လူေတြဟာ ေအာင္ျမင္ႀကီးပြားလုိတဲ့စိတ္ လူတုိင္းမွာ ရွိိၾကသည္။ ဒါေပမယ့္ တကယ့္လက္ ေတြ႕မွာေတာ့ ေအာင္ျမင္ႀကီးပြားတဲ့ အလုပ္ကိစၥကို လက္ေတြ႕က်က် လုပ္ႏိုင္ျခင္းမွာ မစြမ္း ႏိုင္ၾကေခ်။ တစ္ခ်ိဳ႕လူေတြၾကည့္ပါလား။ ေဟ့...သူငယ္ခ်င္း ေအာင္ျမင္ႀကီးပြားခ်မး္သာတဲ့ နည္း ငါ့မွာရွိတယ္။ အဲဒါမင္းလုပ္နိုင္မလား။ ဒီအခါမွာ သူက ဘယ္လုိျပန္ေျဖသလဲဆုိေတာ့ ေအး မင္းေျပာတာေတာ့ ဟုတ္ပါတယ္။
ငါကခ်မ္းသာခ်င္တာေတာ့ အမွန္ပါပဲ။ ခ်မ္းေတာ့ခ်မ္း သာခ်င္တယ္။ နင္ေျပာတဲ့ ခ်မ္းသာျခငး္အေၾကာင္း ငါစဥ္းစားဥိးမယ္ဆုိၿပီး တုန္႔ျပန္လုိက္ပါ တယ္။ ဒီေနရာမွာ သင္ကိုယ္တုိင္ စဥ္းစားၾကည့္ပါ။ ကိုယ္က ခ်မ္းသာခ်င္းလားလုိ႔ ေမးလုိက္ ေတာ့ သူက ခ်မ္းသာခ်င္တယ္လုိ႔ေျဖတယ္။ အဲဒါဆုိရင္ မင္းကို ငါခ်မ္းသာတဲ့နည္းေျပာမယ္။ ျပမယ္ဆုိေတာ့သူက “စဥ္းစားဦးမယ္” လုိ႔ အေျဖေပးလုိက္တယ္။ ကဲစဥ္းစားၾကည့္ေတာ့။ ခ်မ္းသာမယ္ ဆိုတဲ့အရာမ်ား၊ ကိုယ္လုိခ်င္ေနမွေတာ့ ဘာမ်ားစဥ္းစားေနစရာလုိေသးလို႔လဲ။ ဒါေၾကာင့္လဲ လူေတြမခ်မ္းသာၾကတာပဲျဖစ္တယ္။ အခြင့္အလမ္းဆိုတာ လူတစ္ေယာက္ရဲ႕ ဘ၀မွာ(၃)ႀကိ္မ္ (၃)ခါတံခါးေခါက္ၿပီး ၀င္လာတတ္တယ္လုိ႔ ဆုိိၾကတယ္။ အခြင့္အလမ္းကို အခြင့္အလမ္းမွန္း မသိတဲ့သူဟာ ကိုယ့္ရဲ႕ေျခေထာက္ေရွ႕မွ ေငြထုပ္ႀကီးလာၿပီးခ်ေပးေနတာ ေတာင္မွ ရွာေဖြေတြ႕ႏုိင္မွာ မဟုတ္ပါဘူး။ မခ်မ္းသာတဲ့နည္းေတြဟာ ႏွစ္ေပါင္း (၂၀) (၃၀) လုပ္လည္း မခ်မး္သာႏိုင္ဘူး။ ေနာက္(၅)ႏွစ္ေနလညး္ ဒီအတုိင္း၊ ေနာက္ (၁၀)ႏွစ္ေနလည္း ဒီပံုစံ၊ ဒါဟာ တကယ္ခ်မး္သာတဲ့ နညး္မဟုတ္လုိ႔ေပါ့။ တကယ့္ခ်မ္းသာတဲ့နည္းဟာ တစ္လ၊ တစ္ႏွစ္အတြင္းမွာပင္လွ်င္ ဘ၀တစ္ဆစ္ခ်ိဳး ေျပာင္းလဲသြားေအာင္ ေငြေၾကးဓနဥစၥာမ်ားစြာ တုိးတက္ ေျပာင္းလဲျခင္းေတြနဲ႔အတူ ရရွိပိုင္ဆုိင္ေစပါတယ္။ အခြင့္အလမ္းကို အခြင့္အလမ္း မွန္းမသိတဲ့လူရဲ႕ေရွ႕မွာ ဘယ္လုိပင္ အက်ိဳးအေၾကာင္း အဆုိးအေကာင္း ယွဥ္ျပ၍ စနစ္တက် ခ်ျပနည္းလမး္ေပးေသာ္လညး္ လက္ရွိ ခါးကုန္းေအာင္လုပ္ေနတဲ့ အလုပ္ေလာက္ ယံုၾကည္မႈ မရွိပါဘူး။ သက္သက္သာသာ အလြယ္တကူနဲ႔ ေငြရေပါက္ရလမး္ကို တစ္သက္လံုးခါးကုန္းၿပီး လုပ္ရတဲ့ အလုပ္ေလာက္ သူစိတ္မခ်ပါဘူး။ ဟိုးေရွးတုန္းက ပံုျပင္ေလးတစ္ပုဒ္ရွိတယ္။
ရြာေလးတစ္ရြာမွာ ေမာင္ဇင္ႏြယ္နဲ႔ ေမာင္တင္ညိဳဆုိတဲ့ သူငယ္ခ်င္း ႏွစ္ေယာက္ရွိပါတယ္။ သူတို႔ သူငယ္ခ်င္းႏွစ္ေယာက္ဟာ သူတို႔ရြာနဲ႔(၂)မုိင္ေလာက္ေ၀းတဲ့ ေတာင္က်စမ္းေခ်ာင္းေလး ကေနၿပီး ေန႔စဥ္ရြာထဲကို ေရထမ္းၿပီးေရာင္းၾကပါတယ္။ ဒီလုိနဲ႔ တစ္ေန႔မွာေတာ့ ေမာင္ဇင္ႏြယ္ မွာ အႀကံတစ္ခုရလုိက္တယ္။ ေမာင္တင္ညိဳေရ ငါတုိ႔ ေရထမ္းေရာင္းတဲ့ ဘ၀ကလြတ္မွာ မဟုတ္ဘူး။ ဒါ့ေၾကာင့္ ငါတုိ႔ေရထမ္းရတဲ့ ဘ၀မွလြတ္တဲ့နညး္စနစ္ကို အသံုးျပဳၾကရေအာင္။ အဲဒါက ဘာလဲဆိုေတာ့ ဒီစမ္းေခ်ာင္းေလးထဲကေနၿပီး ရြာထဲေရာက္ေအာင္ ရတဲ့ေငြေလးနဲ႔ ေရပိုက္သြယ္ၾကရေအာင္။ တျဖည္းျဖည္းခ်င္း ေရပိုက္ကို နဲနဲခ်င္း ဆက္သြယ္သြားႏိုင္လွ်င္ မၾကာမီမွာ ရြာထဲကို ေရပိုက္ ေရာက္သြားပါလိမ့္မယ္။ အဲဒီအခါက်ရင္ ေရထမး္စရာလဲမလုိ ေတာ့ဘူး။ ရြာထဲမွာ ေရကန္တစ္ခုလုပ္၊ အဲဒီေရကန္ထဲကေန ေရေတြခပ္ေရာင္းလို႔ရၿပီဆိုၿပီး ေမာင္ဇင္ႏြယ္က သူ႔ရဲ႕အႀကံကို ေျပာျပလုိက္ပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ ေမာင္တင္ညိဳက ဘာျပန္ေျပာသ လဲဆုိေတာ့ဟ...သူငယ္ခ်င္း ေမာင္ဇင္ႏြယ္၊ မင္းကလည္း ႀကံႀကံဖန္ဖန္ အလုပ္ရူပ္ေအာင္ စဥ္းစားေနတယ္။ ငါတုိ႔ဘိုးဘြာဘီဘင္ လက္ထက္ကတည္းက အစဥ္အဆက္ ဒီစမ္းေခ်ာင္းက ေန ေရထမး္ေရာင္းလာၾကတယ္။ ငါကေတာ့ ေရထမ္းရတဲ့ အလုပ္ကိုပဲေပ်ာ္တယ္။ ဒီတုိင္းထမ္း ေရာင္းေနလုိ႔လဲရတာပဲဥစၥာ။ အခ်ိန္ကုန္ခံ၊ လူပင္ပန္းခံၿပီး အလုပ္ရူပ္ေအာင္ ေရပိုက္သြယ္တဲ့ အလုပ္ကိုေတာ့ ငါမလုပ္ခ်င္ဘူးလို႔ ေျပာလုိက္ပါတယ္။ ဒါနဲ႔ ေမာင္ဇင္ႏြယ္က ေအး.. . မင္း မသြယ္ခ်င္လဲေနပါ။ ငါက ေကာင္းတဲ့အႀကံကို ေျပာျပတာပဲျဖစ္တယ္။ ဒီေန႔ကစၿပီး ေရထမး္တဲ့ ဘ၀က လြတ္ေအာင္ေတာ့ ေရပိုက္သြယ္တဲ့စနစ္ကို တျဖည္းျဖည္းခ်င္း လုပ္သြားမယ္လုိ႔ ဆံုး ျဖတ္ခ်က္ခ်လုိက္ၿပီလုိ႔ သူကေျပာလုိက္ပါတယ္။ ေမာင္ဇင္ႏြယ္ဟာ ေမာင္တင္ညိဳနဲ႔အတူ ေရထမး္ေရာင္းရင္း ၿမိဳ႕ကေနေရပိုက္ကိုတျဖည္းျဖည္းခ်င္း ၀ယ္တယ္။ စမ္းေခ်ာင္းကေန ေရပိုက္ကို တျဖည္းျဖည္းခ်င္း ဆက္သြားတယ္။
တစ္ခ်ိုဳ႕ရြာသူရြာသားေတြကလည္း သူေရပိုက္သြယ္တဲ့ စနစ္ကို သေဘာက်ၾကတဲ့အတြက္ေၾကာင့္ အလွဴေငြမ်ားကိုလည္း ၀ိုင္းၿပီး ထည့္ၾကတယ္။ အဲဒီလုိနဲ႔ ေမာင္ဇင္ႏြယ္က ေရပိုက္သြယ္လုိက္တာ တစ္ႏွစ္မျပည့္ခင္မွာပဲ ရြာကို ေရပိုက္္ေရာက္သြားတယ္။ ေရပိုက္သြယ္ၿပီးၿပီဆိုေတာ့ ေရကန္ကိုလုပ္တယ္။ ေရကန္ထဲ ကို ေရသြယ္ထည့္ၿပီး အဲဒီေန႔ကစၿပီး ေရထမ္းတဲ့ဘ၀မွ လြတ္ကာ ေရခပ္ေရာင္းတဲ့ လူတစ္ေယာက္ ျဖစ္သြားပါေတာ့တယ္။
ေမာင္တင္ညိဳကေတာ့ ေရထမ္းတဲ့ဘ၀မွာပဲ ရွိေနတဲ့အတြက္ေၾကာင့္ ေရထမ္းၿပီး ေရာင္းတဲ့ အ တြက္ေၾကာင့္ ခႏၶာကိုယ္တစ္ခုလံုး ပင္ပန္းႏြမ္းႏြယ္ၿပီး အရုိးၿပိဳင္းၿပိဳင္းက်လာပါေတာ့တယ္။ အသက္(၅၀/၆၀) ရွိသည့္တုိင္ေအာင္ ေရထမး္တဲ့ဘ၀မွာပဲရွိေနပါေတာ့တယ္။ အထက္ပါအ အေၾကာ္ငးအရာ အျဖစ္အပ်က္သည္ကား ယေန႔ေခတ္ လူမ်ားႏွင့္အလြန္ပင္ ကိုက္ညီလွပါ တယ္။ ဘာေၾကာင့္လဲဆုိေတာ့ လူအမ်ားစုဟာ သမာရုိးက်လုပ္ရုိးလုပ္စဥ္ မ်ား၌သာလွ်င္ အခ်ိန္ကုန္ဆံုးၾကလွ်က္ တစ္သက္လံုး ခါးကုန္းေအာင္ လုပ္ရတဲ့ အလုပ္မ်ိဳးကိုသာလွ်င္ ႏွစ္ သက္ေက်နပ္ၾကတယ္။ ယေန႔(၂၁)ရာစု ကမာၻႀကီးတြင္ နညး္ပညာေခတ္ ထြန္းကားလာၿပီ ျဖစ္တဲ့အတြက္ေၾကာင့္ ယခုလက္ရွိလုပ္ငန္းမ်ားထက္ေကာင္းေသာ ႀကီးပြားခ်မး္သာေရး လုပ္ငန္းမ်ားကို ေလ့လာၾကရမည္ ျဖစ္တယ္။ အကယ္၍မ်ား ယခုလက္ရွိလုပ္ငန္းသည္ သင့္ဘ၀အတြက္ ၀င္ေငြအေကာင္းဆံုးရသည့္လုပ္ငန္းတစ္ခု ျဖစ္တယ္လုိ႔ ယူဆပါက (၁၀)နာရီ လုပ္ရမည့္ အုလပ္ဆုိလွ်င္ (၅)နာရီႏွင့္ ၿပီးျပတ္ေအာင္ စီမံႏုိင္တဲ့လူျဖစ္ရပါမယ္။ မိမိ အတြက္ပိုလွ်ံလာတဲ့ အခ်ိန္မ်ားကို ေခတ္ေပၚ နညး္စံနစ္သစ္မ်ားကို ေလ့က်င့္သင္ယူရင္းျဖင့္ တစ္နည္းတစ္ပံု ေစ်းကြက္ထုိးေဖာက္ရန္ စီမံေဆာင္ရြက္ၾကရပါလိမ့္မယ္။ အခ်ိန္ႏွင့္ေငြဟာ လူ႔ဘ၀၌ အလြန္တန္ဘိုးရွိပါတယ္။ သူတပါးလုပ္နိုင္တဲ့အလုပ္ကို သင္ကုိယ္တုိင္ မလုပ္ပါႏွင့္။ သင္လုပ္ရမည့္ အလုပ္ကိုလည္း သူတစ္ပါးကို မခုိင္းပါႏွင့္။ သင္ကိုယ္တုိင္လုပ္မွ အျမန္ဆံုးၿပီး မယ္ဆုိလွ်င္ ထုိအလုပ္ကို သင္ကိုယ္တုိင္ပဲလုပ္ပါ။ အခ်ိန္ကို တန္ဘိုးရွိစြာ စိစစ္ အသံုးျပဳႏုိင္ ျခင္းဟာ သင့္ထံကိုေငြြေတြဒလေဟာစီး၀င္ေနသည့္ပမာ သင့္ထံကိုလည္း ေငြေတြဒလေဟာ စဲီး၀င္ေအာင္ ႀကိဳးစားအားထုတ္ပါေလာ့ဟု အႀကံျပဳလုိက္ခ်င္ပါတယ္။
No comments:
Post a Comment