အၾကားအျမင္ရတယ္။ တန္ခိုးဖန္ဆင္းႏုိင္တယ္ဆုိတာေတြဟာ ေလာကီတရားေတြ၊ ေလာကီ အဘိညာဥ္ေတြ ျဖစ္ပါတယ္။ ေလာကီ အဘိညာဥ္ေတြဟာ သမာဓိအားေကာင္းတဲ့အခါ ျဖစ္ေပၚလာျပီး သမာဓိအားနည္းတဲ့အခါ ေပ်ာက္ကြယ္ႏုိင္ပါတယ္။
သမာဓိအားနည္းသြားေတာ့ ေလာဘ။ ေဒါသစတဲ့ နီ၀ရဏတရားေတြ ၀င္လာပါတယ္။ အဲဒီအခါမွာ အၾကားအျမင္ေတြ စ်ာန္တန္ခိုးေတြဟာ ေပ်ာက္ကြယ္သြားပါတယ္။ ေလာကီျဖစ္တဲ့ စ်ာန္အဘိညာဥ္ေတြဟာ ေလာကုတၱရာျဖစ္တဲ့ မဂ္ဖိုလ္တရားေတြလုိ မျမဲပါဘူး။ ေသာတာပန္ သကဒါဂါမ္စတဲ့ ေလာကုတၱရာ တရားေတြက တစ္ခါရျပီးျပန္ျပီ၊ ေပ်ာက္ကြယ္တယ္လုိ႔ မရွိပါဘူး။ စ်ာန္ေတြ အၾကားအျမင္ေတြကေတာ့ ျပန္ေပ်ာက္ကြယ္သြား ႏုိင္တယ္လုိ႔ မွတ္ရပါမယ္။
ဒါေၾကာင့္ အခ်ိဳ႕အၾကားအျမင္ ေပါက္သူေတြဟာ လာဘ္လာဘ၊ ဘုန္းၾကီးမူ ေလာဘဘက္ကို လုိက္သြားတဲ့အခါ အၾကားအျမင္ေတြဟာ မမွန္ေတာ့ဘဲ ျဖစ္ရပါတယ္။
Saturday, 25 September 2010
အၾကားအျမင္ရတယ္ဆုိတဲ့ ပုဂၢိဳလ္ေတြဟာ ေနာက္ပိုင္းမွာ ဘာျဖစ္လုိ႔ အၾကားအျမင္ေတြ မၾကည္လင္ဘဲ အမွားမွားေတြ ျဖစ္ကုန္ၾကပါသလဲ?
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment