ဒီေနရာမွာ ကိုးကြယ္နဲ႕ အားကိုးဆုိတဲ့ ျမန္မာစကားႏွစ္လံုးကို ကြဲကြဲျပားျပားသိဖုိ႔ လိုပါတယ္။ အားကိုးတယ္ ဆုိတာက သူ႔ဆီမွာ တစ္စံုတစ္ရာရဖုိ႔ ေမွ်ာ္မွန္းတာျဖစ္တယ္။ ကုိးကြယ္တယ္ဆုိတာက သူ႔ရဲ႕ ေက်းဇူးဂုဏ္ေတာ္ေတြကို ေအာက္ေမ့ျပီး အေလးအျမတ္ျပဳတာ ပူေ၏ဇာ္တာ ျဖစ္ပါတယ္။
လူေတြအားကိုး အားထားျပဳရတဲ့ တရားေတြဟာ ဘုရားရွင္ရဲ႕ ေဟာၾကားခ်က္ေတြ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒီတရားမွန္ေတြကို ေဟာေျပာျပသခဲ့တဲ့ ေက်းဇူးရွင္ျဖစ္လုိ႔ အဲဒီေက်းဇူးဂုဏ္ေတြကို ေအာက္ေမ့ျပီး အေလးအျမတ္ျပဳျခင္း ပူေဖာ္ကိုးကြယ္ျခင္းေတြ ျဖစ္တယ္။ ဘုရားရွင္ေဟာခဲ့တဲ့ တရားေတြဟာ သံဃာေတာ္ေတြသာ အဆက္ဆက္ မေဆာင္ရြက္ခဲ့ဘူးဆုိရင္ အခုသာသနာ ၂၅၀၀-ေက်ာ္အထိ တည္တဲ့ေနမွာ မဟုတ္ဘူး။ ဘုရားရွင္ရဲ႕ တရားေတာ္ေတြ အရွည္တည္တံ့ေအာင္ သင္အံေလ့က်က္ေဆာင္ရြက္ခဲ့တဲ့ ေဆာင္ရြက္ေနတဲ့ ေက်းဇူးဂုဏ္ေတြကို ေအာက္ေမ့ျပီး သံဃာေတာ္ေတြကို ကိုးကြယ္ရျခင္း၊ ပူေဇာ္ရျခင္းျဖစ္ပါတယ္။
ဒါေၾကာင့္ ရတနာသံုးပါးအနက္က ဘုရားရတနာနဲ႕ သံဃာရတနာဟာ ကိုးကြယ္ရာ ပူေဇာ္ရာသာ ျဖစ္ပါတယ္။ အားကိုးရာ မဟုတ္ပါဘူး၊ တရားရတနာကေတာ့ ကိုးကြယ္ရာ ပူေဇာ္ရာလဲ ဟုတ္ပါတယ္၊ အားထားရာ ပူေဇာ္ရာလဲ ဟုတ္ပါတယ္၊ အားထားရာ လက္ေတြ႕က်င့္ၾကံအားထုတ္ရာလဲ ဟုတ္တယ္လုိ႔ ခြဲျခား နားလည္ရပါမယ္။
No comments:
Post a Comment