ဒါေပမယ့္ စိတ္အာရုံဟာ အျမဲပဲလွည့္ပတ္ေျပးလႊားေနတဲ့ အခ်ိန္ပိုင္း ၂-ပိုင္း ထင္ထင္ရွားရွား ရွိလာပါတယ္။ တစ္ခုကေတာ့ ျပီးခဲ့တဲ့ လြန္သြားျပီးတဲ့ အခ်ိန္ကုန္ဆံုးသြားျပီးတဲ့ အတိတ္ရဲ႕ နယ္ေျမထဲမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ အတိတ္ကျဖစ္ခဲ့တဲ့ အမူကိစၥေတြကို ေအာက္ေမ့သတိရျပီး မွတ္မိေနပါတယ္။ ေတြေတာေနမိပါတယ္။
“ဒီကိစၥကဒီလုိျဖစ္ခဲ့တာပဲ၊ ဘယ္သူဘယ္၀ါက ဘယ္လုိ လုပ္ခဲ့တာပဲ၊ ေျပာဆုိခဲ့တာပဲ၊ ငါ့ကိုေစာ္ကားတာပဲ၊ အဲဒီတုန္းက ငါက ဘယ္လုိ ကလဲ့စား ျပန္ေခ်ရမယ္လုိ႔ မသိလုိက္ဘူး။ ဘယ္လုိျပန္ေျပာရမယ္လုိ႔ မသိလုိက္ဘူး။ ေနာက္တစ္ခါသာဆုိရင္ ငါက ဒီလုိျပန္ေျပာလုိက္မယ္၊ ဒီလုိျပန္တံု႔ျပန္လုိက္မယ္” အစရွိလုိ႔ စိတ္ကူးထဲမွာ အတိတ္ကာလကေန အနာဂတ္ကာလထဲ ေရာက္သြား ျပန္ပါတယ္။
ေနာင္ျဖစ္မယ့္ အခ်ိန္ထဲ ေရာက္သြားျပန္ပါတယ္။ ေနာင္လုပ္မယ့္ အလုပ္ကိစၥေတြလည္း စိတ္ကူးယဥ္ပါတယ္။ ဒီလုိနဲ႔ စိတ္အာရုံက အတိတ္ထဲ ေရာက္လုိက္၊ လွိမ့္ေနလုိက္၊ အနာဂတ္ထဲ ေရာက္လုိက္၊ လွိမ့္ေနလုိက္နဲ႔ တစ္ခ်ိန္လံုး အတိတ္မဟုတ္ရင္ အနာဂတ္ထဲမွာသာ ေရြ႕လ်ားေနပါတယ္။ အခုလက္ရွိ ပစၥဳပၸန္တည့္တည့္မွာ မေနႏုိင္ပါဘူး။
ေယာဂီမ်ားအတြက္ ဆရာၾကီးဦးဂိုအင္ကာ၏ အဂၤလိပ္ဘာသာျဖင့္ ေဟာေျပာခ်က္ကို ၾကည္ၾကည္၀ိန္ ျမန္မာဘာသာျပန္ စာအုပ္မွ ျပန္လည္ ေဖာ္ျပထားသည္။
ေနာင္ျဖစ္မယ့္ အခ်ိန္ထဲ ေရာက္သြားျပန္ပါတယ္။ ေနာင္လုပ္မယ့္ အလုပ္ကိစၥေတြလည္း စိတ္ကူးယဥ္ပါတယ္။ ဒီလုိနဲ႔ စိတ္အာရုံက အတိတ္ထဲ ေရာက္လုိက္၊ လွိမ့္ေနလုိက္၊ အနာဂတ္ထဲ ေရာက္လုိက္၊ လွိမ့္ေနလုိက္နဲ႔ တစ္ခ်ိန္လံုး အတိတ္မဟုတ္ရင္ အနာဂတ္ထဲမွာသာ ေရြ႕လ်ားေနပါတယ္။ အခုလက္ရွိ ပစၥဳပၸန္တည့္တည့္မွာ မေနႏုိင္ပါဘူး။
ေယာဂီမ်ားအတြက္ ဆရာၾကီးဦးဂိုအင္ကာ၏ အဂၤလိပ္ဘာသာျဖင့္ ေဟာေျပာခ်က္ကို ၾကည္ၾကည္၀ိန္ ျမန္မာဘာသာျပန္ စာအုပ္မွ ျပန္လည္ ေဖာ္ျပထားသည္။
No comments:
Post a Comment