ႏွစ္စဥ္ႏွစ္တုိင္းေဒသတြင္း ႏုိင္ငံမ်ားမွ ငယ္ရြယ္ေသာမိန္းကေလး မ်ားသည္ အႏၱရာယ္ႏွင့္ ၾကံဳေတြ႕ႏုိင္သည္ကို မသိလုိက္မသိပါသာျဖင့္ အစုလုိက္အျပံဳလုိက္ စင္ကာပူနုိင္ငံသို႔ ေရာက္ရွိလာၾကသည္။ ထုိႏုိင္ငံမွ ရွင္သန္လွ်က္ရွိသည့္ လိင္လုပ္ငန္းမ်ားတြင္ အၾကပ္ကိုင္ေစခိုင္းခံရျခင္းႏွင့္ လွည့္ဖ်ားခံရျခင္းတုိ႔ နည္းလမ္းမ်ားျဖင့္ လိင္ကြ်န္မ်ား ျဖစ္ေနၾကရသည္။ တခ်ိဳ႕မိန္းကေလးမ်ားသည္ သိကၡာရွိသည္ ့အလုပ္မ်ိဳးရမည္ဟု လိမ္ညာသည့္ ကတိစကားမ်ားေၾကာင့္ ေရာက္လာၾကသူမ်ားျဖစ္သည္။ တခ်ိဳ႕မွာ လုိလုိလားလာျဖင့္ လိင္လုပ္သားလုပ္ရန္လာၾကသူမ်ားလည္း ရွိၾကသည္။ ထုိသူတို႔သည္ ထုိလုပ္ငန္း၏ လုပ္ငန္းခြင္အေျခအေနႏွင့္ အခေၾကးေငြရရွိမူတုိ႔တြင္ လွည့္ဖ်ားခံရမူမ်ားႏွင့္ ၾကံဳၾကရသည္။
ထုိအမ်ိဳးသမီးငယ္ေလးမ်ားသည္ စင္ကာပူႏုိင္ငံတြင္ တရားမ၀င္အလုပ္လုပ္ရသည္၊ အခေၾကးေငြရယူ၍ လိင္လုပ္ငန္းလုပ္ရျခင္းသည္ ထုိႏုိင္ငံ၏ တည္ဆဲဥပေဒကို ခ်ိဳးေဖာက္သည္ဟု ယံုၾကည္ထားၾကသည္။ သို႔ေၾကာင့္ ႏုိင္ငံျခားမွလာေရာက္ကာ ထုိလုပ္ငန္းအလုပ္လုပ္ၾကသည့္ သူမ်ားအေနျဖင့္ ထုတ္ေဖာ္ေျပာဆုိႏုိင္ျခင္းမရွိ တရားစြဲဆုိႏုိင္ျခင္းမရွိဘဲ၊ တိတ္တိတ္ကေလး မိခင္ႏုိင္ငံသို႔ျပန္ေလ့ရွိၾကသည္။ သူတုိ႔၏လုပ္ခကို အလုပ္ရွင္ထံမွ အတင္းအၾကပ္ေတာင္းဆုိရယူႏုိင္မူမရွိၾက။
ထုိႏုိင္ငံတြင္ လိင္ပိုင္းဆုိင္ရာအတြက္ လူကုန္ကူးသည့္ျပစ္မူမ်ားသည္ သတင္းပို႔တုိင္ၾကားျခင္းမရွိဘဲႏွင့္ တိတ္တဆိတ္တိမ္ျမွဳပ္ ေပ်ာက္ကြယ္ေနဆဲျဖစ္ေနသည္။ ထုိ႔ေၾကာင့္ ထုိလိင္ကုန္ကူးသန္းေရာင္း၀ယ္မူ လုပ္ငန္းသည္ အလြန္႔အလြန္ကို လူမသိသူမသိျဖစ္ေနသည္။ သုေတသနျပဳသူမ်ားက ထုိမိန္းကေလးမ်ားျဖစ္သည္ဟု ေခၚဆုိၾကသည္။ သူတို႔၏သတင္းစကားကို တုိးတုိးတိတ္တိတ္ ေျပာဆုိမူမ်ားျဖင့္သာ ၾကားၾကရသည္။ သို႔ေသာ္မည္သည့္အခါမွ် သူတို႔ အသိုင္းအ၀ုိင္းမွ အသံထြက္ေလ့မရွိၾက။
စင္ကာပူႏုိင္ငံတြင္ လူကုန္ကူးခံရသည့္ အမ်ိဳးသမီးအမ်ားစုသည္ ၎တုိ႔အလုပ္အကိုင္ ရွာေဖြမရသည့္အတြက္ ကုန္က်စရိတ္၊ ေလယာဥ္လက္မွတ္ခႏွင့္ ေနထုိင္စရိတ္စသည့္ ကုန္က်စရိတ္အားလံုးကို အလုပ္ရသည့္အခ်ိန္မွစ၍ အေၾကြးျဖင့္လုပ္ခထဲမွ စျဖတ္ေတာက္ေတာ့သည္။ ၎တုိ႔သည္ ေၾကြးျမီးေႏွာင္ဖြဲ႕ ခိုင္းေစခံရျခင္ျဖစ္သည့္ လူကုန္ကူးခံရသည့္ အမ်ိဳးအစားထဲမွာ ပါ၀င္သည္။ ထုိသူတုိ႔သည္ ခရီးမထြက္ခြာမွီကတည္းက ထုိသို႔ေပးဆပ္ရမည္ျဖစ္ေၾကာင္း အလုပ္သမားစုေဆာင္းသူမ်ားက ေျပာျပထားျခင္းမရွိ၊ အထူးသျဖင့္ လိမ္လည္ေခၚယူခဲ့သည့္ အလုပ္မ်ိဳးဆုိလွ်င္ အလုပ္၏ သေဘာသဘာ၀ပါ အသိေပး ထားျခင္းမရွိေပ။
Straits Times သတင္စာမွ အင္ဒိုနီးရွားႏုိင္ငံ၊ ဘာတန္ျမိဳ႕မွ အမ်ိဳးသမီးကို ေတြ႕ဆံုေမးျမန္းမူျပဳလုပ္ခဲ့ရာ သူမသည္လည္း အျခားအင္ဒိုနီးရွား အမ်ိဳးသမီးမ်ားလုိ ျပည့္တန္ဆာလုပ္ငန္းတြင္ အေၾကြးျဖင့္ ေရာင္းစားခံခဲ့ရသူျဖစ္သည္။ ၂၀၀၇-ခုႏွစ္က သူမ၏သူငယ္ခ်င္းျဖစ္သူ ဆာမာရမ္းျမိဳ႕ စက္ရုံတစ္ရုံတြင္ အလုပ္လုပ္ရမည္ဟုေျပာဆုိကာ ေခၚေဆာင္သြားျပီးေနာက္ ျပည့္တန္ဆာေခါင္းထံ သူမ၏သူငယ္ခ်င္းက စင္ကာပူေဒၚလာ ၁၄၀၀(10 million rupiah) အေၾကြျဖင့္ ေရာင္းစားခံခဲ့ရျခင္းျဖစ္သည္။
လြန္ခဲ့သည့္ႏွစ္က ၎၏အမ်ိဳးသမီးေခါင္းအလုပ္ရွင္ (mamasan)က စင္ကာပူႏုိင္ငံတြင္ လိင္လုပ္ငန္းလုပ္ပါက ထုိထက္ေငြပိုရမည္ဟုေျပာသျဖင့္ လက္ခံကာ စင္ကာပူႏုိင္ငံတြင္ လိင္လုပ္သားအျဖစ္ လုပ္ကိုင္ရန္ သေဘာတူခဲ့သည္။ သို႔ေသာ္ စင္ကာပူနုိင္ငံတြင္ ထပ္မံအေၾကြး စင္ကာပူေဒၚလာ ၂၀၀၀ျဖင့္ ေရာင္းစားခံလုိက္ရျပန္သည္။ မၾကာလုိက္ပါ။ သူမအလုပ္ဆင္းသည့္ တစ္ပတ္အတြင္းတြင္ or chard towerအား စင္ကာပူရဲတပ္ဖြဲ႕မွ ၀င္ေရာက္ဖမ္းဆီးျခင္းခံရျပီး ဘာတန္ျမိဳ႕သို႔ ျပည္ႏွင္ခံခဲ့ရသည္။ ေနာက္သံုးလအၾကာမွာ ျပည္တန္ဆာေခါင္းကပင္သူမအား ႏိုင္ငံကူးလက္မွတ္အတုျဖင့္ စင္ကာပူသို႔ ျပန္ပို႔ျပန္သည္။ စင္ကာပူနုိင္ငံရွိ Gey Lang တြင္ လိင္လုပ္ငန္းလုပ္ကိုင္ေစသည္။
ထုိေရာမွာလည္း တစ္ပတ္ခန္႕ အလုပ္လုပ္ေနစဥ္အတြင္း စင္ကာပူရဲတပ္ဖြဲ႕က ၀င္ေရာက္စီးနင္း ဖမ္းဆီးခံရကာ ျပည္ႏွင္ခံရျပန္သည္။ သူမအေနျဖင့္ စင္ကာပူႏုိင္ငံတြင္ ဘာလုပ္ရမည္၊ ဘာေတြလုိအပ္သည္၊ ဘာေတြျဖစ္လိမ့္မည္ကို အားလံုးသိရွိထားၾကေသာ္လည္း သူတို႔၏ အေၾကြး ယခုေလာက္ မ်ားလာလိမ့္မည္ကိုေတာ့ မသိရွိခဲ့ၾကဟုဆုိသည္။ ထုိသို႔ေသာ အေၾကြးမ်ားျပန္ဆပ္ရမည္ကို သိသည္အတြက္ စင္ကာပူႏုိင္ငံမွ မထြက္ခြာႏုိင္ျဖစ္ရသည္။
စင္ကာပူနုိင္ငံတြင္ လိင္လုပ္ငန္းလုပ္ေနၾကသည့္ ဖိလစ္ပိုင္မွ အမ်ိဳးသမီးမ်ားသည္ စင္ကာပူေဒၚလာ ၁၂၀၀ မွ ၃၈၀၀ ထိ အေၾကြးမ်ားတင္ေနကာ အင္ဒိုနီးရွားမွ အမ်ိဳးသမီးမ်ားသည္ စင္ကာပူေဒၚလာ ၈၀၀ မွ ၂၅၀၀ ထိ အေၾကြးမ်ားျဖင့္ ေၾကြးျမီးေႏွာင္ဖြဲ႕မူျဖင့္ လိင္လုပ္ငန္းတြင္ အလုပ္လုပ္ေနၾကဆဲ ျဖစ္သည္ဟု Ecpat report (end child prostitution, Child Pornography and trafficking of Children for Sexual Purposes)၏ ေတြ႕ဆံုးေမးျမန္းမူ အစီရင္ခံစားမွ ေဖာ္ျပထားေပးသည္။
၀င္းႏုိင္ထြန္း (HEALTH CARE JOURNAL)
No comments:
Post a Comment