တရားအားထုတ္ဖုိ႔ အသင့္ေတာ္ဆံုးဘ၀...

တရားက်င့္ႏုိင္တဲ့ အခြင့္အေရး၊ တရားရႏုိင္တဲ့ အခြင့္အေရးဆုိတာ အဘက္ဘက္က အေျခအေနေတြေပးမွ ျဖစ္တာပါ။ ကိုယ့္ဘ၀သက္တမ္းမွာေတာင္ ေကာင္းတဲ့အလုပ္၊ တရားအလုပ္ကို လုပ္ခ်င္တယ္ဆုိတဲ့ စိတ္ကူးမ်ိဳးေပၚဖုိ႔ ခက္ပါတယ္။ စိတ္ကူးရွိေပမယ့္ လက္ေတြ႕ အေကာင္းအထည္ေဖာ္ႏုိင္ဖုိ႔ ခက္ခဲပါတယ္။

ကိုယ္အားထုတ္ေနခ်ိန္မွာ ေနာက္ပိုင္းအတြက္ စား၀တ္ေနေရးေတြေျပလည္ပါမွ ကိုယ္တုိင္က စြန္႔ခဲ့ႏုိင္ ထားခဲ့ႏုိင္မွ တရားက်င့္ခြင့္ရတာပါ။ အခြင့္အေရးေပးခ်ိန္မွာ ခႏၶာကိုယ္ကို မငဲ့ညွာဘဲ မတြယ္တာဘဲက်င့္မယ္၊ ပင္ပန္းဆင္းရဲမူေတြရွိတဲ့အထဲက ပ်က္စီးမယ့္ခႏၶာ၊ အိုလာေနတဲ့ခႏၶာကို တရာနဲ႔ လဲယူမယ္လုိ႔ စိတ္ထားျပီး က်င့္ဖုိ႔လုိအပ္ပါတယ္။

အဲဒီလုိ က်င့္ၾကံအားထုတ္ဖုိ႔အတြက္ လက္ရွိရထားၾကတဲ့ လူ႔ဘ၀ဟာ အသင့္ေတာ္ဆံုးဘ၀ျဖစ္ပါတယ္။ အေျခအေနအေပးဆံုးဘ၀လည္း ျဖစ္ပါတယ္။ တကယ္လုိ႔သာ တိရစၦာန္ဘ၀ေရာက္ေနမယ္၊ အသိဉာဏ္နည္းပါးရွာတဲ့ တိရစၦာန္ေလးတစ္ေကာင္းျဖစ္ေနမယ္ဆုိရင္ ဒီလုိတရား အားထုတ္ရေကာင္းမွန္း ေတာင္သိမွာ မဟုတ္ဘူး။ နာၾကားက်င့္ၾကံ အားထုတ္ႏုိင္တဲ့ အခြင့္အေရးလည္းမရဘူး။ ငရဲဘ၀၊ ျပိတၱာဘ၀ကိုေရာက္သြားရင္လည္း အတူတူပါပဲ။

ဒုကၡဆင္းရဲေတြမ်ားလြန္းလုိ႔ ကုသိုလ္ဆုိတာကို စိတ္ကူးထဲထည့္ဖုိ႔ေတာင္ ခဲယဥ္းပါတယ္။ တရားအားထုတ္က်င့္ၾကံခြင့္ေတြလည္း ဆံုးရူံးတယ္။ ဘ၀သံသရာေတြရွည္ျပီး၊ ဘ၀ခႏၶာေတြရခ်င္တုိင္း ရခဲ့ျပီးပါျပီ။ ဘ၀တိုင္းဘ၀တိုင္းမွာ အုိျခင္း၊ နာျခင္း၊ ေသျခင္း ဒုကၡေတြနဲ႔ ဒုကၡမ်ိဳးစံု ေတြ႕ၾကံဳခံစားၾကရတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ဘ၀ခႏၶာေတြကို အဆံုးသတ္ေစမယ့္တရား၊ ဒုကၡမ်ိဳးစံုကို ခ်ဳပ္ျငိမ္းေစမယ့္တရားကို လက္ရွိဘ၀မွာ ရွာေဖြအားထုတ္ဖုိ႔လုိအပ္ပါတယ္။

ရည္ညႊန္း - “ဓမၼလမ္းေပၚမွာ” ဓမၼဒူတေဒါက္တာအရွင္ပညိႆရ

7DAY NEWS Vol.10,N0.32.OCTOBER 20,2011