၀ိပႆနာဉာဏ္ (၁၀)ပါးႏွင့္ ၀ိသုဒၶိ (၇)ပါး

၀ိပႆနာတရား ပြားမ်ားအားထုတ္ရျခင္း၏ အဓိကရည္ရြယ္ခ်က္မွာ မဂ္ ဖုိလ္ နိဗၺာန္တရားထူးကို ရရွိ၍ သံသရာေလာကမွ လြတ္ေျမာက္ေရးပင္ ျဖစ္သည္၊ ထုိရည္ရြယ္ခ်က္သို႔ ေရာက္ရွိရန္ နည္းမွန္၊ လမ္းမွန္၊ အက်င့္မွန္ျဖင့္ အားထုတ္ရမည္ ျဖစ္သည္၊ နည္းလမ္းမမွန္ကန္ပါက လုိရာပန္းတုိင္သို႔ ေရာက္ရွိမည္ မဟုတ္ေခ်၊ ထုိသို႔ နည္းမွန္ လမ္းမွန္ျဖင့္ စနစ္တက် ၾကိဳးစားအားထုတ္ပါက ၀ိပႆနာဉာဏ္(၁၀)ပါးႏွင့္ ၀ိသုဒၶိ(၇)ပါးတုိ႔ အဆင့္ဆင့္ျဖစ္ေပၚ လာလိမ့္မည္၊ သို႔ျဖစ္၍ ၀ိပႆနာ တရားပြားမ်ားအားထုတ္ရာ၌ လြန္စြာအေရးပါလွသည့္ ၀ိပႆနာဉာဏ္စဥ္(၁၀)ပါးႏွင့္ ၀ိသုဒၶိ(၇)ပါးတုိ႔ကို ဆက္လက္ေဖာ္ျပသြားမည္ ျဖစ္သည္။

၀ိပႆနာဉာဏ္(၁၀)ပါး

၀ိပႆနာဉာဏ္ကား (၁၀)ပါးရွိသည္၊ ယင္းတုိ႔မွာ -

(၁) သမၼသနဉာဏ္၊

(၂) ဥဒယဗၺယဉာဏ္၊

(၃) ဘဂၤဉာဏ္၊

(၄) ဘယဉာဏ္၊

(၅) အာဒီန၀ဉာဏ္၊

(၆) နိဗၺိဒါဉာဏ္၊

(၇) မုစၥိတုကမ်တာဉာဏ္၊

(၈) ပဋိသခၤါဉာဏ္၊

(၉) သခၤါရုေပကၡာဉာဏ္

(၁၀) အႏုေလာမဉာဏ္ တုိ႔ ျဖစ္သည္။

ျပည္ေထာင္စု ျမန္မာႏုိင္ငံေတာ္အစိုးရ သာသနာေရး၀န္ၾကီးဌာန ဗုဒၶဘာသာတရားေတာ္ (အဆင့္ျမင့္) စာအုပ္မွ ထုတ္ႏူတ္ေဖာ္ျပသည္။