(၈) ေလာကသမၼဳတိ အပၸဟာန = ေလာက၌ သမၼဳတိသစၥာကို မပယ္ႏုိင္ပံု

သမၼဳတိသစၥာ၊ ပရမတၳသစၥာႏွစ္ပါးတြင္ သမၼဳတိသစၥာသည္ ပရမတၱအားျဖင့္ ထင္ရွားမရွိေသာေၾကာင့္ အ၀ိဇၨမာန ပညတ္ မည္၏၊ ပရမတၱ သဘာ၀အားျဖင့္ ထင္ရွားမရွိေသာ္လည္း အမွတ္တရားပင္ျဖစ္၏။

ျမတ္စြာဘုရားသည္ အနတၱ၀ါဒီ ပုဂၢိဳလ္ျဖစ္ေသာ္လည္း လူတုိ႔၏ အသံုးအႏူန္း ေ၀ါဟာရ ပညတ္မ်ားကို အတည္ျပဳေဟာၾကားေတာ္မူ၏၊ ထုိသို႔ ေဟာၾကားမွလည္း သတၱ၀ါမ်ား သေဘာေပါက္နားလည္ၾကမည္ ျဖစ္ေပသည္။ ဘ၀ျပႆနာႏွင့္ အယူ၀ါဒ ေနရာမွာလည္း ျမင္လာေပမည္။

အကယ္၍ သမၼဳတိသစၥာကို ပယ္လုိက္ပါက မည္သည့္ပညာရွင္မွ် ေလာကၾကီးကို တုိးပြားေအာင္ တည္ေထာင္ႏုိင္မည္ မဟုတ္ေပ။ အမိ၊ အဖ၊ ဆရာသမား၊ သားသမီး၊ ေမာင္ႏွမ၊ မိန္းမ ေယာက္်ားစသည္မ်ား မရွိေတာ့သျဖင့္ ေလာကၾကီး တစ္ခုလံုး စည္းမဲ့ကမ္းမဲ့ ပရမ္းပတာ ေလာကၾကီး ျဖစ္သြားႏုိင္၏၊ သီလရွိေသာ ပုဂၢိဳလ္၊ သီလမဲ့ေသာ ပုဂၢိဳလ္၊ ယုတ္မာေသာ ပုဂၢိဳလ္၊ ျမင့္ျမတ္ေသာ ပုဂၢိဳလ္စသည္ျဖင့္ အယုတ္၊ အလတ္၊ အျမတ္ ျခားနားမူလည္း မရွိႏိုင္ေတာ့ေပ၊ မိဘ ဆရာသမားတုိ႔အား ေက်းဇူးဆပ္ရျခင္း၊ ရိုေသေလးစားျခင္း၊ ေကြ်းေမြးေစာင့္ေရွာက္ရျခင္း၊ လွဴဒါန္းေပးကမ္းရျခင္း၊ သီလေဆာက္တည္ျခင္း၊ သမထ ဘာ၀နာ အားထုတ္ရျခင္း စသည္တုိ႔လည္း မရွိႏုိင္ေတာ့ေခ်။

သမၼဳတိသစၥာသည္ ေလာကၾကီးတ္စခုလံုးကို စည္းမဲ့ကမ္းမဲ့ တိရစၦာန္ေလာကၾကီး ျဖစ္မသြားေအာင္ ထိန္းသိမ္းထားႏုိင္သည့္အျပင္ ျငိမ္းခ်မ္းသာယာေသာ ေလာကၾကီးျဖစ္ေအာင္ ဖန္တီးေပးႏုိင္၏၊ ေက်းဇူးဆပ္ျခင္း(ကတညုတမဂၤလာ)၊ ရုိေသေလးစားျခင္း(ဂါရ၀မဂၤလာ)၊ ေကြ်းေမြးေစာင့္ေရွာက္ျခင္း၊ လွဴဒါန္းေပးကမ္းျခင္း၊ သီလေဆာက္တည္ျခင္း၊ သမထ ဘာ၀နာ အားထုတ္ျခင္း စသည့္ ကုသိုလ္တရားမ်ားလည္း ျဖစ္ေပၚလာႏုိင္၏။

ဤသို႔သမၼဳတိသစၥာေခၚ ပညတ္တရားသည္ ေလာကီနယ္၌ အလြန္အေရးပါအရာေရာက္ေသာေၾကာင့္ ျမတ္စြာဘုရားသည္ အနတၱ၀ါဒီ ပုဂၢိဳလ္ၾကီးျဖစ္ေသာ္လည္း သမၼဳတိသစၥာေဒသနာေတာ္ကို ဆုိခဲ့ျပီးေသာ အေၾကာင္းရွစ္မ်ိဳးအရ ေဟာၾကားေတာ္မူျခင္းျဖစ္ေပသည္။

ျပည္ေထာင္စု ျမန္မာႏုိင္ငံေတာ္အစိုးရ သာသနာေရး၀န္ၾကီးဌာန ဗုဒၶဘာသာတရားေတာ္ (အဆင့္ျမင့္) စာအုပ္မွ ထုတ္ႏူတ္ေဖာ္ျပသည္။