အရိယာပုဂၢိဳလ္တုိ႔သည္ မိမိတို႔ ရရွိျပီးေသာ မဂ္၏ အက်ိဳးျဖစ္သည့္ ဖုိလ္ကို အလုိရွိသမွ် ခံစားႏုိင္ၾက၏။ ေသာတာပန္သည္ ေသာတာပတၱိဖုိလ္ကို အလုိရွိသမွ် ခံစားႏုိင္ၾက၏။ ေသာတာပန္သည္ ေသာတာပတၱိဖုိလ္ကို ၀င္စားႏုိင္၏။ သကဒါဂါမ္သည္ သကဒါဂါမိဖုိလ္ကို ၀င္စားႏုိင္၏။ အနာဂါမ္သည္ အနာဂါမိဖုိလ္ကို ၀င္စားႏုိင္၏။ ရဟႏၱာသည္ အရဟတၱဖုိလ္ကို ၀င္စားႏုိင္၏။ ဖုိလ္စိတ္တစ္မ်ိဳးတည္းက ၾကိမ္ဖန္မ်ားစြာ ထပ္ကာထပ္ကာ ျဖစ္ေနျခင္းကို ဖလသမာ ပတ္၀င္စားသည္ဟု ေခၚ၏။
`မည္မွ်ၾကာေအာင္ ဖုိလ္၀င္စားမည္´ဟု မူလရည္မွန္းထားသည့္ အခ်ိန္သို႔ ေရာက္လွ်င္ ဖုိလ္စိတ္အစဥ္ရပ္၍ ဘ၀င္စိတ္အစဥ္ ျဖစ္ေပၚလာ၏။ ထုိဖုိလ္စိတ္အစဥ္ ရပ္စဲျခင္းကိုပင္ ဖလသမာပတ္မွထျခင္းဟု ေခၚသည္။
မႏၵပုဂၢိဳလ္၏ ဖလသမာပတၱိ၀ီထိ
`တီ-န-ဒ-မ-ပ-ဥ-ႏု-ေ၀ါ-ဖုိလ္-ဖုိလ္(မ်ားစြာ)-´ဘြင္-ဘြင္
တိကၡပုဂၢိဳလ္၏ ဖလသမာပတၱိ၀ီထိ
`တီ-န-ဒ-မ-ဥ-ႏု-ေ၀ါ-ဖိုလ္-ဖိုလ္(မ်ားစြာ)-´ဘြင္-ဘြင္
သမာပတ္ ၈-ပါး ၀င္စားႏုိင္ေသာ အနာဂါမ္မ်ားႏွင့္ ရဟႏၱာမ်ားသာ နိေရာဓသမာပတ္ကို ၀င္စားႏုိင္ၾက၏။ နိေရာဓသမာပတ္ကို ၀င္စားလုိေသာ္ ေရွးဦးစြာ ေလာကီပထမစ်ာန္ကို ၀င္စားျပီးေနာက္ ထုိစ်ာန္မွထကာ ထုိစ်ာန္၌ ပါ၀င္ေသာ သခၤါရ(စိတ္ေစတသိက္)တုိ႔ကို အနိစၥ-ဒုကၡ-အနတၱတင္၍ ၀ိပႆနာရူရ၏။ ထုိနည္းအတူ ဒုတိယစ်ာန္၊ တတိယစ်ာန္စသည္ျဖင့္ အာကိဥၥညာယတန စ်ာန္အထိ အစဥ္အတုိင္း စ်ာန္တစ္ခုစီကို ၀င္စားျပီးလွ်င္ ထုိစ်ာန္မွထကာ ထုိစ်ာန္၌ပါေသာ သခၤါရတရားတို႔ကို ၀ိပႆနာရူရ၏။
ထုိ႔ေနာက္ ေန၀သညာနာသညာယတနစ်ာန္ကို မ၀င္စားေသးဘဲ ပုဗၺကိစၥ ၄-ပါးကိုျပဳ၏။ ၎ေနာက္ေန၀သညာနာသညာယတနစ်ာန္ကို၀င္စားရာ အပၸနာေဇာ ၂-ၾကိမ္သာ ျဖစ္ျပီးေနာက္ စိတ္အစဥ္ျပတ္စဲေလ၏။ ထုိအခါ ေစတသိက္မ်ားႏွင့္ စိတၱဇရုပ္မ်ားလည္း ျဖစ္ခြင့္မရွိေတာ့ဘဲ ခ်ဳပ္ျငိမ္းေနၾက၏။ ကမၼဇရုပ္၊ ဥတုဇရုပ္၊ အာဟာရဇရုပ္မ်ားကား ဆက္လက္ျဖစ္ပ်က္ေနၾက၏။
ထုိသို႔ စိတ္ေစတသိက္၊ စိတၱဇရုပ္တုိ႔ ခ်ဳပ္ျငိမ္းေနျခင္းကိုပင္ `နိေရာဓသမာပတ္၀င္စားသည္´ဟု ဆို၏။
`ထမင္းအသက္ ခုႏွစ္ရက္´ဟူေသာ စကားႏွင့္အညီ လူ႔ဘံု၌ ၇-ရက္အထိသာ နိေရာဓသမာပတ္ကို ၀င္စားႏုိင္၏။ အစာမသံုးေဆာင္ၾကရေသာ ရူပျဗဟၼာမ်ားမွာ ၾကာရွည္စြာ ၀င္စားႏုိင္ၾက၏။ အရူပျဗဟၼာမ်ားကား ရူပစ်ာန္ကို မ၀င္စားႏုိင္ၾကသျဖင့္ နိေရာဓသမာပတ္ကို မ၀င္စားႏုိင္ၾကေခ်။
အဓိ႒ာန္ခဲ့သည့္ အခ်ိန္ေစ့ေရာက္၍ စိတ္ေစတသိက္တုိ႔ ျပန္လည္ျဖစ္ေပၚျခင္းကို `နိေရာဓသမာပတ္´မွ ထသည္ဟုဆုိ၏။ ထုိအခါ အနာဂါမ္ပုဂၢိဳလ္၌ အနာဂါမိဖုိလ္စိတ္ ၁-ၾကိမ္၊ ရဟႏၱာပုဂၢိဳလ္၌ အရဟတၱဖုိလ္စိတ္ ၁-ၾကိမ္ျဖစ္ျပီးေနာက္ ဘ၀င္က်ျပီးလွ်င္ မိမိဖိုလ္ကို ျပန္၍ ဆင္ျခင္ေသာ ပစၥေ၀ကၡဏာ၀ီထိျဖစ္၏။
ေဒါက္တာမင္းတင္မြန္ စတုတၳအၾကိမ္ထုတ္ေ၀ေသာ ဗုဒၶအဘိဓမၼတရားေတာ္ အႏွစ္ခ်ဳပ္ စာအုပ္မွ ျပန္လည္ထုတ္ႏုတ္ ေဖာ္ျပေပးသည္။
မႏၵပုဂၢိဳလ္၏ ဖလသမာပတၱိ၀ီထိ
`တီ-န-ဒ-မ-ပ-ဥ-ႏု-ေ၀ါ-ဖုိလ္-ဖုိလ္(မ်ားစြာ)-´ဘြင္-ဘြင္
တိကၡပုဂၢိဳလ္၏ ဖလသမာပတၱိ၀ီထိ
`တီ-န-ဒ-မ-ဥ-ႏု-ေ၀ါ-ဖိုလ္-ဖိုလ္(မ်ားစြာ)-´ဘြင္-ဘြင္
သမာပတ္ ၈-ပါး ၀င္စားႏုိင္ေသာ အနာဂါမ္မ်ားႏွင့္ ရဟႏၱာမ်ားသာ နိေရာဓသမာပတ္ကို ၀င္စားႏုိင္ၾက၏။ နိေရာဓသမာပတ္ကို ၀င္စားလုိေသာ္ ေရွးဦးစြာ ေလာကီပထမစ်ာန္ကို ၀င္စားျပီးေနာက္ ထုိစ်ာန္မွထကာ ထုိစ်ာန္၌ ပါ၀င္ေသာ သခၤါရ(စိတ္ေစတသိက္)တုိ႔ကို အနိစၥ-ဒုကၡ-အနတၱတင္၍ ၀ိပႆနာရူရ၏။ ထုိနည္းအတူ ဒုတိယစ်ာန္၊ တတိယစ်ာန္စသည္ျဖင့္ အာကိဥၥညာယတန စ်ာန္အထိ အစဥ္အတုိင္း စ်ာန္တစ္ခုစီကို ၀င္စားျပီးလွ်င္ ထုိစ်ာန္မွထကာ ထုိစ်ာန္၌ပါေသာ သခၤါရတရားတို႔ကို ၀ိပႆနာရူရ၏။
ထုိ႔ေနာက္ ေန၀သညာနာသညာယတနစ်ာန္ကို မ၀င္စားေသးဘဲ ပုဗၺကိစၥ ၄-ပါးကိုျပဳ၏။ ၎ေနာက္ေန၀သညာနာသညာယတနစ်ာန္ကို၀င္စားရာ အပၸနာေဇာ ၂-ၾကိမ္သာ ျဖစ္ျပီးေနာက္ စိတ္အစဥ္ျပတ္စဲေလ၏။ ထုိအခါ ေစတသိက္မ်ားႏွင့္ စိတၱဇရုပ္မ်ားလည္း ျဖစ္ခြင့္မရွိေတာ့ဘဲ ခ်ဳပ္ျငိမ္းေနၾက၏။ ကမၼဇရုပ္၊ ဥတုဇရုပ္၊ အာဟာရဇရုပ္မ်ားကား ဆက္လက္ျဖစ္ပ်က္ေနၾက၏။
ထုိသို႔ စိတ္ေစတသိက္၊ စိတၱဇရုပ္တုိ႔ ခ်ဳပ္ျငိမ္းေနျခင္းကိုပင္ `နိေရာဓသမာပတ္၀င္စားသည္´ဟု ဆို၏။
`ထမင္းအသက္ ခုႏွစ္ရက္´ဟူေသာ စကားႏွင့္အညီ လူ႔ဘံု၌ ၇-ရက္အထိသာ နိေရာဓသမာပတ္ကို ၀င္စားႏုိင္၏။ အစာမသံုးေဆာင္ၾကရေသာ ရူပျဗဟၼာမ်ားမွာ ၾကာရွည္စြာ ၀င္စားႏုိင္ၾက၏။ အရူပျဗဟၼာမ်ားကား ရူပစ်ာန္ကို မ၀င္စားႏုိင္ၾကသျဖင့္ နိေရာဓသမာပတ္ကို မ၀င္စားႏုိင္ၾကေခ်။
အဓိ႒ာန္ခဲ့သည့္ အခ်ိန္ေစ့ေရာက္၍ စိတ္ေစတသိက္တုိ႔ ျပန္လည္ျဖစ္ေပၚျခင္းကို `နိေရာဓသမာပတ္´မွ ထသည္ဟုဆုိ၏။ ထုိအခါ အနာဂါမ္ပုဂၢိဳလ္၌ အနာဂါမိဖုိလ္စိတ္ ၁-ၾကိမ္၊ ရဟႏၱာပုဂၢိဳလ္၌ အရဟတၱဖုိလ္စိတ္ ၁-ၾကိမ္ျဖစ္ျပီးေနာက္ ဘ၀င္က်ျပီးလွ်င္ မိမိဖိုလ္ကို ျပန္၍ ဆင္ျခင္ေသာ ပစၥေ၀ကၡဏာ၀ီထိျဖစ္၏။
ေဒါက္တာမင္းတင္မြန္ စတုတၳအၾကိမ္ထုတ္ေ၀ေသာ ဗုဒၶအဘိဓမၼတရားေတာ္ အႏွစ္ခ်ဳပ္ စာအုပ္မွ ျပန္လည္ထုတ္ႏုတ္ ေဖာ္ျပေပးသည္။