၂။ သစၥကပရိဗုိဇ္ကို ေအာင္ေတာ္မူျခင္း

သစၥကပရိဗုိဇ္သည္ နိဂဏၭတြန္း မိဘႏွစ္ပါး၏သား ျဖစ္သည္။ အဘဘက္မွ ၀ါဒငါးရာ၊ အမိဘက္မွ ၀ါဒငါးရာ သင္ယူတတ္ေျမာက္ခဲ့၏။ ေ၀သာလီျပည္ လိစၦ၀ီမင္းတုိ႔၏ ဆရာျဖစ္သည္။ အယူ၀ါဒေရးရာ စကားျပိဳင္ဆုိင္ေျပာဆုိေလ့ရွိိျပီး “ငါပညာရွိ” ဟုလည္း ေၾကြးေၾကာ္ေလ့ရွိသည္။ သူကသာ ျပစ္တင္ေျပာဆုိလုိက္လွ်င္ မတုန္လူပ္ မယိမ္းယိုင္သူမရွိ၊ ဘုရားဟု ၀န္ခံသူတို႔ပင္ အၾကံအုိက္ကာ ေခြ်းျပိဳက္ျပိဳက္က်ရမည္၊ စိတ္မရွိေသာ တံုးတုိင္တုိ႔ပင္ ယိမ္းယိုင္သြားႏုိင္သည္ဟု ေျပာဆုိေလ့ရွိသည္။

သူသည္ ျမတ္စြာဘုရား၏ တပည့္အရွင္အႆဇိထံမွ ျမတ္စြာဘုရား၏ အစိုးမရျခင္းဟူေသာ အနတၱ၀ါဒကို စံုစမ္းသိရွိခဲ့ျပီးေနာက္ ျမတ္စြာဘုရားႏွင့္ ၀ါဒျပိဳင္ရန္ သူ၏ ေနာက္လုိက္တပည့္ လိစၦ၀ီမင္းသားငါးရာတို႔အား လႊတ္ေတာ္၌ ညီလာခံ က်င္းပခိုက္မွာပင္ သြားေျပာသည္ -

“မင္းသားတို႔ - လာၾကေလာ့၊ ယေန႔ ငါသည္ ရဟန္းေဂါတမႏွင့္ ၀ါဒျပိဳင္ဆုိင္ေျပာဆုိမည္၊ အားေကာင္းေသာ ေယာက္်ားသည္ သိုးငယ္တစ္ေကာင္ကို အေမြးကိုင္ျပီး ဆြဲယမ္းတြန္းထိုးပစ္သကဲ့သို႔ ငါသည္လည္း အယူ၀ါဒႏွင့္စပ္၍ ရဟန္းေဂါတမကို ယေန႔ ဆြဲယမ္းတြန္းထိုးျပမည္၊ မင္းသားတို႔ … အျမန္လာၾကေလာ့”ဟု ေျပာဆုိေလ၏။

သစၥကပရိဗုိဇ္သည္ လိစၦ၀ီပရိသတ္ကို ေခၚေဆာင္ျပီး ျမတ္စြာဘုရား သီတင္းသံုးရာ မဟာ၀ုန္ေတာအတြင္းရွိ ကူဋာဂါရ (ျပႆာဒ္ေက်ာင္း) သုိ႔ သြားေလ၏။ ျမတ္စြာဘုရားေရွ႕၌ အသီးသီး ေနရာယူ၊ ႏူတ္ခြန္းဆက္ ၾကျပီးေနာက္ သစၥက ပရိဗုိဇ္က ၀ါဒျပိဳင္ဆုိင္ေျပာဆုိခြင့္ျပဳရန္ ခြင့္ပန္လုိက္သည္။ ခြင့္ျပဳခ်က္ရလွ်င္ -

“အရွင္ေဂါတမသည္ တပည့္တုိ႔ကို အဘယ္သို႔ ေဟာေျပာေလ့ရွိပါသနည္း” ဟု ေမးျမန္း၍ ၀ါဒျပိဳင္ပြဲကို စတင္ေလသည္။ ျမတ္စြာဘုရားက -

“သစၥက … ငါသည္ တပည့္တုိ႔ကို ရုပ္၊ ေ၀ဒနာ၊ သညာ၊ သခၤါရ၊ ၀ိညာဥ္တုိ႔သည္ အျမဲမရွိ၊ အစိုးမရ အနတၱသာ ျဖစ္သည္ု ေျပာလ့ရွိသည္” ဟု မိန္႕ေတာ္မူသည္။ ထုိအခါ သစၥကပရိဗုိဇ္က -

“အရွင္ေဂါတမ … မ်ိဳးေစ့ႏွင့္အပင္ အားလံုးသည္ ေျမၾကီးကိုတည္မွီ၍ ၾကီးပြားစည္ပင္ရ၏။ ထုိ႔ျပင္ မည္သည့္အမူကိစၥတုိ႔ကိုမဆုိ ဤေျမၾကီး၌ တည္မွီ၍ ျပဳလုပ္ရ၏။ ဤအတူပင္ ေကာင္းမူ မေကာင္းမူမွန္သမွ် ရုပ္၊ ေ၀ဒနာ၊ သညာ၊ သခၤါရ၊ ၀ိညာဥ္တည္းဟူေသာ အတၱ၌သာ တည္မွီး၍ ျဖစ္ပြားၾကရသည္” ဟု - ေျပာဆိုေလသည္။

ရုပ္ ေ၀ဒနာ သညာ သခၤါရ ၀ိညာဥ္တုိ႔သည္ မည္သည့္အခါမွ်မပ်က္စီးေသာ အမာခံအတၱျဖစ္ေၾကာင္း ေျပာဆုိ၍ ျမတ္စြာဘုရား၏ အနတၱ၀ါဒကို ဆန္႕က်င္ ေျပာဆုိလုိက္ျခင္းျဖစ္သည္။ ထိုအခါ ျမတ္စြာဘုရားက -

“ရုပ္ ေ၀ဒနာ သညာ သခၤါရ ၀ိညာဥ္တို႔ကို အတၱဟု သင္ဆုိသေလာ့” ဟု ေမးေတာ္မူ၏။ သစၥကပရိဗုိဇ္က -

“ဟုတ္ပါသည္၊ အတၱ ကြ်ႏု္ပ္ဆုိပါသည္။ ကြ်ႏ္ုပ္သာမဟုတ္၊ ဤလူအမ်ားလည္း ဤသို႔ပင္ ဆုိၾကပါသည္” ဟု
(ပရိသတ္ကိုပါ သူႏွင့္ ၀ါဒတူအျဖစ္ သူ႔ဘက္ဆြဲသြင္း၍) ေျပာဆုိေလသည္။ ျမတ္စြာဘုရားက -

“ဤလူအေပါင္း၏ အယူ၀ါဒကို ထား၍ သင့္အယူ၀ါဒကိုသာ ေျဖဆုိေလာ့) ဟု
မိန္႕ေတာ္မူရာ သစၥက - က ရုပ္ ေ၀ဒနာ သညာ သခၤါရ ၀ိညာဥ္တုိ႔ကို အတၱဟု ယူဆေၾကာင္း ထပ္မံ၍ ၀န္ခံေျပာဆုိသည္။

“သစၥက - ထုိသို႔ျဖစ္လွ်င္ သင့္အား ငါေမးဦးမည္၊ ေကာသလမင္း အဇာတသတ္မငး္တုိ႔သည္ သူတို႔ပိုင္ဆုိင္ေသာ ႏုိင္ငံအတြင္းမွာ တစံုတေယာက္ကို သတ္ျဖတ္ျခင္း၊ ဥစၥာပစၥည္း သိမ္းယူျခင္းႏွင့္ တုိင္းျပည္မွ ႏွင္ထုတ္ျခင္းအမူတုိ႔ကို ျပဳလုပ္ရန္ အာဏာရွိသေလာ” ဟု ျမတ္စြာဘုရားက ေမးေတာ္မူ၏။
လုိသလုိျပဳလုပ္ရန္ အာဏာရွိေၾကာင္း ၀န္ခံလွ်င္ ျမတ္စြာဘုရားက -

“သစၥက … သင္က သင္၏ရုပ္ကို အစိုးရသည္၊ ပိုင္ဆုိင္သည္၊ အတၱျဖစ္သည္ဟု သင္ယူဆ ေျပာဆိုလွ်င္ သင့္ရုပ္ကို ဤသို႔ျဖစ္ေစ၊ ဤသို႔မျဖစ္ေစႏွင့္ ဟု သင္ အာဏာထားနုိင္သေလာ” ဟု ေမးေတာ္မူလုိက္သည္။

သစၥကပရိဗုိဇ္သည္ သူ႔အခက္အခဲကို သူသိလုိက္၏။ မိမိရုပ္ကို မိမိအစိုးရသည္။ မိမိသေဘာက် အာဏာထားႏုိင္သည္ ေျဖဆုိလုိက္လွ်င္ လိစၦ၀ီမင္းသားတုိ႔က - “ဆရာ့ရုပ္ကို ကြ်ႏ္ုပ္ကဲ့သို႔ လွပေအာင္ လုပ္ျပပါ” ဟုဆုိ၍ လုပ္မျပႏုိင္ခဲ့ေသာ္ အနတၱ၀ါဒကို ေထာက္ခံရာေရာက္ေပေတာ့မည္ဟု စဥ္းစားကာ အေျဖမေပးဘဲ ဆိတ္ဆိတ္ေနေလ၏။ ျမတ္စြာဘုရားက ေျဖဆုိရန္ ဒုတိယအၾကိမ္ တုိက္တြန္းသည္၊ သူကား ဆိတ္ဆိတ္ေနျမဲေန၏။

“သစၥက … ယခုပင္ ေျဖၾကားေလာ့၊ သင္ ဆိတ္ဆိတ္ေနရမည့္ အခါမဟုတ္၊ ျမတ္စြာဘုရားက သံုးၾကိမ္တုိင္တုိင္ ေမးပါလ်က္ မေျဖဆုိဘဲ ေနခဲ့လွ်င္ ထုိသူ၏ ဦးေခါင္းသည္ ဤေနရာ၌ပင္ ခုႏွစ္စိတ္ကြဲလိမ့္မည္” ဟု -

မဟာကရုဏာျဖင့္ မိန္႕ေတာ္မူေလသည္။

ေနာက္ဆံုးတြင္ သစၥကပရိဗိုဇ္သည္ မေျဖဆိုဘဲ မေနရဲေတာ့ဘဲ -

“အရွင္ေဂါတမ … ကြ်ႏု္ပ္၏ ရုပ္ကို ဤသို႔ျဖစ္ေစ၊ ဤသို႔ေျဖဆုိေလသည္။

ထုိ႔ေနာက္ ေ၀ဒနာ၊ သညာ၊ သခၤါရ၊ ၀ိညာဥ္တုိ႔ကိုလည္း အစိုးမရေသာ အနတၱတရားသာလွ်င္ ျဖစ္ေၾကာင္း ၀န္ခံေလွ်ာက္ထားရ ေလေတာ့သည္။