ခြင့္လႊတ္သည္းခံျခင္းဆုိတာ ဘယ္အတုိင္းအတာအထိ ထားရမလဲ။ ေနာက္ပံုျပင္ေလး တစ္ပုဒ္နဲ႔ ေျပာျပဦးမယ္။
ဟိုးတုန္းက ဘုန္းႀကီးတစ္ပါး ဆြမ္းခံသြားတယ္၊ ဒကာမအိမ္ေရာက္ေတာ့ ဒကာမက ဆြမ္းေရာ၊ ဆြမ္းဟင္းပါေလာင္းတယ္၊ အဲဒီအခါမွာ ဘုန္းႀကီးက သာဓု...သာဓု လုိ႔ပဲေခၚပါတယ္၊ အဲဒါနဲ႔ တစ္ေန႔က်ေတာ့ ဒကာမက ဆြမး္ဟင္း မောလင္းေတာ့ဘူး၊ ဆြမ္းပဲေလာင္းတယ္၊ အဲဒီအခါမွာ လည္း ဘုန္းႀကီးက သာဓု...သာဓုလုိ႔ ေခၚျပန္ပါတယ္၊ ဆြမ္းဟင္းမပါတာေတာင္ သာဓုလုိ႔ ေခၚျပန္တယ္၊ ေနာက္ေန႔လာလွ်င္ေတာ့ ကန္႔ေတာ့ဆြမ္းပါလုိ႔ေေျပာေတာ့မယ္၊ ဒါနဲ႔ဘုန္းႀကီးၾကြ လာတယ္၊ ကန္႔ေတာ့ဆြမ္းပါလုိ႔ ေျပာလုိက္တယ္၊ ဒီအခါမွာလည္း ဘုန္းႀကီးက သာဓု...သာဓု လုိ႔ ေခၚျပန္တယ္၊ ေနာက္တစ္ေန႔လာလွ်င္ေတာ့ ဆဲလႊတ္မယ္၊ ေနာက္ေန႔ေရာက္လုိ႔ ဘုန္းႀကီးၾကြလာေတာ့ ဆဲလြတ္ပါတယ္၊ ဒါကိုလည္း ဘုန္းႀကီးက သာဓု..သာဓုေခၚၿပီး ျပန္ၾကြ သြားတယ္။
ဟင္...ဒီဘုန္းႀကီး ဆဲတာေတာင္ သာဓုေခၚတယ္။ ဒီတစ္ခါ လာပါေစဦး သပိတ္ေတြယူၿပီး လႊင့္ပစ္မယ္၊ ေနာက္ေန႔ၾကြလာေတာ့ သပိတ္ေတြယူၿပီး လႊင့္ပစ္လုိက္တယ္၊ ဒီအခါမွာလည္း ဘုန္းႀကီးက သာဓု...သာဓု ေခၚၿပီး သြားျပန္ပါတယ္။ ဟင္ ဘုန္းႀကီးသပိတ္ယူလႊင့္ပစ္တာ ေတာင္ သာဓုေခၚျပန္တယ္။ ဒီတစ္ခါလာလွ်င္ေတာ့ ရုိက္ကိုလြတ္ျပစ္မယ္၊ ေနာက္ေန႔ၾကြလာ တယ္၊ တုန္နဲ႔ရုိက္လြတ္တယ္၊ ဘုန္းႀကီး ေခါင္းေပါက္သြားတယ္၊ ဒါကိုလည္း ဘုန္းႀကီးက သာဓု...သာဓုလုိပ ေခၚျပန္တယ္၊ ဒါနဲ႔ ဒကာမႀကီးက သိခ်င္တာနဲ႔ အရွင္ဘုရားက ဘာ့ေၾကာင့္ သာဓု ခဏခဏေခၚေနရတာလဲလုိ႔ ေမးလုိက္ပါတယ္၊ ေအးေလဆြမ္း၊ ဆြမ္းဟင္းေရာေလာင္း လုိ႔ သာဓုေခၚရတယ္၊ ေနာက္က်ေတာ့ ဆြမ္းပဲေလာင္းတယ္၊ မေလာင္းတာနဲ႔စာလွ်င္ေတာ္ ေသးတယ္၊ သာဓုေခၚရတယ္၊ ေနာက္ေန႔က်ေတာ့ ကန္႔ေတာ့ဆြမး္လုိ႔ေျပာတယ္၊ ငါေနပူထဲမွာ ၾကာၾကာမရပ္ရလုိ႔ေတာ္ေသးတယ္ သာဓုေခၚရျပန္တယ္၊ ေနာက္တစ္ေန႔က်ေတာ့ ဆြဲဲၿပီးလႊတ္ တယ္၊ ငါ့သပိတ္ေတြယူၿပိး လႊင့္မပစ္ေသးတာ ေတာ္ေသးတယ္၊ သာဓုေခၚရျပန္တယ္၊ ေနာက္တစ္ေန႔က်ေတာ့ သပိတ္ေတြယူၿပီးလႊင့္ပစ္တယ္၊ ငါ့အသား မထိေသးတာ ေတာ္ေသး တယ္၊ သာဓုေခၚျပန္တယ္၊ ဒီေန႔က်ေတာ့ ငါ့ေခါငး္ေပါက္ေအာင္ ရုိက္တယ္၊ ငါ့ကိုေသေအာင္ မရုိက္တာ ေတာ္ေသးတယ္။ သည္းခံျခင္းရဲ႕ သာဓုပဲေပါ့ကြယ္။ တစ္ကယ္ေတာ့ သည္းခံျခင္း ဆုိတာ သာဓုပါ။
ဒါ့ေၾကာင့္ ေနာက္ေနာင္မ်ား မိမိကိုသူတစ္ပါးက မနာလုိတာ၊ အေကာင္းမျမင္တာ၊ ပုတ္ ခတ္တာ၊ မုန္းတီးတာ ေတြမ်ားရွိလုိ႔ အဆင္မေျပခဲ့ရင္ အားလံုးကို သာဓုသာေခၚလုိက္ပါေတာ့ မိတ္ေဆြတို႔။
No comments:
Post a Comment