၇၈၂။ အလြန္ၾကံဳလွီ၍ နံရုိးျပိဳင္းျပိဳင္းထြက္ေသာ အခ်င္းျပိတၱာတုိ႔ သင္တုိ႔သည္ အ၀တ္လည္းမပါ၊ စက္ဆုပ္ရြံရွာဖြယ္အဆင္းသဏၭာန္လည္း ရွိကုန္၏၊ ၾကံဳလွီ၍ အေၾကာျပိဳင္းျပိဳင္းထေသာ ကိုယ္ရွိကုန္လ်က္ ဤအရပ္ တည္ေနေသာ သင္တုိ႔ကား အဘယ္သူတို႔ ျဖစ္ကုန္သနည္း (ဟု အသွ်င္မဟာေမာဂၢလႅာန္က ေမး၏)။
၇၈၃။ အရွင္ဘုရား အကြ်ႏု္ပ္တုိ႔သည္ ယမမင္းႏုိင္ငံ ျပိတၱာဘံု၌ အက်ံဳး၀င္ေသာ မေကာင္းေသာ လားရာရွိေသာ ျပိတၱာတုိ႔ျဖစ္ပါကုန္၏၊ အကြ်ႏုပ္တုိ႔သည္ မေကာင္းမူကံကို ျပဳခဲ့မိတုန္ေသာေၾကာင့္ ဤလူ႔ဘံုမွ ျပိတၱာဘံုသို႔ ေရာက္ၾကပါကုန္၏ (ဟု ျပိတၱာမ်ားက ေျဖ၏)။
၇၈၄။ အခ်င္းတုိ႔ သင္တုိ႔သည္ ကိုယ္ျဖင့္၎ ႏူတ္ျဖင့္၎ စိတ္ျဖင့္၎ အဘယ္မေကာင္းမူကံကို ျပဳခဲ့ၾကကုန္သနည္း၊ အဘယ္မေကာင္းမူကံ၏ အက်ိဳးအားျဖင္ ့ဤလူ႔ျပည္မွ ျပိတၱာဘံုသို႔ ေရာက္ၾကရကုန္သနည္း (ဟု အသွ်င္မဟာေမာဂၢလႅာန္က ေမး၏)။
၇၈၅။ (အရွင္ဘုရား) အကြ်ႏု္ပ္တုိ႔သည္ မည္သူကမွ် အပိတ္အပင္မရွိေသာ ေရခ်ိဳးဆိပ္တုိ႔၌ လူတုိ႔ေမ့ေလ်ာ့က်န္ရစ္ခဲ့ေသာ ပဲ၀က္မွ်ဥစၥာကိုလည္း (ရလုိ႔ရျငား) ရွာမွီးခဲ့ပါကုန္၏၊ အကြ်ႏု္ပ္တုိ႔သည္ လွဴဖြယ္၀တၳဳတို႔ ရွိပါကုန္ေသာ္လည္း မိမိ၏မွီခိုရာ ကိုင္းကြ်န္းသဖြယ္ျဖစ္ေသာ ဒါနကို မျပဳလုပ္ခဲ့ပါကုန္။
၇၈၆။ အရွင္ဘုရား အကြ်ႏု္ပ္တုိ႔သည္ ေရမြတ္သိပ္လွကုန္သည္ျဖစ္၍ ျမစ္သို႔ ကပ္ေရာက္ပါကုန္၏၊ ယင္းသို႔ ကပ္ေရာက္မိၾကကုန္ေသာ္ စီးေနေသာ ျမစ္သည္ ေရမရွိပဲ အခ်ည္းႏွီးျဖစ္သြားပါ၏၊ ပူေသာအခ်ိန္ကာလတုိ႔၌ အရိပ္ရွိရာသို႔ ခ်ဥ္းကပ္ၾကပါကုန္၏၊ ယင္းသို႔ ခ်ဥ္းကပ္မိကုန္သည္ရွိေသာ္ အရိပ္တည္ရာအရပ္သည္ ေနပူျဖစ္သြားပါ၏။
၇၈၇။ အကြ်ႏု္ပ္တုိ႔အား ေလသည္ အေတြ႕အားျဖင့္ မိးကဲ့သို႔ ပူေလာင္သည္ျဖစ္၍ တိုက္ခတ္ပါ၏၊ အရွင္ဘုရား ဤဆုိအပ္ျပီးေသာ ဆင္းရဲကို၎ ထုိဆင္းရဲထက္ ရုန္႕ရင္းၾကမ္းတမ္းေသာ အျခားဆင္းရဲကို၎ (မကာင္းမူျပဳခဲ့ေသာ အကြ်ႏု္ပ္တုိ႔သည္) ခံစားထုိက္ပါကုန္၏။
၇၈၈။ အကြ်ႏု္ပ္တုိ႔သည္ ဆာေလာင္ကုန္သည္ျဖစ္၍ စားေသာက္ဖြယ္အာဟာရ၌ မက္ေမာကုန္လ်က္ ယူဇနာမ်ားစြာတုိင္ေအာင္လည္း သြားေရာက္ၾကပါကုန္၏၊ ဤသို႔ သြားေရာက္ၾကပါကုန္ေသာ္လည္း အာဟာရတစံုတရာကို မရၾကကုန္ပဲသာလွ်င္ ျပန္ခဲ့ရပါကုန္၏၊ အကြ်ႏု္ပ္တုိ႔၏ ဘုန္းကံနည္းေသာ အျဖစ္သည္ အံ့ၾသဖြယ္ရွိလွပါ၏။
၇၈၉။ အရွင္ဘုရား အကြ်ႏု္ပ္တုိ႔သည္ ဆာေလာင္ကုန္သည္ျဖစ္၍ ဆာေလာင္ျခင္းျဖင့္ မူးမူိင္ေတြေ၀ကုန္သည္ျဖစ္ရကား တုန္လူပ္ကုန္လ်က္ ေျမ၌ လဲက်ၾကရပါကုန္၏၊ တရံတခါ ပက္လက္လဲက်ကုန္၍ တရံတခါ ေမွာက္ခံုလဲက်ပါကုန္၏။
၇၉၀။ ထုိအကြ်ႏု္ပ္တုိ႔သည္ ထုိေရာက္ရာအရပ္၀ယ္ ေျမ၌ ပုတ္ခတ္အပ္ကုန္သကဲ့သို႔ လဲက်ၾကရပါကုန္၏၊ ရင္၀ကို၎ ဦးေခါင္း(နဖူး)ကို၎ ထိခိုက္ၾကပါကုန္၏၊ အကြ်ႏု္ပ္တုိ႔၏ ဘုန္းကံနည္းေသာ အျဖစ္သည္ အ့့ံၾသဖြယ္ရွိလွပါ၏။
၇၉၁။ အရွင္ဘုရား အကြ်ႏု္ပ္တုိ႔သည္ ဤဆုိအပ္ျပီးေသာ ဆင္းရဲကို၎ ထုိဆင္းရဲထက္ ရုန္႕ရင္းၾကမ္းတမ္းေသာ အျခားဆင္းရဲကို၎ ခံစားထိုက္ၾကပါကုန္၏၊ အကြ်နု္ပ္တုိ႔သည္ လွဴဖြယ္၀တၳဳတုိ႔ရွိပါကုန္လ်က္ မိမိ၏ မွီခိုရာ ကိုင္းကြ်န္းသဖြယ္ျဖစ္ေသာ ေကာင္းမူကို မျပဳခဲ့မိၾကပါကုန္။
၇၉၂။ ထုိအကြ်ႏု္ပ္တုိ႔သည္ ဤျပိတၱာဘ၀မွ သြားေရာက္၍ လူ႔ဘ၀ကို ရၾကပါကုန္ေသာ္ အလွဴခံတုိ႔စကားကို သိကုန္သည္ျဖစ္၍ သီလႏွင့္ျပည့္စံုကာ မ်ားစြာေသာ ကုသိုလ္ကံကို ျပဳၾကပါကုန္အံ့ (ဟု ျပိတၱာမ်ားက ေလွ်ာက္၏)။
မွတ္ခ်က္။ ။ ျပည္ေထာင္စု ျမန္မာႏုိင္ငံေတာ္ အစိုးရ သာသနာေရး၀န္ၾကီးဌာန ဆ႒သံဂါယနာတင္ ပိဋကတ္ေတာ္ စာအုပ္မွ ထုတ္ႏုတ္ေဖာ္ျပထားသည္။
No comments:
Post a Comment