(၃) သခၤါရေလာက

ျဖစ္တတ္၊ ပ်က္တတ္ေသာ သေဘာရွိသည္ျဖစ္၍ ဘံုသံုးပါး၌ ျဖစ္ေသာ (ေတဘူမက) ရုပ္နာမ္တရားတုိ႔သည္ သခၤါရေလာက မည္၏။

သခၤါရေလာက (၁) ပါး
သတၱ၀ါအားလံုးတုိ႔ တည္ေနမူ အသက္ရွင္မူ၏ အေၾကာင္းျဖစ္ေသာ အာဟာရ (အေၾကာင္း) တရားတစ္ပါး။

သခၤါရေလာက (၂) ပါး
(၁) ဘံုသံုးပါး၌ျဖစ္ေသာ ေလာကီစိတ္ ၈၁-ပါး၊ ေစတသိက္ ၅၂-ပါး၊ ဟူေသာ နာမ္တရား။

(၂) ေဖာက္ျပန္တတ္ေသာ သေဘာရွိသည့္ ရုပ္ ၂၈-ပါးဟူေသာ ရုပ္တရား အားျဖင့္ နာမ္၊ ရုပ္ ႏွစ္ပါး။

သခၤါရေလာက (၃) ပါး
(၁) ႏွစ္သက္ဖြယ္ေသာ အာရုံကို ခံစားျခင္းသေဘာရွိေသာ ေသာမနႆ ေ၀ဒနာ တစ္ပါး၊

(၂) မႏွစ္သက္ဖြယ္ေသာ အာရုံကို ခံစားျခင္းသေဘာရွိေသာ ေဒါမနႆ ေ၀ဒနာ တစ္ပါး၊

(၃) အလယ္အလတ္ (တည့္မတ္သမူလ်စ္လ်ဴရူေသာ) ခံစားျခင္း သေဘာရွိေသာ ဥေပကၡာေ၀ဒ၏နာ တစ္ပါး - အားျဖင့္ ေ၀၏နာ (၃) ပါး။

သခၤါရေလာက (၄) ပါး
(၁) အလုတ္အေလြးျပဳ စားမ်ိဳအပ္ေသာ အစာအာဟာရတစ္ပါး၊

(၂) အာရုံကို ေတြ႕ထိတတ္ေသာ ဖႆအာဟာရတစ္ပါး၊

(၃) စိတ္ကို ေစ့ေဆာ္ တုိက္တြန္းတတ္ေသာ မေနာသေဥၥတနာ အာဟာရ တစ္ပါး၊

(၄) အာရုံကို အထူးသိတတ္ေသာ ၀ိဉာဏ္အာဟာရ တစ္ပါး - အားျဖင့္ အာဟာရ (၄) ပါး။

သခၤါရေလာက (၅) ပါး
(၁) ေဖာက္ျပန္တတ္ေသာ ရုပ္အစု ရူပုပါဒါနကၡႏၶာတစ္ပါး၊

(၂) ခံစားမူအစု ေ၀ဒႏုဒါနကၡႏၶာတစ္ပါး၊

(၃) ေလာကီမွတ္သားမူအစု သညုပါဒါနကၡႏၶာတစ္ပါး၊

(၄) ေလာကီျပဳျပင္မူ စီရင္မူအစု သခၤါရုပါဒါနကၡႏၶာတစ္ပါး၊

( ၅) ေလာကီသိမူ (စိတ္) အစု ၀ိညာဏုပါဒါနကၡႏၶာတစ္ပါး - အားျဖင့္ ဥပါဒါနကၡႏၶာ ၅-ပါး။

သခၤါရေလာက (၆) ပါး
(၁) ျမင္သိစိတ္ (စကၡဳ၀ိညာဥ္) ျဖစ္ရာ မ်က္စိအၾကည္ စကၡာယတန တစ္ပါး။

(၂) ၾကားသိစိတ္ (ေသာတ၀ိညာဥ္) ျဖစ္ရာ နားအၾကည္ ေသာတာယတန တစ္ပါး၊

(၃) နံသိစိတ္ (ဃာန၀ိညာဥ္) ျဖစ္ရာ ႏွာေခါင္း အၾကည္ ဃာနာယတန တစ္ပါး၊

(၄) လ်က္သိစိတ္ (ဇိ၀ွာ၀ိညာဥ္) ျဖစ္ရာ လွ်ာအၾကည္ ဇိ၀ွာယတနတစ္ပါး၊

(၅) ထိသိစိတ္ (ကာယ၀ိညာဥ္) ျဖစ္ရာ ကိုယ္အၾကည္ ကာယာယတနတစ္ပါး - အားျဖင့္ အဇၥ်တၱိက(အတြင္း) အာယတန ၆-ပါး။

ဤဆုိအပ္ခဲ့ျပီးေသာ တရားမ်ားႏွင့္ ခႏၶာ (၅)ပါး၊ အာယတန (၁၂)ပါး၊ ဓာတ္ (၁၈)ပါး၊ ပဋိစၥသမုပၸါဒ္ အဂၤါ ၁၂-ပါး စေသာ ေတဘူမက ရုပ္နာမ္ တရားတို႔ကို သခၤါရေလာကဟု ေခၚသည္။

ျပည္ေထာင္စု ျမန္မာႏုိင္ငံေတာ္အစိုးရ သာသနာေရး၀န္ၾကီးဌာန ဗုဒၶဘာသာတရားေတာ္ (အဆင့္ျမင့္) စာအုပ္မွ ထုတ္ႏူတ္ေဖာ္ျပသည္။