ပစၥေ၀ကၡဏာဉာဏ္ေတာ္

ျပန္လည္၍ ဆင္ျခင္ေသာဉာဏ္ေတာ္။

ရျပီးေသာမဂ္ဖုိလ္နိဗၺာန္ႏွင့္ ပယ္ျပီးေသာ ကိေလသာ၊ ၾကြင္းက်န္ေသာ ကိေလသာတို႔ကို ဘုရားအေလာင္းေတာ္သည္ မဟာသကၠရာဇ္ ၁၀၃-ခုႏွစ္၊ ကဆုန္လျပည့္ေန႕ ညဥ္႕ဦးယံ၌ ပုေဗၺနိ၀ါသာႏုႆတိဉာဏ္ကို ရေတာ္မူျပီး ဒိ႒ိကို ပယ္ေတာ္မူသည္။ သန္ေခါင္ယံ၌ ဒိဗၺစကၡဳဉာဏ္ကို ရေတာ္မူျပီး ၀ိစိကိစၦာကို ပယ္ေတာ္မူသည္။ မုိးေသာက္ယံ၌ ပဋိစၥသမုပၸါဒ္တရား အဂၤါ ၁၂-ပါးကို အနိစၥ၊ ဒုကၡ၊ အနတၱ လကၡဏာတင္၍ ရူပြားေတာ္မူရာ မဟာ၀ဇိရ၀ိပႆနာ သမၼသနဉာဏ္ေတာ္ ကုေဋသံုးသန္း ေျခာက္သိန္း ျဖစ္ပြားလာသည္။

ထုိ႔ေနာက္ ခႏၶာငါးပါး တရားအစုတို႔၌ ဥဒယဗၺယဉာဏ္စေသာ အထက္ အထက္ ၀ိပႆနာဉာဏ္စဥ္မ်ားျဖင့္ အဆင့္ဆင့္ ရူပြားေတာ္မူရာ သဗၺညဳတဉာဏ္ကို အထြတ္တင္ေသာ အာသ၀ကၡဉာဏ္ကို ရေတာ္မူသည္။

ယင္းအာသ၀ကၡယဉာဏ္ေတာ္ျဖင့္ ကိလသာအားလံုးကို ၀ါသနာႏွင့္တကြ ပယ္ေတာ္မူသည္။ ျမတ္စြာဘုရားသည္ အာသ၀ကၡယဉာဏ္ကို ရေတာ္မူရာတြင္ ေရွးဦးစြာ ေသာတာပတၱိမဂ္ဖိုလ္ကို ရရွိေတာ္မူသည္။

ပစၥေ၀ကၡဏာဉာဏ္ေတာ္အေနျဖင့္ -

(၁) ေသာတာပတၱိမဂ္ကို ဆင္ျခင္ေတာ္မူျခင္း၊

(၂) ထုိေသာတာပတၱိမဂ္၏ အက်ိဳးျဖစ္ေသာ ေသာတာပတၱိဖိုလ္ကို ဆင္ျခင္ေတာ္မူျခင္း၊

(၃) ထုိေသာတာပတၱိမဂ္ဖိုလ္တုိ႔၏ အာရုံျဖစ္ေသာ နိဗၺာန္ကို ဆင္ျခင္ေတာ္မူျခင္း၊

(၄) ေသာတာပတၱိမဂ္ျဖင့္ ပယ္သတ္ျပီးေသာ ကိေလသာတို႔ကို ဆင္ျခင္ေတာ္မူျခင္း၊

(၅) ထုိ ေသာတာပတၱိမဂ္ျဖင့္ မပယ္ရေသးဘဲ ၾကြင္းက်န္ေနသည့္ ကိေလသာတို႔ကို ဆင္ျခင္ေတာ္မူျခင္းအားျဖင့္ ပစၥေ၀ကၡဏာဉာဏ္ေတာ္(၅)ပါး ျဖစ္ေတာ္မူသည္။

ထုိနည္းအတူ သကဒါဂါမိမဂ္ဖိုလ္ကို ဆင္ျခင္ရာ၌ ပစၥေ၀ကၡဏာဉာဏ္(၅)ပါး၊ အနာဂါမိမဂ္ဖိုလိကို ဆင္ျခင္ရာ၌ ပစၥေ၀ကၡဏာဉာဏ္(၅)ပါး၊ အရဟတၱ မဂ္ဖုိလ္ကို ဆင္ျခင္ရာ၌ကား ၾကြင္းက်န္ေသာ ကိေလသာဟူ၍ မရွိေတာ့သျဖင့္ ၾကြင္းက်န္ေသာ ကိေလသာကို ဆင္ျခင္သည့္ ပစၥေ၀ကၡဏာဉာစ္ မရွိေတာ့၍ ပစၥေ၀ကၡဏာဉာစ္(၄)ပါး စုစုေပါင္း ပစၥေ၀ကၡဏာ ဉာဏ္ေတာ္(၁၉)ပါး ျဖစ္ေတာ္မူ၏။