အဂၤုတၱိဳရ္ပါဠိေတာ္ ၀ႏၵနာသုတ္မွာ ရွိခုိးတာဟာ ကိုယ္နဲ႕ရွိခိုးျခင္း၊ ႏႈတ္နဲ႕ရွိခိုးျခင္း၊ စိတ္နဲ႕ရွိခိုးျခင္းဆုိျပီး (၃)မ်ိဳး ရွိတယ္လုိ႔ ေဟာတယ္။ အဲဒီသံုးမ်ိဳးထဲမွာ ကိုယ္နဲ႕ ရွိခိုးတယ္ဆုိတာက ဘုရားရွင္ကို ရုိေသေလးစားေၾကာင္း ကိုးကြယ္ဆည္းကပ္ေၾကာင္းကို ကုိယ္ခႏၶာနဲ႕ျပတာျဖစ္တဲ့အတြက္ အိပ္ရင္း လမ္းေလွ်ာက္ရင္း လက္အုပ္ခ်ီ ရွိခိုးမယ္ဆိုရင္ ရုိေသမႈေသေဘာ နည္းတဲ့အတြက္ အိပ္ရင္း လမ္းေလွ်ာက္ရင္း ကိုယ္နဲ႕ ရွိမခိုးသင့္ပါဘူး။ မတ္တပ္ရပ္လ်က္ လက္အုပ္ခ်ီျပီး ထုိင္လ်က္ ဦးခ်ျပီး ကိုယ္နဲ႕ ရွိခိုးရပါမယ္။
ဂုဏ္ေတာ္ေတြကို ႏူတ္နဲ႕ ရြတ္ဆုိပူေဇာ္တာကို ႏူတ္နဲ႕ရွိခိုးတယ္လုိ႔ ေခၚတယ္။ ဂုဏ္ေတာ္ေတြကို စိတ္ထဲမွာ ေအာက္ေမ့ေလးစားေနတာကို စိတ္နဲ႕ရွိခိုးတာလုိ႔ ေခၚပါတယ္။ ႏူတ္နဲ႕ စိတ္နဲ႕ ရွိခိုးတာကိုေတာ့ ရပ္ရင္း၊ ထုိင္ရင္း၊ သြားရင္း၊ အိပ္ေလွ်ာက္ရင္း ဣရိယာပုတ္ေလးပါးစလံုးမွာ အခ်ိန္မေရြး လုပ္လုိ႔ရပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ အာဋာနာဋိယ ပရိတ္ကို စီစဥ္ေပးတဲ့ ေရွးဆရာေတာ္ၾကီးေတြက---
၀စသာ မနာသာေဟ၀၊ ၀ႏၵာ ေမ ေတ တထာ ဂေတ။
သယေန အာသေန ဌာေန၊ ဂမေနစာပိ သဗၺဒါ။
ေလ်ာင္းထုိင္ရပ္သြား အခါခပ္သိမ္း ထုိဘုရားရွင္ေတြကို ႏူတ္နဲ႕ စိတ္နဲ႕ ရွိခိုးပါ၏လုိ႔ ျပထားပါတယ္။
Sunday, 12 September 2010
ဘုရား၊ သို႔မဟုတ္ ရတနာသံုးပါးကို ရပ္ရင္း၊ အိပ္ရင္း၊ ေလွ်ာက္ရင္း ရွိခိုးေကာင္းပါသလား?
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment