သူတစ္ပါး၏ ကုသိုလ္ေကာင္းမူ ကိစၥကို ကူညီ၍ ျပဳလုပ္ျခင္းသည္ “ေ၀ယ်ာ၀စၥ” မည္၏။ ထုိ႔ေၾကာင့္ သူတစ္ပါး အလွဴဒါနျပဳေသာအခါ မိမိကလည္း စိတ္ပါလက္ပါႏွင့္ အလွဴရွင္၏ စိတ္ၾကည္လင္ေအာင္၊ သက္သာေအာင္၊ အလွဴမွာ တင့္တင့္တယ္တယ္ျဖစ္ေအာင္ သေဘာထား၍ ကူညီရမည္။ မက်န္းမမာသူ အိုမင္းသူ၊ က်န္းမာေသာ္လည္း အႏုိင္မနင္းျဖင့္ ထမ္းပိုးေနရသူ၊ က်န္းမာ၍ ႏုိင္နင္းေသာ္လည္း မိဘ၊ မိမိထက္ ၾကီးေသာ ေဆြမ်ိဳး မိတ္ေဆြစသူ၏ (အကုသိုလ္ႏွင့္ မသက္ဆုိင္ေသာ) ကိစၥၾကီးငယ္ကို ကူညီ၍ ရြက္ေဆာင္ျခင္းလည္း ေ၀ယ်ာ၀စၥ ကုသိုလ္ပင္တည္း။
ဤေ၀ယ်ာ၀စၥ ကုသိုလ္သည္ စိတ္ထားတတ္သူတုိ႔မွာ တခ်ိဳ႕အလွဴရွင္ထက္ပင္ အက်ိဳးမ်ားပါေသး၏။ အရွင္ကုမာရကႆပ၏ တရားေတာ္ေၾကာင့္ မိစၦာဒိ႒ိ အျဖစ္မွ ကြ်တ္လြတ္ေသာ “ပါယာသိ”မည္ေသာ ဘုရင္ခံသည္ အျမဲမျပတ္လွဴဒါန္းေနေသာ္လည္း ကိုယ္တုိင္မျပဳဘဲ “ဥတၱရ” မည္ေသာ လုလင္တစ္ေယာက္ကို မိမိကုိယ္စား လွဴဖုိ႔ရန္ လႊဲအပ္ထားသည္။ ဥတၱရ လုုလင္ကား သူမ်ားပစၥည္းျဖင့္ လွဴဒါန္းရေသာ္လည္း အလြန္စိတ္ပါလက္ပါ ေကာင္းမြန္စြာ စီစဥ္၍ လွဴဒါန္းသည္။ ထုိအလွဴရွင္ႏွင့္ ေ၀ယ်ာ၀စၥျပဳေသာ လုလင္တုိ႔ စုေတေသာအခါ အလွဴ႕ရွင္မွာ ေအာက္စတုမဟာရာဇ္ဘံုသာ ျဖစ္၍ ဥတၱရ လုလင္ကား ထုိေ၀ယ်ာ၀စၥေၾကာင့္ အထက္တန္းက်ေသာ တာ၀တိ ံသာ၌ ျဖစ္ရသည္။
အရွင္ဇနကာဘိ၀ံသ ကိုယ္က်င့္အဘိဓမၼာစာအုပ္မွ ထုတ္ႏူတ္ေဖာ္ျပေပးထားပါသည္။
No comments:
Post a Comment