ေလာကၾကီးကား ငါတုိ႔သေဘာထားႏွင့္ တျခားစီသာ ျဖစ္၍ေနေတာ့သည္။
ေလာကသားမ်ားကား ငါတုိ႔ကို ဆရာတင္ေသာ္မွလည္း ငါတုိ႔ စကားမလုိက္နာလုိ။
(က) တစ္ဦးကား ေကာင္းရာကို ညႊန္းပါဆုိ၏။ ငါတုိ႔က သင္ေကာင္းစားခ်င္လွ်င္ အၾကိဳက္ကိုသာ ပယ္လုိက္ရန္ ညႊန္၏။ ထိုအခါ ထိုအေကာင္းၾကိဳက္သမားသည္ မတတ္ႏုိင္ေသးလို႔ပါ ဆုိကာ ျပန္သြားေခ်ေတာ့၏။
(ခ) ေနာက္တစ္ဦးကား မေကာင္းရာဆိုတာ ညႊန္ျပပါ ဆိုလာ၏။ ငါတုိ႔က သင္ အဆိုးေၾကာက္ေနလွ်င္ မခံခ်င္စိတ္ကို ရိတ္ပယ္ပစ္လုိက္ ညႊန္း၏။ ထုိအခါ ထုိအဆိုးေၾကာက္သမားသည္ တတ္ႏုိင္သေလာက္ေတာ့ ပယ္ပါမည္ျဖင့္ပင္ ျပန္သြားေခ်၏။
အရက္ၾကိဳက္သမားသည္ သူၾကိဳက္ေသာ အရက္ကို တြယ္ဖက္လ်က္က ခ်ိဳအီဆိမ့္အရသာရွိေသာ လက္ဖက္ရည္၊ ေကာ္ဖီအေၾကာင္း မေကာင္းေျပာလ်က္ ရွိ၏။
ျပည္တန္ဆာမသည္လည္း သူ႔ဘ၀ ကံဆုိးလွေၾကာင္း၊ တေျဖာင္းေျဖာင္း ေျပာဆိုလ်က္ကပင္ လာသမွ် ကာလသားသေဘာ ရက္ရက္ေရာေရာ လုိက္ေလ်ာေန၏။
ထုိကဲ့သို႔ေသာ လူစားမ်ိဳးတုိ႔သည္ ေမ့ေမ့ေပ်ာက္ေပ်ာက္ ေနလိုသူတို႔၏အိမ္၌ သန္ေခါင္စာရင္း၀င္မ်ားခ်ည့္ ျဖစ္ၾကေလရာ ထုိသူတုိ႔၏ အနား၊ ဤကထာစကားမ်ားသည္ အသားက်ေပလိမ့္မည္ မဟုတ္ျပီ။ ထုိလူစားမ်ိဳးကား ယေန႔ လူဦးေရ တစ္ရာရွိေသာ္ (၎တုိ႔ဗုိက္တြင္းက ကိုယ္၀န္လြယ္ ကေလးမ်ားႏွင့္ပါ ထည့္တြက္ပါလွ်င္) ရာေက်ာ္ပင္ ျဖစ္၍ေနေပလိမ့္မည္။
သို႔ေၾကာင့္ ဤက်မ္းကို ေရး၏။ ေရးလုိအား မရွိျပီ၊ ဤစကား မွာထားခဲ့လုိ၏၊ မွာၾကားလိုအား အျပည့္မရွိျပီ။
အကယ္တိတိ ဒဏ္ထိမ်ားသျဖင့္ ဖိအား အလူးအလွိမ့္ခံေနရသူ တစ္ေလတစ္ေယာက္ ေပၚေပါက္ လာျငားအံ့။
ထုိသူအတြက္ ဒဏ္ေၾကေဆးသဖြယ္ ဤက်မ္းက အကာအကြယ္ေပးေလမည္လား မသိ။
ဤ တစိုးတစိ ေမွ်ာ္မိသည့္အခ်က္ကေလး တစ္ကြက္ေၾကာင့္သာ ဤ ပမာဒါ ပမာဒ ေဒြဘာဂီယ ကထာကို ေသတမ္းစာအျဖစ္ ထားရွိခဲ့ျခင္း ျဖစ္ေခ်၏။
(က) ဤက်မ္း၏ စာလံုးမ်ားကို ၾကည့္လ်က္က ထုိစာသားမ်ား၏ ေနာက္ကြယ္မွာရွိ စာသား၏ သေဘာ၊ စာသြားရာ လမ္းေၾကာကို အက်ေကာက္တတ္လွ်င္
(ခ) ဤက်မ္းလာစကားမ်ားကို ၾကားနာလ်က္က စကားေနာက္ တရားပါ အစဥ္လာအားျဖင့္ ဉာဏ္စကား ဉာဏ္နားျဖင့္ပင္ ၾကားသိတတ္လွ်င္
ငါတုိ႔သည္ကား ငါးေထြအုပ္ၾကီးအၾကားမွ ေမြးျမဴေရးငါးကေလးတစ္ေကာင္ကိုေတာ့ျဖင့္ ေမြးခြင့္ရေပျပီဟူ၍ ၀မ္းသာစြာ ၾကိဳဆုိပါ၏။ ေမြးျမဴေရးငါးအၾကိဳက္ အစားအစာကိုလည္း ဤက်မ္းက ထုိက္တန္စြာ ေကြ်းေမြးေနမည္ သာျဖစ္ပါ၏။
ထုိ ေကြ်းသမွ်အစာကို အပါး၀စြာ စားသံုးမိသျဖင့္ အမ်ားသူေတာ္ေကာင္းၾကီးတုိ႔ ခ်ိန္ၾကည့္ေလေသာအခါ အခ်ိန္စီးလ်က္က တစ္ဖက္ အေလးၾကီးၾကီးႏွင့္ တန္းတူ ျဖစ္လာေခ်ေသာ္ သင့္တန္ဖုိးကား မနည္းပါးေတာ့ျပီ၊ ငါတုိ႔၏ ေမြးက်ိဳး၊ ေကြ်းက်ိဳးလည္း နပ္ျပီ။
ေရႊေက်ာင္းကုန္းဆရာေတာ္ ၀န၀ါသီ ေဉယ်ဓမၼသာမိေထရ္ ေရးသားစီရင္ေတာ္မူသည့္ သတိမူသူတို႔၏ နားရာစခန္း၊ သတိမဲ့သူတို႔၏ သြားရာလမ္း စာအုပ္မွ ျပန္လည္ ထုတ္ႏူတ္ေဖာ္ျပေပးထားပါသည္။
No comments:
Post a Comment