ပရမတၳတရား ၄-ပါး
ပရမတၳဆုိသည္မွာ ပါဠိစကားတည္း။ ျမန္မာလုိ “ျမတ္ေသာအနက္သေဘာ” ဟုဆိုလိုသည္။ “ျမတ္”ဆုိသည္မွာလည္း “မြန္ျမတ္ - ျမင့္ျမတ္ - ေကာင္းျမတ္” ဆိုေသာ အျမတ္ မဟုတ္၊ ပင္ကိုသေဘာအတုိင္း မေဖာက္ျပန္ မေျပာင္းလဲဘဲ ခုိင္ျမဲတည့္မတ္ေသာ အျမတ္တည္း။ (ပရမ = ျမတ္ေသာ + အတၳ= အနက္သေဘာ၊ ပရမတၳ = ျမတ္ေသာ အနက္သေဘာ။ ဤပရမတၳသေဘာကို “ပရမတ္” ဟုလည္း ေခၚ၏) ထုိပရမတၳတရားကား - စိတ္၊ ေစတသိက္၊ ရုပ္၊ နိဗၺာန္ အားျဖင့္ ၄-ပါးရွိသည္။မေဖာက္ျပန္ပံု
ေစတသိက္တရားတို႔၌ ေလာဘ ေဒါသမ်ား ပါရွိ၏၊ ေလာဘသည္ လုိခ်င္ျခင္းသေဘာ၊ ေဒါသကား ခက္ထန္ျခင္း သေဘာပင္တည္း။ ေလာဘသည္ ပညာရွိသူေတာ္ေကာင္း၏ သႏၱာန္မွာ ျဖစ္ျဖစ္၊ သူယုတ္မာ သႏၱာန္မွာ ျဖစ္ျဖစ္၊ ေခြးသႏၱာန္မွာ ျဖစ္ျဖစ္ လိုခ်င္ေသာ သေဘာမွ ေဖာက္ျပန္ျခင္း၊ ေျပာင္းလဲျခင္း မရွိေခ်။ ထုိ႔အတူ ေဒါသ၏ ခက္ထန္ျခင္း သေဘာလည္း မည္သူ႔ သႏၱာန္မွာ ျဖစ္ျဖစ္ မေဖာက္ျပန္ မေျပာင္းလဲေခ်။ အျခားေသာ ပရမတၳတရားတုိ႔ မေျပာင္းလဲၾကပံုကိုလည္း ဤနည္းအတုိင္းသိပါ။
ဤသို႔လွ်င္ ပရမတ္သေဘာတုိ႔သည္ မ်က္ႏွာၾကီးငယ္ ေရြးခ်ယ္လုိက္စားျခင္း မရွိဘဲ မူရင္းအတုိင္း ထင္ရွားျမဲျဖစ္ေသာေၾကာင့္ မိမိ သူတစ္ပါးတုိ႔၏ စိတ္ေနစိတ္ထားကို အမွန္အတုိင္း သိႏုိင္ဖုိ႔ရာ ယခုလမ္းညႊန္ျပမည့္ ပရမတ္သေဘာမ်ားကို ၾကိဳၾကိဳးစားစား ေလ့လာသင့္ၾကပါသည္။
(ေဆာင္)
(ေဆာင္)
၁။ သေဘာအမွန္၊ မေဖာက္ျပန္သျဖင့္၊ မွန္ကန္တည့္မတ္၊ ဂုဏ္အျမတ္၊ ပရမတၳေခၚ။ ၂။ စိတ္ေစတသိက္၊ ရုပ္နိဗၺာန္အား၊ ခြဲ၍ထား၊ ေလးပါးျပားဘိေသာ္။
အရွင္ဇနကာဘိ၀ံသ၏ ကိုယ္က်င့္အဘိဓမၼာစာအုပ္မွ ထုတ္ႏူတ္ေဖာ္ျပေပးထားပါသည္။
No comments:
Post a Comment