၁။ နူတ္လွ်င္ခ်ိဳျငား၊ သွ်ိဳတစ္ပါးဟု၊ စကားလူတြင္၊ ျပဲ႕ျပဲ႕ထင္၏။
၂။ တင့္တယ္ဆင္း၀ါ၊ လွတံုပါလည္း၊ ပညာမဲ့မႈ၊ ေလာကီလူ၀ယ္၊ နည္းတူပံုေဆာင္၊ ရနံ႕ေရွာင္သာ၊ အေရာင္ရွိဆန္း၊ ေပါက္ပြင့္ပန္းႏွင့္ သဖန္းသီးမွည့္၊ ဆုိႏူိင္ရွည့္ေလာ့၊ ကိုယ္၏ရုပ္၀ါ၊ မလွပါလည္း၊ လိမၼာသိၾကား၊ ရွိတံုျငားက၊ ခ်ယားပြင့္ေသး၊ ၾကိဳင္ၾကိဳင္ေမြးႏွင့္၊ နက္ေလးရသာ၊ ဂုဏ္ၾသဇာေၾကာင့္၊ စာငွားမျငီး၊ ပိႏၷဲသီးသို႔၊ ေျမွာက္ခ်ီအားရ၊ ႏွစ္လုိၾက၏။
၃။ ေဆြျမတ္မ်ိဳးၾကီး၊ သမီးျဖစ္လ်က္၊ ေရာက္ယက္ယက္လ်င္၊ ေၾကာက္ရွက္သေရ၊ မေစာင့္ေခ်မႈ၊ အေလအဖ်င္း၊ ရုိင္းစုသြင္း၍၊ စာရင္းဦးခ်၊ ကဲ့ရဲ႕ၾကလိမ့္။
၄။ သားေရႊဥ၊ မ်က္ရူေၾကးမံု၊ သက္လံုးပံုကို၊ တူစံုမိဘ၊ ၀ိေသသျဖင့္၊ ဆံုးမဆုိမည္၊ ေမာင္နားလည္ေလာ့။ ခ်စ္ၾကည္ေသာအား၊ ရင္ခြင္ထား၍၊ ကစားလုိရာ၊ ေပ်ာ္ပါးစြာလွ်င္၊ အိမ္မွာသို႔ပင္၊ ေနေစခ်င္လည္း၊ မယ့္ေရႊရင္ႏွစ္၊ ေယာက္်ားျဖစ္လ်က္၊ စင္စစ္စြဲမွတ္၊ အတတ္ပညာ၊ မရွိပါက၊ ရုပ္မွာမေတာ္၊ ဂုဏ္ညူိးေလ်ာ္သား၊ ေလွေလွာ္၀န္ထမ္း၊ အမႈၾကမ္းကို၊ ၾကိဳးပမ္းေဆာင္ရြက္၊ အသက္ေမြးတတ္၊ ရွိတုိ႔တတ္၏၊ စြဲမွတ္ပညာ၊ ၀ိဇၨာ သိပၸ၊ တတ္စြမ္းကမႈ၊ ဓနဥစၥာ၊ ရတနာကို၊ ရွာ္လည္းရလြယ္၊ ျပည့္စံုၾကြယ္ ၏၊ တင့္တယ္ေလ်ာက္ပတ္ သက္ေမြးျမတ္၏။ မွတ္ေလာ့ေစ့ေစ့၊ သုိ႔ျဖစ္၍လွ်င္၊ ေလာက္ေလြ႕ပညာ၊ တတ္လိမၼာေအာင္၊ ဆရာေကာင္းထံ၊ နည္းနာခံ၍၊ သင္အံေလ့လာ၊ ၾကိဳးစားရာသည္၊ ရတနာမ်က္ရူ သားေရႊဥ။
No comments:
Post a Comment