၃။ ဉာယပၸဋိပႏၷဂုဏ္ေတာ္

အနက္

ဘဂ၀ေတာ - ေရႊဘုန္းေတာ္သခင္ ရွင္ေတာ္ျမတ္ဘုရား၏။ သာ၀က သံေဃာ - ဆံုးမထားဟန္ တရားမွန္ကို နာခံလုိက္နာ အရိယာဟု သခၤ်ာရွစ္ေဖာ္ သံဃာေတာ္အေပါင္း သူေတာ္ေကာင္းသည္။ ဉာယပၸဋိပေႏၷာ - ကိုယ္၀ယ္၀တ္ေႏွာင္ ဆံဦးေသွ်ာင္ကို မီးေလာင္ေသာ္ျငား မျငွိမ္းအားဘဲ ဆယ္ပါးေလာင္ညီး ကိေလမီးတုိ႔ အျပီးဧကန္ ျငိမ္းရာမွန္သည္ နိဗၺာန္ အလုိ႔ငွာ က်င့္ေတာ္မူတတ္ပါေပ၏။

ဉာယပၸဋိပေႏၷာ - နိဗၺာန္အလုိ႔ငွာ က်င့္ေတာ္မူတတ္ေသာ အရိယာ သံဃာေတာ္ျမတ္ပါေပတည္း။


အဓိပၸာယ္

အရိယာသံဃာေတာ္မ်ားမွာ ေလာကီေရးခ်မ္းသာဟူသမွ်ကို စြန္႕လြတ္၍ နိဗၺာန္ရေရးတစ္ခုကိုသာ ေမွ်ာ္ကိုး၍ က်င့္ေတာ္မူၾက၏။ နိဗၺာန္ခ်မ္းသာရေရးမွ တပါး အျခားမည္သည့္အရာကိုမွ် မလုိလား၊ မေတာင့္တ။

နိဗၺာန္ခ်မ္းသာရေရးကို ေရွာင္တိမ္း၍ ေလာကီခ်မ္းသာေရးအတြက္ က်င့္သူမ်ားမွာ မတရားရွာမွီးေသာ (အေနသန) နည္းမ်ားျဖင့္ လာဘ္လာဘႏွင့္ ထင္ေပၚေက်ာ္ၾကားမူမ်ားကို ရယူတတ္ၾကေပရာ သီလ - သမာဓိ - ပညာ တရားတို႔ ဆုတ္ယုတ္ ပ်က္ျပားၾကကုန္၏။ သာသနာေတာ္လည္း ထိုသူတို႔ေၾကာင့္ ညစ္ႏြမ္းရ၏။ နိဗၺာန္ရေရး ေလာကုတၱရာေရးႏွင့္ ေလာကီေရးသည္ ျပဒါးတစ္လမ္း သံတစ္လမ္းျဖစ္သည္ ဟု ေဟာေတာ္မူ၏။

ဗုဒၶသာသနာေတာ္၏ ခရီးဆံုးပန္းတုိင္ျဖစ္ေသာ နိဗၺာန္ကိုသာ ရည္ေမွ်ာ္၍ တစုိက္မတ္မတ္ က်င့္ၾကံအားထုတ္ၾကသည့္ အရွင္ျမတ္မ်ားမွာ သီလ - သမာဓိ - ပညာဟူေသာ သိကၡာသံုးရပ္မပါဘဲ ရည္ရြယ္ခ်က္ မေအာင္ျမင္ႏုိင္သျဖင့္ ယင္းတရားသံုးပါးကို အထိမခံ၊ အရုိးေၾကေၾက အေရခန္းခန္း ေနာက္မဆုတ္တမ္း က်င့္ၾကကုန္၏။ ထုိ႔ေၾကာင့္ မိမိတုိ႔ လုိလားေတာင့္တေတာ္မူၾကသည့္အတုိင္း နိဗၺာန္ကို မ်က္ေမွာက္ျပဳႏုိင္ၾကေသာ ထုိအရိယာ သံဃာေတာ္မ်ားမွာ ဉာယပၸဋိပႏၷဂုဏ္ေတာ္ႏွင့္ ျပည့္စံုၾကသျဖင့္ လူ နတ္ ျဗဟၼာတုိ႔၏ ပူေဇာ္ျမတ္ႏုိး အားကိုးရာအစစ္ သံဃရတနာ ျဖစ္ေတာ္မူၾကေပသည္။