သတၱ၀ါတုိင္းတြင္ မိမိတုိ႔ သဘာ၀အေလ်ာက္ အားထားရာ၊ မွီခိုရာ ဆည္းကပ္ ကိုးကြယ္ရာကို ရွာရသည္ခ်ည္းျဖစ္၏။ အနာေရာဂါျဖစ္ေနေသာ လူနာအား ေဆး၀ါးကုသတတ္ေသာ ေဆးဆရာ၊ ဆရာ၀န္သည္ ထုိေရာဂါရွင္၏ အားထားရာ၊ မွီခိုရာ၊ ကိုးကြယ္ရာျဖစ္၏။ အတတ္ပညာသင္လုိေသာ တပည့္အတြက္ အတတ္ပညာ သင္ေပးရေသာ ဆရာသည္ ထုိတပည့္၏ အားထားရာ၊ မွီခိုရာ၊ ကိုးကြယ္ရာျဖစ္၏။ သံသရာေဘး ျငိမ္းေအးရန္အတြက္ သံသရာ ဒုကၡမွလြတ္ေအာင္ ညႊန္ျပေပးေသာ ဘုရား၊ တရား၊ သံဃာသည္ ထုိသံသရာေဘး ေအးလုိေသာပုဂၢိဳလ္၏ အားထားရာ၊ မွီခိုရာ၊ ကိုးကြယ္ရာျဖစ္၏။
ယင္းလုိ အားထားမူ၊ ကိုးကြယ္မူ ျပဳၾကရာတြင္ ေနရာဌာန အားေလ်ာ္စြာ မဟုတ္ေတာ့ဘဲ အခ်ိဳ႕တုိ႔မွာ လူနာအတြက္ အားကိုးရာ ေဆးဆရာကိုလႊတ္၍ အာရုံငါးပါးျဖင့္ ထိေတြ႕၍မရေသာ “နတ္” စသည္ကို ကိုးကြယ္မွီခိုသည္။ ဥစၥာပစၥည္း ရွာေဖြသူသည္ အေၾကာင္း အမ်ိဳးမ်ိဳးေၾကာင့္ ဥစၥာပစၥည္းမျပည့္စံု၊ ျပဳတုိင္ မျဖစ္က ဉာဏ္၀ီရိယ အားမကိုးဘဲ မည္သည့္ (ပဥၥာရုံ) အာရုံငါးပါးႏွင့္မွ် ထိ၍ေတြ႕၍ မရေသာ နတ္ပူေဇာ္မူ၊ နတ္တင္မူ၊ ကနားေပးမူ ျပဳၾကေလသည္။
ယင္းကိစၥတုိ႔ကား ကံ၊ ဉာဏ္၊ ၀ီရိယတုိ႔မွ လြန္ထြက္သြားေသာ အစြန္းေရာက္သူတုိ႔ျဖစ္ၾက၏။ ထုိသူတို႔သည္ (ကမၼႆကတသမၼာဒိ႒ိ) ကံႏွင့္ကံ၏ အက်ိဳးကိုပင္ ယံုၾကည္ေသာ အဆင့္တြင္ မရွိေတာ့ေခ်။ အျခားေသာ ကံ၊ ဉာဏ္၊ ၀ီရိယ ကိစၥတုိ႔ ေနရာတြင္ ေနရာယူ၍ ၀င္လာၾကေသာ ကိုးကြယ္ဆည္းကပ္မူမ်ားသည္ မိမိတုိ႔၏ သမၼာဒိ႒ိ အယူကိုပင္ ပ်က္ျပားေစႏုိင္ေသာ သေဘာမ်ား ျဖစ္ေလသည္။
ဥစၥာပစၥည္းရွာေဖြရာတြင္ ရွာတုိင္းမရ၍လည္းေကာင္း၊ ျပဳလုပ္တုိင္းမျဖစ္၍ လည္းေကာင္း၊ ပူေဆြးဒုကၡ ေရာက္ရျခင္းသည္ ထုိပစၥည္းအာရုံ ကာမဂုဏ္ ပင္ရင္းျဖစ္ေၾကာင္း ျမတ္စြာဘုရား ေဟာလိုရင္းျဖစ္သည္။ ထိုကိစၥမ်ိဳးတြင္ တစ္ခု အပါအ၀င္ျဖစ္ေသာ ပုဏၰားတစ္ေယာက္အေၾကာင္းကို ဓမၼပဒအ႒ကထာမွ ဆက္လက္တင္ျပေပးပါအံုးမည္။
ဆရာၾကီး ဦးၾကည္ (သစၥာဒီပက-မူလဓမၼာစရိယ) မဟာဒုကၡကၡႏၶသုတ္ အဖြင့္စာအုပ္မွ ျပန္လည္ထုတ္ႏုတ္ ေဖာ္ျပေပးထားပါသည္။
No comments:
Post a Comment