မိဘတုိ႔သည္ မိမိတို႔ ရင္ေသြးမ်ား စကားမေျပာတတ္မီကပင္ သင္ျပေပးခဲ့ၾကရ၏။ သြားပံု၊ လာပံု၊ လမ္းေလွ်ာက္ပံု၊ ဦးေတာ္လုပ္ပံု၊ အေမအေဖေခၚပံုမွအစ အရြယ္အလုိက္ ေျပာဆုိျပဳမႈပံုမ်ားကို ဘာမွ် လုိေလေသးမရွိ၊ အကြက္ေစ့ေအာင္ သင္ျပေပးခဲ့ၾကရသျဖင့္ မိဘႏွစ္ပါးကို “လက္ဦးဆရာ”ဟုပင္ ျမတ္စြာဘုရား ေဟာေတာ္မႈထားသည္။
သားသမီးမ်ား အိမ္ေထာင္က်သြားၾကေသာ္လည္း အိမ္ခြဲရန္မလုိလား၊ မိဘရုိးရာ အလုပ္အကိုင္မ်ားကို လုပ္တတ္ေအာင္၊ အရင္းအႏွီးစုေဆာင္းမိေအာင္ မိမိတုိ႔ႏွင့္အတူ ထားကာ ေသသည့္ေန႔အထိ သင္ျပေပးသြားၾကေလသည္။
ၾကက္သားေပါက္ကေလမ်ားကို မိခင္ၾကက္မၾကီးသည္ မိမိေတာင္ပံႏွစ္ဘက္ျဖင့္ ေထြးပိုက္ကာ အျမဲတမ္း မိခင္ေမတၱာမ်ား မြမ္းထံုေပးသကဲ့သို႔ ရွိေပသည္။ ၾကက္မၾကီးသည္ မိမိၾကက္သားငယ္မ်ားအာ ပ်ံတတ္၊ ေျပးတတ္၊ ရန္သူကို၊ ေရွာင္တတ္၊ ယက္၍ အစာရွာတတ္ေအာင္လည္း သင္ျပေပး၏။ မိဘတုိ႔ေမတၱာကား ၾကီးမားလွေပ၏။
No comments:
Post a Comment