ေဗာဇၥ်ဂၤသုတ္ေတာ္၀တၳဳျဖစ္စဥ္ ပါဠိေတာ္ အနက္ အက်ိဳးသြား

ေဗာဇၥ်ဂၤသုတ္ေတာ္ ၀တၳဳျဖစ္စဥ္
တစ္ရံေရာအခါ တန္ခိုးျပင္းထန္ လက္၀ဲေတာ္ရံ ရွင္မဟာေမာဂၢလႅာန္ ကိုယ္ေတာ္ျမတ္ နာမက်န္း ျဖစ္လတ္ေလသည္။ ဟူးရားအေက်ာ္ သမားေတာ္မ်ား၏ ေဆး၀ါးမ်ား ေသာက္သံုး ပါေသာ္လည္း ေရာဂါေ၀ဒနာ မသက္သာေခ်။

ထုိအခါ ရွင္ေတာ္ျမတ္ဘုရား ၾကြေရာက္ေတာ္မူလာျပီး ေဗာဇၥ်င္ခုႏွစ္ပါး တရားမႏၱန္ပရိတ္ေတာ္ကို ေဟာေဖာ္ ခ်ီးျမွင့္ေတာ္မူရာ ရွင္မဟာေမာဂၢလႅာန္ မေထရ္မွာ ေရာဂါေ၀ဒနာမွ လြတ္ကင္း က်န္းမာျခင္းသို႔ ေရာက္ေလရာ ထုိအခါမွစ၍ ေဗာဇၥ်င္သုတ္ေတာ္ ျဖစ္ေပၚထင္ရွား ပြားမ်ား ရြတ္ဆုိခဲ့ၾကပါသတည္း။


၁၀။ ေဗာဇၥ်ဂၤသုတ္ေတာ္ပါဠိ
၁၃၅။ သံသာေရ သံသရႏာၱနံ၊ 
သဗၺ-ဒုကၡ ၀ိနာသေန။
သတၱ-ဓေမၼစ ေဗာဇၥ်ေဂၤ၊ 
မာရ-ေသနာ ပမဒၵေန။

၁၃၆။ ဗုဇၥိ်တြာ ေယ စိေမ သတၱာ၊ 
တိဘ၀ါ မုတၱ ကုတၱမာ၊
အဇာတိ မဇရာ ဗ်ာဓိ ံ၊ 
အ-မတံ နိဗၻယံ ဂတာ။

၁၃၇။ ဧ၀မာဒိ ဂုဏူေပတံ၊ 
အေနက ဂုဏ သဂၤဟံ။
ၾသသဓဥၥ ဣမံ မႏံ ၱ၊ 
ေဗာဇၥ်ဂၤဥၥ ဘဏာမ ေဟ။

၁၃၈။ ေဗာဇၥ်ေဂၤါ သတိ-သခၤါေတာ၊
ဓမၼာနံ ၀ိစေယာ တထာ။
၀ီရိယံ ပီတိ ပႆဒၶိ၊
ေဗာဇၥ်ဂၤါ စ တထာပေရ။

၁၃၉။ သမာဓုေပကၡာ ေဗာဇၥ်ဂၤါ၊
သေတၱ ေတ သဗၺဒႆိနာ။
မုနိနာ သမၼ-ဒကၡာတာ၊
ဘာ၀ိတာ ဗဟုလီ-ကတာ။

၁၄၀။ သံ၀တၱႏိ ၱ အဘိညာယ၊ 
နိဗၺာနယ စ ေဗာဓိယာ၊
ဧေတန သစၥ-၀ဇၨန၊ 
ေသာတၳိ ေတ ေဟာတု သဗၺဒါ။

၁၄၁။ ဧကသိၼ ံ သမေယ နာေထာ၊ 
ေမာဂၢလႅာနဥၥ ကႆပံ။
ဂိလာေန ဒုကၡိေတ ဒိသြာ၊ 
ေဗာဇၥ်ေဂၤ သတၱ ေဒသယိ။

၁၄၂။ ေတ စ တံ အဘိနႏိၵတြာ၊ 
ေရာဂါမုစၥိ ံ သု တခၤေဏ။
ဧေတန သစၥ-၀ေဇၨန၊ 
ေသာတၳိ ေတ ေဟာတု သဗၺဒါ။

၁၄၃။ ဧကဒါ ဓမၼ-ရာဇာပိ၊ 
ေဂလေညနာ ဘိပီဠိေတာ။
စုႏၵတၳေရန တံ ေယ၀၊ 
ဘဏာေပတြာန သာဒရံ၊

၁၄၄။ သေမၼာဒိတြာန အာဗာဓာ၊
တမွာ ၀ု႒ာသိ ဌာနေသာ။
ဧေတန သစၥ-၀ေဇၨန၊
ေသာတၳိ ေတ ေဟာတု သဗၺဒါ။

၁၄၅။ မဟီနာ ေတ စ အာဗာဓာ၊ 
တိဏၰႏၷမၸိ မေဟသိနံ။
မဂၢ-ဟတာ ကိေလသာ ၀။
ပတၱာ ႏုပၸတၱိ ဓမၼတံ။
ဧေတန သစၥ-၀ေဇၨန 
ေသာတၳိ ေတ ေဟာတု သဗၺဒါ။

ေဗာဇၥ်ဂၤသုတၱံ နိ႒ိတံ။


၁၀။ ေဗာဇၥ်ဂၤသုတ္ အနက္

၁၃၅။ သံသာေရ၊ သံသရာ၌။ သံသရႏာၱနံ၊ က်င္လည္ကုန္ေသာ သူတုိ႔၏။ သဗၺဒုကၡ ၀ိနာေသန၊ ခပ္သိမ္းေသာ ဆင္းရဲကို ေဖ်ာက္တတ္ကုန္ထေသာ။ မာရ-ေသနာပမဒၵေန၊ ကိေလသာ ဟူေသာ မာရ္စစ္သည္ကို ႏွိပ္စက္တတ္ကုန္ထေသာ။ သတၱ၊ ခုႏွစ္ပါးကုန္ေသာ။ ေဗာဇၥ်ေဂၤ၊ အရဟတၱမဂ္၏ အဂၤါျဖစ္ကုန္ထေသာ။

၁၃၆။ ေယဣေမဓေမၼ၊ အၾကင္တရားတို႔ကို။ ဗုဇၥ်ိတြာန၊ သိ၍သာလွ်င္။ သတၱာ၊ သတၱ၀ါတုိ႔သည္။ တိဘ၀ါ၊ သံုးပါးေသာဘ၀မွ။ မုတၱကာ၊ ကင္းလြန္ကုန္၏။ ဥတၱာမာ၊ ျမတ္ကုန္၏။ အဇာတိ ံ၊ ပဋိသေႏၶေနျခင္း မရွိထေသာ။ အဇာရံ၊ အုိျခင္း မရွိထေသာ၊ အဗ်ာဓိ ံ၊ နာျခင္း မရွိေသာ။ နိဗၻယံ၊ ေဘးလည္း မရွိထေသာ။ အမတံ၊ ေသျခင္းမရွိေသာ နိဗၺာန္သို႔။ ဂတာ၊ ေရာက္ကုန္၏။

၁၃၇။ ဧ၀မာဒီဂုဏူေပတံ၊ ဤသို႔အစရွိေသာ ေက်းဇူးတုိ႔ႏွင့္ ျပည့္စံုထေသာ။ အေနက ဂုဏ သဂၤဟံ၊ မ်ားေသာ ေက်းဇူးတို႔ကိုလည္း တကြယူရာျဖစ္ထေသာ။ ၾသသဓဥၥ၊ ေဆးလည္းျဖစ္ထေသာ။ မႏၱဥၥ၊ မႏၱရားလည္း ျဖစ္ထေသာ။ ဣမံေဗာဇၥ်ဂၤဥၥ၊ ဤေဗာဇၥ်င္ကိုလည္း။ ေဟ၊ အရွင္သူေတာ္ေကာင္းတုိ႔။ မယံ၊ ငါတုိ႔သည္။ ဘဏာမ၊ ရြတ္ၾကကုန္အံ့။

၁၃၈။ သတိသခၤါေတာ၊ သတိ ဟူ၍ ဆိုအပ္ေသာ။ ေဗာဇၥ်ေဂၤါစ၊ သေမၺာဇၥ်င္ လည္းေကာင္း။ ၀ီရိယဥၥ၊ ၀ီရိယသေမၺာဇၥ်င္လည္းေကာင္း။ ဓမၼာနံ၀ိစေယာစ၊ ဓမၼ၀ိယသေမၺာဇၥ်င္လည္းေကာင္း။ ၀ီရိယဥၥ၊ ၀ီရိယသေမၺာဇၥ်င္လည္းေကာင္း။ ပီတိစ၊ ပီတိသေမၺာဇၥ်င္လည္းေကာင္း။ ပႆဒၶိစ၊ ပႆဒၶိသေမၺဇၥ်င္ လည္းေကာင္း။ တထာ၊ ထုိျမိဳ႕။ အပေရ၊ တစ္ပါးကုန္ေသာ။

၁၃၉။ သမာဓုေပကၡာ၊ သမာဓိ, ဥေပကၡာ ျဖစ္ကုန္ေသာ။ ေဗာဇၥ်ဂၤါစ၊ သေမၺာဇၥ်င္တုိ႔ လည္းေကာင္း။ သတၱဳ ခုႏွစ္ပါးကုန္ေသာ။ ဧေတေဗာဇၥ်ဂၤါ၊ ထုိသေမၼာဇၥ်င္တုိ႔ကို။ သဗၺဒႆိနာ၊ ခပ္သိမ္းေသာ တရားတုိ႔ကို ျမင္ေတာ္မူတတ္ေသာ။ မုနိနာ၊ ျမတ္စြာဘုရားသည္။ သမၼာ၊ ေကာင္းေသာ အျပားျဖင့္။ အကၡာတာ၊ ေဟာေတာ္မူအပ္ကုန္၏။ ဘာ၀ိတာ၊ ပြားေစအပ္ကုန္၏။ ဗဟုလိကတာ၊ အၾကိမ္မ်ားစြာ ျပဳအပ္ကုန္၏။

၁၄၀။ အဘိညာယ၊ ေရွးရူ သိအပ္ေသာ တရားတို႔ကို သိျခင္းအက်ိဳးငွာလည္းေကာင္း။ နိဗၺာနာယာစ၊ ကိေလသာျငိမ္းျခင္းအက်ိဳးငွာလည္းေကာင္း။ ေဗာဓိယာစ၊ အရဟတၱမဂ္ဉာဏ္ အက်ိဳးငွာ လည္းေကာင္း။ သံ၀တၱိႏိၱ၊ ျဖစ္ကုန္၏။ ဧေတနသစၥ၀ေဇၨန၊ ထုိသို႔ မွန္ေသာ စကားကို ဆုိသျဖင့္။ သဗၺဒါ၊ ခပ္သိမ္းေသာ အခါ၌။ ေတ၊ သင္၏။ ေသာတၳိ၊ စီးပြားခ်မ္းသာသည္။ ေဟာတု၊ ျဖစ္ေစသတည္း။

၁၄၁။ ဧကသၼိ ံ၊ တစ္ပါးေသာ။ သမေယ၊ အခါ၌။ နာေထာ၊ ျမတ္စြာဘုရားသည္။ ေမာဂၢလာ နဥၥ၊ ေမာဂၢလာန္ေထရ္ကိုလည္းေကာင္း။ ကႆပဥၥ၊ ကႆပမေထရ္ကိုလည္းေကာင္း။ ဂိလာေန၊ နာကုန္ေသာ။ ဒုကၡိေတ၊ ဆင္းရဲကုန္ေသာ။ ေတ၊ ထိုမေထရ္တုိ႔ကို။ ဒိသြာ၊ ျမင္၍။ သတၱ၊ ခုႏွစ္ပါးကုန္ေသာ ေဗာဇၥ်ေဂၤ၊ ေဗာဇၥ်င္တုိ႔ကို။ အေဒသယိ၊ ေဟာေတာ္မူ၏။

၁၄၂။ ေတစ၊ ထုိမေထရ္တုိ႔သည္လည္း။ တံ၊ ထုိေဟာေတာ္မူေသာ ေဗာဇၥ်င္တရားေတာ္ကို။ အဘိနႏၵိတြာ၊ အလြန္ႏွစ္လို၍။ တခၤေဏ၊ ထုိခဏ၌။ ေရာဂါ၊ အနာမွ။ မုစၥိ ံသု၊ လြတ္ကုန္၏။ ဧေတန သစၥ၀ေဇၨန၊ ထုိသို႔ မွန္ေသာ စကားကို ဆုိသျဖင့္။ သဗၺဒါ၊ ခပ္သိမ္းေသာ အခါ၌။ ေတ၊ သင္၏။ ေသာတၳိ၊ စီးပြားခ်မ္းသာသည္။ ေဟာတု၊ ျဖစ္ေစသတည္း။

၁၄၃။ ဧကဒါ၊ တစ္ပါးေသာ အခါ၌။ ဓမၼ-ရာဇာပိ၊ တရားမင္းဘုရားသည္လည္း။ ေဂေလေညန၊ အနာသည္။ အဘိပိဠိေတာ၊ လြန္စြာ ႏွိပ္စက္အပ္သည္ျဖစ္၍။ စုႏၵေတၳေရန၊ စုႏၵမေထရ္ကို။ တံေယာ၀၊ ထုိေဗာဇၥ်င္ခုႏွစ္ပါးတရားကိုသာလွ်င္။ သာဒရံ၊ ရိုေသျခင္းႏွင့္တကြ။ ဘဏာေပတြာန၊ ေဟာေစလတ္၍။

၁၄၄။ သေမၼာဒိတြာန၊ ႏွစ္လိုေတာ္မူ၍။ ဌာနေသာ၊ ေဟာေသာခဏ၌။ တမွာအာဗာဓာ၊ ထုိအနာမွ။ ၀ု႒ာသိ၊ ထေတာ္မူ၏။ ဧေတန သစၥ၀ေဇၨန၊ ထုိသို႔ မွန္ေသာ စကားကို ဆုိသျဖင့္။ သဗၺဒါ၊ ခပ္သိမ္းေသာအခါ၌။ ေတ၊ သင္၏။ ေသာတၳိ၊ စီးပြားခ်မ္းသာသည္။ ေဟာတု၊ ျဖစ္ေစသတည္း။

၁၄၅။ တိဏၰႏၷမိၸ၊ သံုးပါးလည္းျဖစ္ကုန္ထေသာ။ မေဟသီႏွံ၊ မဟာကႆပ မေထရ္, ေမာဂၢလာန္မေထရ္, ျမတ္စြာဘုရား တို႔အား၊ ေတအာဗာဓာစ၊ ထုိအနာတုိ႔ သည္လည္း။ ပဟိနာ၊ ေပ်ာက္ကုန္၏။ မဂၢ-ဟတာကိေလသာ၀ါ၊ မဂ္ျဖင့္ပယ္အပ္ေသာ ကိေလသာတုိ႔ကဲ့သို႔။ အႏုပၸတၱိဓမၼတံ။ တစ္ဖန္မျဖစ္ေကာင္းေသာ သေဘာသို႔။ ပတၱာဧ၀၊ ေရာက္ကုန္သည္သာတည္း။ ဧေတန သစၥ၀ေဇၨန၊ ထုိသို႔ မွန္ေသာစကားကို ဆုိသျဖင့္။ သဗၺဒါ၊ ခပ္သိမ္းေသာအခါ၌။ ေတ၊ သင္၏။ ေသာတၳိ၊ စီးပြားခ်မ္းသာသည္။ ေဟာတု၊ ျဖစ္ေစသတည္း။ဒ

ေဗာဇၥ်ဂၤသုတၱံ၊ ေဗာဇၥ်င္သုတ္ပရိတ္ေတာ္သည္။

နိ႒ိတံ၊ ျပီးျပီ။




ေဗာဇၥ်ဂၤသုတ္ေတာ္ ရြတ္ဖတ္ျခင္း၏အက်ိဳး
ဤ ေဗာဇၥ်ဂၤသုတ္ေတာ္ကို ေန႔စဥ္ရြတ္ဖတ္ ပြားမ်ားျခင္းျဖင့္ ေရာဂါဆုိး၊ ေ၀ဒနာဆိုးမ်ား မကပ္ျငိႏုိင္ပဲ ေပ်ာက္ကင္းခ်မ္းသာေစႏုိင္သည္။ ေရာဂါ ေ၀ဒနာက်ေရာက္ေနသူမ်ားအတြက္ ဌာန္ကရုိဏ္းက် ပီပီသသ ရြတ္ေပးပါက ေရာဂါေပ်ာက္ ခ်မ္းသာျခင္းသို႔ မုခ်ေရာက္ရွိပါလိမ့္မည္။


အထက္ေဖာ္ျပပါ ရတနသုတ္ေတာ္ပါဠိေတာ္ကို ရြတ္ဖတ္ရန္ အသံထြက္ႏွင့္ စာလံုးေပါင္းမ်ား အခက္ခဲရွိေနပါက ေအာက္တြင္ေဖာ္ျပထားေသာ လင့္ခ္ေလးကေန တစ္ဆင့္ မိမိရွာေဖြလုိေသာစာလံုး အကၡရာစဥ္အလုိက္ သြားေရာက္ရွာေဖြ ေလ့လာ ဖတ္ရူႏုိင္ပါတယ္ရွင္။

ပါဠိပါဌ္ဆင့္ အသံထြက္ ရြတ္ဖတ္ပံု အညႊန္း

ကိုးကား

သစၥာမ႑ိဳင္ ဆယ္ေစာင္တြဲစာအုပ္

ပါဠိဆရာၾကီးဦးေအာင္တင္ ဗုဒၶပရိတ္ေတာ္ႏွင့္ အႏၱရာယ္ကင္း ဂါထာေပါင္းခ်ဳပ္စာအုပ္