အေပၚယံအားျဖင့္ ၾကည့္လုိက္ျပီး လွတယ္လုိ႔ ထင္ရတာေတြဟာ တကယ္အမွန္ တရားအသိနဲ႔ လွပတာ မဟုတ္ပါဘူး။ ဒီေတာ့ အသုဘဆုိတာကို နားလည္လာပါတယ္။ ပညာနဲ႔ခႏၶာကို အေသအခ်ာခြဲစိတ္ျပီး အေသးစိတ္ရူတဲ့အခါ တကယ္ေတြ႕ထိခံစားရမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ “အစိုင္အခဲအျဖစ္ အခိုင္အမာ အေသအခ်ာ စုုေပါင္းထားတဲ့ ခႏၶာပဲ“လုိ႔ ေဖာ္ျပထားျခင္းကို ျမင္ေတြ႕ေနၾကရတာဟာ အျမင္မွားေတြပါပဲ။
ဒီလုိျမင္ရတဲ့ ခႏၶာကို ခြဲစိတ္လုိက္ ျဖိဳခြဲလုိက္ျပီး အတြင္းကို စိစစ္လုိက္ရင္ေတာ့ တကယ့္အစစ္အမွန္ျဖစ္တဲ့ အမွန္တရား အဆံုးစြန္ေသာ အမွန္တရားကို ေရာက္ရွိလာျပီး ေယာင္ေယာင္မွားမွားေတြ အျမင္မွားေတြ ေပ်ာက္ကြယ္ သြားၾကပါလိမ့္မယ္။
ေယာက္်ားတစ္ဦးဟာ စုေပါင္းစီမံထားတဲ့ အစိုင္လုိက္ အခဲလုိက္ျဖစ္ေနတဲ့ မိန္းမတစ္ဦးရဲ႕ ကိုယ္ခႏၶာကို ျမင္လုိက္ရင္ စိတ္ေတြလူပ္ရွားျပီး လွလုိက္တာ ေခ်ာလုိက္တာလုိ႔ ျဖစ္လာတတ္ပါတယ္။ မိန္းမကလဲ အစိုင္လုိက္ အခဲလုိက္ စုေပါင္းစီမံထားတဲ့ ေယာက္်ားတစ္ဦးရဲ႕ ကိုယ္ခႏၶာကိုျမင္လုိက္ရရင္ ေခ်ာတယ္ လွတယ္လုိ႔ ျဖစ္မိပါတယ္။
ဒါေပမယ့္ ပညာစခန္းမွာ ရင့္သန္လာၾကေတာ့ ျမင္ရေတြ႕ရတဲ့ ခႏၶာကိုယ္ကို ခြဲစိတ္ေ၀ဖန္လုိက္ရင္ေတာ့ ဘာကလွတာလဲ၊ ဘယ္ကဟာကအလွလဲ၊ ကိုယ္ခႏၶာတစ္ခုလံုးအေနနဲ႔ ေပါင္းစုျပီးေနတဲ့ အခါမွာေတာ့ လွတာေပါ့။ ကိုယ္အစိတ္အပုိင္း တစ္ခု တစ္ခုဟာ ခႏၶာကုိယ္ေပၚကကြ်တ္ျပီး ကြဲျပီး က်လာတဲ့အခါက်ေတာ့ မလွၾကေတာ့ပါဘူး။ အေခ်ာဆံုး အလွဆံုးဆုိတဲ့ ပုဂၢိဳလ္ေတာင္ ေသဆံုးသြားျပီးရင္ အိမ္မွာ ၂၄-နာရီေတာင္ မထားခ်င္ေတာ့ပါဘူး။ ျမွဳပ္လုိက္ မီးသျဂိဳဟ္လုိက္ရမွာပဲ။ မဟုတ္ရင္ ပ်က္စီးယိုယြင္းေတာ့မွာေပါ့။ ပုပ္ေတာ့မွာေပါ့။ သဘာ၀ဓမၼပါပဲ။ ဒါနဲ႔လူေတြကို အပုပ္ေကာင္ေတြပဲ ပ်က္စီးယိုယြင္းေတြပဲလုိ႔ ရြံမုန္းေနလုိ႔ေတာ့ ဘယ္ျဖစ္ပါ့မလဲ။
တရားက အခ်င္းခ်င္းကို မုန္းဖို႔ရြံဖုိ႔ ညႊန္႕ၾကားထားတာမွ မဟုတ္ပါဘဲ။ ကိေလသာ အညစ္အေၾကးေတြ ကင္းစင္လာတဲ့အခါ ေယာဂီဟာ ေမတၱာကရုဏာေတြ လူေတြအေပၚမွာ ပိုျပီးပြားမ်ားလာဦးမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ မနက္ျဖန္ဆုိရင္ ေယာဂီတုိ႔ဟာ မိမိတုိ႔ရဲ႕ ကိုယ္ခႏၶာကို သိရွိနားလည္ရမယ့္ အင္မတန္အေရးၾကီးတဲ့ စခန္းကို တက္လွမ္းၾကရမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ ၀ိပႆနာတက္ေပးလုိက္တာနဲ႔ တစ္ျပိဳင္နက္ မေရမတြက္ႏုိင္တဲ့ ရုပ္ကလာပ္ေတြ အ႒ကလာပေတြကို ေတြ႕သိခံစားရလိမ့္မယ္လုိ႔ေတာ့ မထင္လုိက္ပါနဲ႔။
အဲဒီစခန္းကို ေနာက္ေတာ့ေရာက္မွာေပါ့။ အစဦးဆံုးမွာေတာ့ ၾကမ္းတမ္းတဲ့ ျပင္းထန္တဲ့ အစိုင္အခဲေတြကိုသာ ေတြ႕ရျပီး ဒီဟာေတြ ေၾကကြဲျပီးေတာ့ အရည္ေပ်ာ္သြားေတာ့ ေပ်ာက္ကြယ္သြားတဲ့အခါက်ေတာ့ အဆံုးစြန္ေသာ အမွန္တရားကို ေရာက္ရွိျပီး ဆင္းရဲဒုကၡေတြက လြတ္ေျမာက္လာၾကပါလိမ့္မယ္။ အခုေယာဂီတုိ႔ လုပ္ေနတဲ့ က်င့္စဥ္ဟာ ဆင္းရဲက လြတ္ေျမာက္တဲ့ လမ္းစဥ္ပါပဲ။ စိတ္ရဲ႕ အတြင္းအနက္ရူိင္းဆုံုး အပိုင္းကို ေတြ႕ထိျပီး စိတ္ထဲမွာရွိတဲ့ ကိေလသာ အညစ္အေၾကးေတြ ကင္းေစတဲ့ စခန္းကိုေရာက္ၾကပါလိမ့္မယ္။
ဆင္းရဲဒုကၡဆိုတာေတြဟာ ကိေလသာ အညစ္အေၾကးေတြ ကံေဟာင္းေတြပါပဲ။ သူတုိ႔ရွိေနသမွ်ေတာ့ ကိုယ္ကိုယ္တုိင္ ဦးေႏွာက္အသိဉာဏ္၊ စိႏၱာမယဉာဏ္တုိ႔နဲ႔ စိတ္ကို ထိန္းထားေပမယ့္လုိ႔ မရႏုိင္ပါဘူး။ တရားကို ဆက္ဆက္ျပီး ထုိင္သြားတဲ့အခါက်ေတာ့ ကိေလသာအညစ္အေၾကးေတြက နည္းပါးလာျပီး ေနာက္ဆံုး သူတုိ႔လံုး၀မရွိေတာ့ပါဘူး။ အားလံုး ေပ်ာက္ကြယ္သြားၾကျပီ ဆုိတဲ့အခါက်ေတာ့ ေယာဂီဟာ ဆင္းရဲဒုကၡေတြက လံုးလံုး လြတ္ေျမာက္သြားပါလိမ့္မယ္။
အခြင့္အေရးေတြကို အေကာင္းဆံုး အသံုးျပဳၾကပါ။ မနက္ျဖန္စိတ္ရဲ႕ ပိုျပီး အတြင္းနက္တဲ့ အပိုင္းကို ေရာက္ၾကမွာမုိ႔ စိတ္ဟာ ထက္ျမက္စူးရွေနရပါလိမ့္မယ္။ အင္မတန္ကို စူးရွေနေအာင္ လုပ္ယူရမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒီေတာ့မွ အတြင္း အနက္ရူိင္းဆံုးကို ခြဲစိတ္ႏုိင္မွာ ျဖစ္ပါတယ္။ စိတ္ကို စူးရွမွ်တလာေအာင္ လုပ္ဖုိ႔ရာမွာ သိရွိေနဖုိ႔ အာရုံစူးစိုက္ေနဖုိ႔ ေနရာကေလးကို ေသးငယ္က်ဥ္းေျမာင္းယူဖုိ႔ရာ လုိပါတယ္။
ေယာဂီမ်ားအတြက္ ဆရာၾကီးဦးဂိုအင္ကာ၏ အဂၤလိပ္ဘာသာျဖင့္ ေဟာေျပာခ်က္ကို ၾကည္ၾကည္၀ိန္ ျမန္မာဘာသာျပန္ စာအုပ္မွ ျပန္လည္ ေဖာ္ျပထားသည္။
ေယာက္်ားတစ္ဦးဟာ စုေပါင္းစီမံထားတဲ့ အစိုင္လုိက္ အခဲလုိက္ျဖစ္ေနတဲ့ မိန္းမတစ္ဦးရဲ႕ ကိုယ္ခႏၶာကို ျမင္လုိက္ရင္ စိတ္ေတြလူပ္ရွားျပီး လွလုိက္တာ ေခ်ာလုိက္တာလုိ႔ ျဖစ္လာတတ္ပါတယ္။ မိန္းမကလဲ အစိုင္လုိက္ အခဲလုိက္ စုေပါင္းစီမံထားတဲ့ ေယာက္်ားတစ္ဦးရဲ႕ ကိုယ္ခႏၶာကိုျမင္လုိက္ရရင္ ေခ်ာတယ္ လွတယ္လုိ႔ ျဖစ္မိပါတယ္။
ဒါေပမယ့္ ပညာစခန္းမွာ ရင့္သန္လာၾကေတာ့ ျမင္ရေတြ႕ရတဲ့ ခႏၶာကိုယ္ကို ခြဲစိတ္ေ၀ဖန္လုိက္ရင္ေတာ့ ဘာကလွတာလဲ၊ ဘယ္ကဟာကအလွလဲ၊ ကိုယ္ခႏၶာတစ္ခုလံုးအေနနဲ႔ ေပါင္းစုျပီးေနတဲ့ အခါမွာေတာ့ လွတာေပါ့။ ကိုယ္အစိတ္အပုိင္း တစ္ခု တစ္ခုဟာ ခႏၶာကုိယ္ေပၚကကြ်တ္ျပီး ကြဲျပီး က်လာတဲ့အခါက်ေတာ့ မလွၾကေတာ့ပါဘူး။ အေခ်ာဆံုး အလွဆံုးဆုိတဲ့ ပုဂၢိဳလ္ေတာင္ ေသဆံုးသြားျပီးရင္ အိမ္မွာ ၂၄-နာရီေတာင္ မထားခ်င္ေတာ့ပါဘူး။ ျမွဳပ္လုိက္ မီးသျဂိဳဟ္လုိက္ရမွာပဲ။ မဟုတ္ရင္ ပ်က္စီးယိုယြင္းေတာ့မွာေပါ့။ ပုပ္ေတာ့မွာေပါ့။ သဘာ၀ဓမၼပါပဲ။ ဒါနဲ႔လူေတြကို အပုပ္ေကာင္ေတြပဲ ပ်က္စီးယိုယြင္းေတြပဲလုိ႔ ရြံမုန္းေနလုိ႔ေတာ့ ဘယ္ျဖစ္ပါ့မလဲ။
တရားက အခ်င္းခ်င္းကို မုန္းဖို႔ရြံဖုိ႔ ညႊန္႕ၾကားထားတာမွ မဟုတ္ပါဘဲ။ ကိေလသာ အညစ္အေၾကးေတြ ကင္းစင္လာတဲ့အခါ ေယာဂီဟာ ေမတၱာကရုဏာေတြ လူေတြအေပၚမွာ ပိုျပီးပြားမ်ားလာဦးမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ မနက္ျဖန္ဆုိရင္ ေယာဂီတုိ႔ဟာ မိမိတုိ႔ရဲ႕ ကိုယ္ခႏၶာကို သိရွိနားလည္ရမယ့္ အင္မတန္အေရးၾကီးတဲ့ စခန္းကို တက္လွမ္းၾကရမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ ၀ိပႆနာတက္ေပးလုိက္တာနဲ႔ တစ္ျပိဳင္နက္ မေရမတြက္ႏုိင္တဲ့ ရုပ္ကလာပ္ေတြ အ႒ကလာပေတြကို ေတြ႕သိခံစားရလိမ့္မယ္လုိ႔ေတာ့ မထင္လုိက္ပါနဲ႔။
အဲဒီစခန္းကို ေနာက္ေတာ့ေရာက္မွာေပါ့။ အစဦးဆံုးမွာေတာ့ ၾကမ္းတမ္းတဲ့ ျပင္းထန္တဲ့ အစိုင္အခဲေတြကိုသာ ေတြ႕ရျပီး ဒီဟာေတြ ေၾကကြဲျပီးေတာ့ အရည္ေပ်ာ္သြားေတာ့ ေပ်ာက္ကြယ္သြားတဲ့အခါက်ေတာ့ အဆံုးစြန္ေသာ အမွန္တရားကို ေရာက္ရွိျပီး ဆင္းရဲဒုကၡေတြက လြတ္ေျမာက္လာၾကပါလိမ့္မယ္။ အခုေယာဂီတုိ႔ လုပ္ေနတဲ့ က်င့္စဥ္ဟာ ဆင္းရဲက လြတ္ေျမာက္တဲ့ လမ္းစဥ္ပါပဲ။ စိတ္ရဲ႕ အတြင္းအနက္ရူိင္းဆုံုး အပိုင္းကို ေတြ႕ထိျပီး စိတ္ထဲမွာရွိတဲ့ ကိေလသာ အညစ္အေၾကးေတြ ကင္းေစတဲ့ စခန္းကိုေရာက္ၾကပါလိမ့္မယ္။
ဆင္းရဲဒုကၡဆိုတာေတြဟာ ကိေလသာ အညစ္အေၾကးေတြ ကံေဟာင္းေတြပါပဲ။ သူတုိ႔ရွိေနသမွ်ေတာ့ ကိုယ္ကိုယ္တုိင္ ဦးေႏွာက္အသိဉာဏ္၊ စိႏၱာမယဉာဏ္တုိ႔နဲ႔ စိတ္ကို ထိန္းထားေပမယ့္လုိ႔ မရႏုိင္ပါဘူး။ တရားကို ဆက္ဆက္ျပီး ထုိင္သြားတဲ့အခါက်ေတာ့ ကိေလသာအညစ္အေၾကးေတြက နည္းပါးလာျပီး ေနာက္ဆံုး သူတုိ႔လံုး၀မရွိေတာ့ပါဘူး။ အားလံုး ေပ်ာက္ကြယ္သြားၾကျပီ ဆုိတဲ့အခါက်ေတာ့ ေယာဂီဟာ ဆင္းရဲဒုကၡေတြက လံုးလံုး လြတ္ေျမာက္သြားပါလိမ့္မယ္။
အခြင့္အေရးေတြကို အေကာင္းဆံုး အသံုးျပဳၾကပါ။ မနက္ျဖန္စိတ္ရဲ႕ ပိုျပီး အတြင္းနက္တဲ့ အပိုင္းကို ေရာက္ၾကမွာမုိ႔ စိတ္ဟာ ထက္ျမက္စူးရွေနရပါလိမ့္မယ္။ အင္မတန္ကို စူးရွေနေအာင္ လုပ္ယူရမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒီေတာ့မွ အတြင္း အနက္ရူိင္းဆံုးကို ခြဲစိတ္ႏုိင္မွာ ျဖစ္ပါတယ္။ စိတ္ကို စူးရွမွ်တလာေအာင္ လုပ္ဖုိ႔ရာမွာ သိရွိေနဖုိ႔ အာရုံစူးစိုက္ေနဖုိ႔ ေနရာကေလးကို ေသးငယ္က်ဥ္းေျမာင္းယူဖုိ႔ရာ လုိပါတယ္။
ေယာဂီမ်ားအတြက္ ဆရာၾကီးဦးဂိုအင္ကာ၏ အဂၤလိပ္ဘာသာျဖင့္ ေဟာေျပာခ်က္ကို ၾကည္ၾကည္၀ိန္ ျမန္မာဘာသာျပန္ စာအုပ္မွ ျပန္လည္ ေဖာ္ျပထားသည္။
No comments:
Post a Comment