္ ရုပ္မ်ား ျဖစ္ၾကေလသည္။ ထုိ ပထမဆံုး ျဖစ္ေသာ စိတ္ ေစတသိက္ရုပ္မ်ားကိုပင္ “ပဋိသေႏၶ” ျမန္မာလုိ “ပဋိသေႏၶ တည္ေနျခင္း”ဟု ေခၚသည္။ ထုိ ပဋိသေႏၶဟူေသာ ပါဠိစကား၌ ဘ၀ေဟာင္း အျပတ္တြင္ “ဆက္စပ္၍ ျဖစ္ျခင္း” ဟုဆိုလုိသည္။
ပဋိသေႏၶ ၄-မ်ိဳးထုိ ပဋိသေႏၶ စိတ္ ေစတသိက္ ရုပ္မ်ားသည္ ကံေၾကာင့္ ျဖစ္ရကား ကံအမ်ိဳးမ်ိဳးလုိက္၍ ၾသပပါတိက ပဋိသေႏၶ၊ သံေသဒဇ ပဋိေႏၶ၊ အ႑ဇ ပဋိသေႏၶ၊ ဇလာဗုဇ ပဋိသေႏၶဟု ၄-မ်ိဳး ျပား၏။
ခႏၶာကိုယ္ အထင္အရွားျဖစ္ေသာ ပဋိသေႏၶတည္း။ နတ္ ျဗဟၼာ ငရဲသူငရဲသား ျပိတၱာ အသူရကာယ္တုိ႔သည္ ဤ ဥပပါတ္ ပဋိသေႏၶ ေနရကား မိခင္၀မ္းတြင္း၌ ေအာင္းဖြယ္မလုိ။ ပဋိသေႏၶစိတ္ ေစတသိက္ရုပ္မ်ား ျဖစ္သည္ႏွင့္ တစ္ျပိဳင္နက္ သူတို႔ေနရမည့္ ဗိမာန္ ေတာ ေတာင္ ျမစ္ သမုဒၵရာ ကမ္း စေသာ အရပ္မ်ား၌ သူတို႔၏ နဂိုအရြယ္အတုိင္းပင္ ၾကီးၾကီးမားမား အထင္အရွားျဖစ္သည္။ ကမၻာဦးလူမ်ားလည္း ဤ ၾသပပါတိက ပဋိသေႏၶ ေနသူမ်ားပင္ျဖစ္သည္။ ဤ ၾသပပါတိက ပဋိသေႏၶကို “ဥပပါတ္ ပဋိသေႏၶ” ဟုလည္း ေခၚသည္။
ျငိတြယ္၍ ျဖစ္ေလာက္ေသာ အရပ္၌ ကပ္ျငိတြယ္တာ၍ ျဖစ္ရေသာ ပဋိသေႏၶတည္း။ ဤ သံေဒသဇ ပဋိသေႏၶ ေနရသူကား အလြန္ေသးငယ္ေသာ အရြယ္မွစ၍ တျဖည္းျဖည္း ၾကီးပြားရ၏။ ထုိ သံေသဒဇမ်ိဳးတြင္ ပိုး ေလာက္စေသာ သတၱ၀ါတို႔သည္ မစင္ပုပ္ ငါးပုပ္ စေသာ ပုပ္နံေသာ အရာ၀တၳဳမ်ား၀ယ္ ျငိတြယ္၍ ျဖစ္ၾကရသည္။ ပဒု၀တီမိဖုရားသည္ ပဒုမၼာၾကာပန္း၀ယ္ ျငိတြယ္၍ ျဖစ္ရ၏။ ေငြဠဳ၀တီမိဖုရားသည္ ၀ါးလံုးအတြင္း၀ယ္ ျငိတြယ္၍ ျဖစ္ရ၏။ ဘုရားကို စြပ္စြဲေေသာ “စိဥၥမာန”ဟု ေခၚေသာ စိဥၥမာန၀ိကာသည္ မန္က်ည္းပင္၀ယ္ ျငိတြယ္၍ ျဖစ္ရ၏။ ဤသို႔ စသည္ျဖင့္ သံေသဒဇ ပဋိသေႏၶေနေသာ သေႏၶသူ လူေတြ အေတာ္မ်ားစြာ ရွိေလသည္။
အ႑ဇ ပဋိသေႏၶ
အမိ၀မ္းတြင္း၀ယ္ ဥခြံ၌ ျဖစ္ရေသာ ၾကက္ ငွက္ စေသာ သတၱ၀ါတို႔သည္ အ႑ဇပဋိသေႏၶေနရေသာ သတၱ၀ါမ်ားတည္း။ ဇာတ္နိပါတ္ ရာဇ၀င္မ်ား၌ လူအခ်ိဳ႕လည္း နဂါးမႏွင့္ အေၾကာင္းပါ၍ အ႑ဇပဋိသေႏၶ တည္ေနျပီးလွ်င္ လူသတၱ၀ါ ဖြားျမင္ေၾကာင္းကို အဆိုရွိေလသည္။
အမိ၀မ္းတြင္းသားအိမ္၌ ျဖစ္ၾကရေသာ လူ ျမင္း ကြ်ဲ ႏြားစေသာ သတၱ၀ါတုိ႔သည္ ဇလာဗုဇပဋိသေႏၶ ေနေသာ သတၱ၀ါမ်ားတည္း။ ဘုမၼစိုး ရုကၡစိုး ဟု ေခၚရေသာ ေအာက္နတ္တို႔တြင္ အခ်ိဳ႕နတ္မ်ားလည္း ဇလာဗုဇပဋိသေႏၶေနရသည္။ (အ႑ဇႏွင့္ ဤ ဇလာဗုဇ ၂-ပါးကို ဂဗၻေသယ်က = ပဋိသေႏၶ ေနသူမ်ားဟုလည္း ေခၚ၏။ ဂဗၻ = အမိ၀မ္းတြင္း၌ + ေသယ်က = ကိန္းရသူ)
ပဋိသေႏၶေနျခင္း၏ အေၾကာင္း ၃-ပါး
သံေသဒဇ၊ ဥပပါတ္ ပဋိသေႏၶ ေနရသူတို႔သည္ မိဘႏွင့္ မစပ္ဘဲ မိမိတို႔ ကံသက္သက္ေၾကာင့္ ျဖစ္ရကား ပဋိသေႏၶေနရျခင္း အေၾကာင္ကို ရွာဖြယ္မလို။ ဂဗၻေသယ်က သတၱ၀ါတုိ႔မွာ အမိ၀မ္း၌ ျဖစ္ရေသာေၾကာင့္ “ဘယ္လို အေၾကာင္းစံုမွ အမိ၀မ္း၌ ကိန္းေအာင္းႏုိင္ၾကသနည္း”ဟု ေမးဖြယ္ရွိ၏။ အေျဖကား -
(၁) မိခင္ေလာင္း၏ ရာသီပန္း ပြင့္ျပီးခါစျဖစ္၍ သားအိမ္စင္ၾကယ္ျခင္း၊ (၂) မိဘေလာင္း ၂-ဦးတုိ႔ ေပ်ာ္ျမဴးေပါင္းသင္းျခင္း၊ (၃) သေႏၶတည္မည့္သူငယ္ေလာင္းက ဘ၀ေဟာင္းမွ စုေတျခင္း၊ ဤအေၾကာင္း ၃-ပါးစံုမွ ပဋိသေႏၶ တည္ေနႏုိင္သည္။ ဤအရာ၌ မိဘ ၂-ဦးတုိ႔ တစ္ၾကိမ္ တစ္ခါမွ် ေပ်ာ္ျမဴးလွ်င္ ၇-ရက္အတြင္း၊ သုိ႔မဟုတ္ ၁၅-ရက္အတြင္း သေႏၶတည္ခြင့္ရွိသည္ဟု က်မ္းစာတုိ႔၌ ဆုိၾကသည္။ ဤကား ယခုကာလ အမ်ားအျပား ျဖစ္ရေသာ ပဋိသေႏၶတည္ေနရုိးတည္း။
အရွင္ဇနကာဘိ၀ံသ ကိုယ္က်င့္အဘိဓမၼာစာအုပ္မွ ထုတ္ႏူတ္ေဖာ္ျပေပးထားပါသည္။
No comments:
Post a Comment